در سفر به پکن می توانید با کاوش آثار غنی بجامانده از تمدن چین به رویاهای خود جامه ی عمل بپوشانید و کشوری با ناب ترین جاذبه های تاریخی را از نزدیک لمس کنید. در قسمت اول تعدادی از مهمترین و باشکوه ترین جاذبه های گردشگری پکن را مرور کردیم و در ادامه به تعدادی دیگر از آنها می پردازیم.
شهر زیرزمینی پکن
در ســال ١٩۶٩، مائــو کــه بــه نظــر می آمــد بــه فکــر آینــده ی مــردم پکــن اســت، تصمیــم گرفــت کــه مــردم بایــد در زیــر زمیــن زندگــی کننــد! آنارشیســت های چیــن، جنــگ هســته ای بــا شــوروی را پیش بینــی کــرده بودنــد و بــه همیــن دلیــل ارتــش چیــن بــه زیــر خیابان هــا اعــزام شــد تــا پناهگاه هــای بزرگــی بســازند، کــه هم اکنــون از آن هــا بــه عنــوان انبــار، هتــل و رســتوران اســتفاده می شــود. شــهر زیرزمینــی دارای٩٠ ورودی اســت کــه مابیــن مغازه هــای خیابــان اصلــی کیان مــن پنهــان شــده اند.
کاخ تابستانی قدیمی
کاخ تابســتانی اصلــی در قــرن ١٢ میــلادی ســاخته شــد و هم اکنــون تنهــا تکه هایــی از ســنگ مرمــر و ســتون های شکســته ی آن بــه جــا مانــده. ویرانه هــای ایــن کاخ تــا بــاغ بهــار ابــدی کشــیده شــده اســت و در ایــن بــاغ، شــما بــا ویرانه هــای فــواره ی بســیار بزرگــی رو بــه رو می شــوید کــه تنهــا اثــری اســت کــه بــه خوبــی نگهــداری شــده اســت. در غــرب ایــن ویرانه هــا، بــاغ گل هــای زرد قــرار دارد. ایــن کاخ بــا طــرح اروپایــی فواره هــا و تندیس هــای عجیــب و غریــب اش، بــه دســتور امپراتــور کیان لنــگ ســاخته شــد. در طــول جنــگ جهانــی دوم گروه هــای انگلیســی و فرانســوی ایــن کاخ را ویــران و اشــیای ارزشــمندش را از کشــور خــارج کردنــد.
معبد لاما
معبــد لامــا با ۳ دالان طاقــدار و ۵ تــالار اصلــی (کــه هــر یــک بزرگتــر از دیگــری اســت)، چرخ هــای گــردان مخصــوص زائریــن، کاشــی های خوش رنــگ خیــره کننــده، شــیرهای چینــی بــا شــکوه، تندیس هــا و دیوارهایــی کــه بــا تصاویــری از مغول هــا، منچوری هــا، تبتی هــا و چینی هــا پرشــده، یکــی از باشــکوه ترین معابــد بودایــی پکــن اســت. مجســمه ی شــگفت آور ۱۸ متــری بــودا بــه شــکل تبتــی اش بــا ســاتن های زرد، کــه از چــوب ســاخته شــده اســت در ایــن مجموعــه قــرار دارد و عــلاوه بــر ایــن، کلکســیونی از مجســمه های بوداهــای تبتــی برنــزی در ایــن معبــد نگهــداری می شــود، کــه بیشترشــان از سلســله ی کینــگ هســتند. متأســفانه عکاســی در درون ســاختمان معبــد ممنــوع اســت.
رصدخانه ی باستانی
امــروزه ایــن رصدخانــه در کنــار دیــوار شــهر مینــگ پابرجاســت. اصــل ایــن رصدخانــه بــه دوره ی کوبلای خــان برمی گــردد. ماننــد امپراتورهــای مینــگ و کینــگ، کوبلای خــان بــه ستاره شناســان خــود متکــی بــود و از آن هــا می خواســت کــه نقشــه های جنگ هایــش را براســاس حرکــت ســتارگان طرح ریــزی کننــد. رصدخانــه ی حاضــر، تنهــا نمونــه ی باقــی مانــده از ســاختمان های دوره ی سلســله های جیــن، یــون، مینــگ و کینــگ اســت، کــه مــا بیــن ســال های ١۴٣٧ تــا ١۴۴۶ میــلادی، بــرای آســان کــردن کار ستاره شناســان و همچنیــن ناوبــری دریایــی ســاخته شــد. در ایــن رصدخانــه، نمایشــگاه دســتاوردها و پیشــرفت های ستاره شناســـان چیــن باســــتان بــه چــــشم می خــــورد. عــلاوه بــر ایــن رصدخانــه ی باســتانی دارای محوطــه ی بســیار زیبایــی اســت کــه می تــوان روی نیمکت هــای آن نفســی تــازه کــرده و از مناظــر لــذت بــرد. همچنیــن در محوطــه ی رصدخانــه، کــره ی بســیار زیبــای چنــد حلقــه ای وجــود دارد کــه شــاید مربــوط بــه ســال ١۴٣٩ میــلادی اســت. در اطــراف ایــن کــره، چهــار اژدهــا قــرار گرفتــه کــه نگهبانــان آن هســتند.
موزه ی تاریخ طبیعی پکن
بـر سـر در ورودی ایـن مـوزه ی مملـو از خزنـدگان، پرتره هایـی از دانشـمندان و مشـاهیر جهـان ماننـد دارویـن و لینـو آویختـه شـده اسـت. بـه هنـگام ورود بـه مـوزه، اسـکلت یک ساوروس از دسـته ی دایناسـورهایی که ابتدا در چین زندگی می کردنـد و یـک پروتوسـراتپس را می توان دید.
تالار یادبود مائو
مکانــی زیارتــی و دیدنــی در اطــراف میــدان تیانــان مــن اســت، کــه دیدنــش بــرای کارگــران چینــی اجبــاری اســت. مائو تســه دونگ در ١٩٧۶ درگذشــت و کمــی بعــد آرامگاهــش در کنــار دروازه ی ژونگــوا ســاخته شــد. هنــوز چینی هــای بســیاری هســتند کــه بــه هنــگام حضــور در کنــار جســدش بــه او احتــرام می گذارنــد. جلوتــر از مجســمه، جســد مومیایــی مائــو درون تابوتــی کریســتالی نگهــداری می شــود و جســدش را بــا پرچــم داس و چکــش پوشــانده اند. در اتاق هــای کنــاری ایــن تــالار، دســتبندها، ســیگارها، مجســمه ها، حلقه هــا و دربازکن هــای مائــو وجــود دارد. در تاریــخ معینــی از ســال، جســد مائــو بــرای رســیدگی از تابــوت بیــرون آورده می شــود. قســمت شــمالی ایــن ســاختمان، بنــای یادبــود قهرمانــان مردمــی اســت کــه در ســال ١٩۵٨،ســاخت آن را بــه پایــان رساندند و منظــره ی آن، در روز و شــب دیدنــی اســت.
دروازه های میدان تیانان من
دروازه ی دوان؛ بیــن دروازه ی صلــح آســمانی و دروازه ی نیــم روزی قرارگرفتــه اســت. در زمــان شــورش بوکســورها کــه بــه دلیــل ممنــوع اعــلام شــدن و ســخت گیری در مــورد مســابقات بوکــس ایجــاد شــد، گنــج هــای ایــن دروازه توســط خارجی هــا غــارت شــد. امــروزه می توانیــد تصاویــری از شــهر قدیــم پکــن را بــر روی دیوارهــای ایــن دروازه تماشــا کنیــد. بــه رنــگ دیوارهــا و ســقف نــگاه کنیــد تــا از هنــر چینــی لــذت ببریــد. دروازه ی صلــح آســمانی؛ یکــی از نمادهــای ملــی چیــن اســت. در قــرن ۱۵ میــلادی ســاخته و در قــرن ۱۷ بازســازی شــده اســت. ایــن دروازه جــزء چهــار دروازه ی اصلــی دیــوار شاهنشــاهی بــوده و امــروزه حزب هــای سیاســی از همین جــا، رژه ی ارتــش را تماشــا می کننــد. ایــن دروازه ۵ در و ۷ پــل دارد، ولــی تنهــا امپراتــور حــق داشــته کــه از در اصلــی مرکــزی اســتفاده کنــد. دروازه ی نیــم روزی؛ یــا دروازه ی جنوبــی شــهر ممنوعــه، دارای ۵ گنبــد اســت که ۳ گنبــدش، در مرکــز دروازه چســبیده بــه هــم هســتند.
پارک معبد آسمان
تیان تــان ( بــه معنــای محــراب آســمان)، نمونــه ی بــارزی از معمــاری مینــگ بــوده و نمــاد پکــن شــمرده می شــود. در اصــل ایــن معبــد بــه عنــوان یــک صحنــه ی نمایــش بســیار بــزرگ بــرای مراســم تشــریفاتی کــه توســط امپراتــور (پســر خــدا) بــرای بــه دســت آوردن محصــول خــوب و پــاک کــردن گناهــان مــردم انجــام می گرفتــه، بــه کار بــرده می شــد. از بــالای معبــد، نمــای ایــن پــارک دایره شــکل اســت و ایــن طــرح از باورهــای قدیمــی و باســتانی چیــن، مبنــی بــر اینکــه زمیــن در مرکــز قــرار دارد و آســمان بــه دور آن می چرخــد، نشــأت گرفتــه اســت. بنابرایــن انتهــای ضلــع شــمالی پــارک، بــه شــکل یــک نیــم دایــره اســت کــه نیمــه ی دیگــر آن در انتهــای ضلــع جنوبــی اش اســت. معبــد زمیــن در شــمال و معبــد آســمان، در جنــوب پکــن قــرار دارنــد. مهم تریــن جشــن ســال قبــل از آغــاز اولیــن روز زمســتان -یعنــی زمانی کــه امپراتــور و همراهانــش، کیانگ من داجــی را در ســکوت کامــل بــه مقصــد گنبــد آســمانی شاهنشــاهی تــرک کردنــد، برگــزار می شــد. ایــن تشــریفات مذهبــی، آینــده ی ملــت را رقــم می زدنــد: هرگونــه مانعــی در مراســم، نشــانه ی شــومی و بدبیــاری بــرای ملــت بــه شــمار می رفــت. ایــن پــارک پــر اســت از ســروهای قدیمــی و هنــوز بــه عنــوان مهم تریــن مکان بــرای تجمع هــای مردمــی بــه حســاب می آیــد.
پارک دیتان
دیتــان، قربــان گاه ســلطنتی بــرای خــدای زمیــن اســت، کــه محبوبیــت کمتــری نســبت بــه پــارک معبــد آســمان دارد؛ امــا اگــر در نزدیکــی معبــد لامــا هســتید، ارزش ایــن را دارد کــه در دیتــان نیــز قدمــی بزنیــد. در دیتــان، جشــن ســال نــو چینــی همیشــه برپاســت. محــراب بــزرگ پــارک، بــه شــکل دایــره ای اســت. در چیــن، دایــره نمــاد زمیــن بــه شــمار مــی رود.
تاتر ژن گی چی
ایــن ســاختمان در اصــل معبــدی قدیمــی بــوده اســت و امــروزه همیــن ســاختمان چوبــی قدیمــی، یکــی از بهتریــن تئاترهــای شــهر بــرای دیــدن اپــرای پکنــی اســت. ایــن تئاتــر توســط یــک تاجــر کــه علاقه منــد بــه ایــن هنــر بــود، بــه صــورت خصوصــی بازســازی شده است.