عجیب ترین اشیایی که ممکن است از اعماق اقیانوس به سواحل سفر کنند
چشم هیولا
در سال ۲۰۱۲ چشمی در ساحل پیدا شد که انقدر بزرگ بود که گویی متعلق به یک اژدها بوده است. این چشم در حالی به سواحل فلوریدا رسید که کاملا سالم و دست نخورده بود و از آن خون میچکید. پس از اینکه سریعا آن را در یخ قرار دادند، برای تجزیه و تحلیل بیشتر به موسسه تحقیقاتی فلوریدا ارسال شد.
این چشم متعلق به یک ارهماهی در اقیانوس بوده است. وزن این ارهماهی بیش از ۴۵۰ کیلوگرم تخمین زده شده بود. آنها ارگانهایی در مجاورت چشمهایشان دارند که گرما را به مغزشان میرساند و وسعت دیدشان را بهبود میبخشد.
لشگری از اسکوئیدها
وقتی در ۱۹ ژانویه سال ۲۰۰۵ خورشید بر ساحل نیوپورت (Newport) در کالیفرنیا طلوع میکند، ۵۰۰ موجود با ظاهری عجیب، آرمیده بر شنهای ساحل مشاهده شدند. بعضی از آنها ۲ متر طول و ۴۵ کیلوگرم وزن داشتند. اسکوئیدها (ماهی مرکب) در آب رنگارنگ و زیبا هستند، ولی در خشکی کاملا رنگ پریده و شوم به نظر میرسند. صدها اسکوئید دیگر در سپتامبر ۲۰۱۱ نیز به ساحل نشستند.
بیش از هزار اسکوئید در عمق ۲۰۰ تا ۷۰۰ متری اقیانوس آرام زندگی میکنند. ماهیگیرهای مکزیکی به دلیل خشونت بالای این ماهیها به آنها لقب “شیاطین سرخ” دادهاند. اسکوئیدها از نوک مکندهی خود برای نیش زدن دیگر ماهیها استفاده میکنند و آنها را بعد از خرد و له کردن میبلعند.
جنگلی از درختان سربریده
این گنجینهی منحصربهفرد نتیجهی دسترنج دریا نبوده است. بعد از طوفانی نادر در بندر کاردیگان (Cardigan) در ولز، تمام شنهای لب دریا جابجا میشوند و این جنگل سر از خشکی بیرون میآورد. درختان بلوط، توس، کاج و توسکا که دوباره رنگ آفتاب را دیده بودند، بین ۴۵۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش زنده بودند. همچنین نشانههایی مبنی بر اینکه افرادی در لب ساحل قلمرو خود را رهبری میکردند نیز مشاهده شده بود. با پایین آمدن سطح آب دریا، باستانشناسان گذرگاهی چوبی و باقیماندهی آتشکدهای تاریخی را نیز کشف کردند.
گویا بندر کاردیگان محل استقرار حکومتی افسانهای و البته غرق شده است که به داستان اتلنتیس ولز مشهور است (جزیرهای که گویند سابقا در مغرب جلب الطارق وجود داشته و در اثر زلزله به دریا فرورفته است).
بمب
وقتی خانوادهای انگلیسی در طی سفری به لب دریا میرسند و در ساحل مستقر میشوند، مادر خانواده در حالی شروع به عکس گرفتن از بچههایش میکند، که آنها مشغول بازی با توپ فلزی هستند که نیمی از آن با صدف پوشانده شده است.
در ابتدا همه با دیدن یک شی به این بزرگی به فکر فرو رفته بودند، تا اینکه با دیدن نوشتهی حاشیهی آن متوجه شدند که این شی یک بمب عمل نکرده است. این بمب در ساحل پارک پمبری کانتری (Pembrey Country) در جنوب ولز به ساحل رسیده بود.
این بمب از بازماندگان جنگ جهانی دوم بود و هفتاد سال قدمت داشت. خوشبختانه نیروهای دریایی این بمب را به صورت کنترل شده منفجر کردند.