هنگام سفر با وسایل نقلیهای همچون هواپیما، لازم است اطلاعاتی دربارهی حمل وسایل مختلف داشته باشید تا هنگام عبور از گیت مجبور نشوید بخشی از وسایلتان را تحویل دهید. از سوی دیگر به منظور جلوگیری از اتلاف وقت در ایستگاههای بازرسی بهتر است با قوانینی که برای حمل لوازم همراهتان در خطوط هوایی وجود دارد آشنا باشید. در این مقاله به بررسی مقررات مربوط به حمل مایعات در هواپیما میپردازیم. درپی حادثهی ۱۱ سپتامبر قوانین خطوط هوایی سختتر شد. چه در مورد چمدانها و چه لوازمی که مسافران با خود به داخل هواپیما میبرند محدودیتهایی ایجاد شد و پروسهی بازرسی از آنها دقیقتر و با وسواس بیشتری انجام میشود. این معیارها مجددا نیز در پی حادثهای که در ۱۰ آگوست ۲۰۰۶ در بریتانیا اتفاق افتاد سختتر شد. در پی این اتفاق ماموران امنیتی بریتانیا موفق به کشف یک توطئه شدند که ۱۰ پرواز بین انگلستان و آمریکا را تهدید میکرد. تمامی مواد منفجرهای که در این نقشهی تروریستی استفاده شده بود به صورت ژل و مایعات بود. از این زمان بود که سازمان امنیت حمل و نقل آمریکا (TSA) قوانینی را وضع کرد تا از احتمال رخ دادن چنین نقشههایی در آینده جلوگیری کنند. بیشتر کشورها در سراسر جهان قوانینی را برای حمل وسایل به داخل هواپیما دارند، اما قوانینی که TSA برای حمل وسایل به درون هواپیما وضع کرده تمامی جوانب را برای حفظ امنیت و ایمنی هواپیماها در نظر گرفته است.
قوانین و مقررات
طبق قوانین TSA، مایعات و ژلها در مقدار کم و محدود، به عنوان یک تهدید امنیتی یا حتی مضر محسوب نمیشود. بنابراین مسافران میتوانند مایعات با حجم کم و مشخص را در کیف دستی خود به همراه داشته باشند. TSA پیشنهاد میکند به منظور تسهیل در روند بازرسی و همکاری با ماموران امنیتی مقررات مربوط به حمل مایعات (۳-۱-۱ قانون) و توصیههای سفر هوایی را در نظر داشته باشند. طبق این مقررات، هر مسافر مجاز به حمل مایعات و ژلهایی است که وزن یا میزان آنها کمتر از ۳ تا ۴ اونس(۱ اونس ۲۵ میلی لیتر) است. البته این محدودیت برای کیف دستی که با خود به داخل هواپیا میبرید در نظر گرفته میشود و شما میتوانید مایعات با حجم بیشتر را در چمدان خود قرار دهید. هر مسافر مجاز است که یک کیسه پلاستیکی مخصوص که قابلیت بسته شدن دارد و کاملا شفاف است با حجم یک لیتر را همراه داشته باشد و برای حمل مایعات یا بطریهای ژل که به صورت جداگانه بررسی میشوند از آن استفاده کند (مایعات، ژلها، اسپریها و خمیرهای با حداکثر حجم ۱۰۰ میلی لیتر) و هر شخص فقط میتواند یک عدد از این کیسههای پلاستیکی را در سبدهای مخصوص چک کردن قرار دهد. بنابراین برای تعداد کیفها یا پلاستیکهای همراه مسافر نیز محدودیت وجود دارد. اگر شما وسایل تزئینی(آرایشی) یا وسایل از این قبیل دارید که در آن مایعات وجود دارد فقط از طریق چمدانهای خود که بررسی شدهاند میتوانید آنها را حمل کنید. مسافران همچنین مجاز به خریداری نوشیدنیها، ژلها و مایعات در هر سایزی هستند البته زمانی که از بازرسی عبور کردهاند و در ترمینال هستند.استرالیا، اتریش، بلژیک، بلغارستان، برزیل، کانادا، کیپ ورد، چین، جزایر کوک، قبرس، جمهوری چک، دانمارک، مصر، استونی، فیجی، فنلاند، فرانسه، پلینزی فرانسه، آلمان، یونان، هنگ کنگ، مجارستان، ایسلند، هند، اندونزی، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، لیتوانی، لتونی، لوکزامبورگ، مالت، جزایر مارشال،مالزی، مالدیو، موریس، مکزیک، میکرونزی، مراکش، هلند، نیوزلند، نروژ، فیلیپین، لهستان، پرتغال، جمهوری کره، رومانی، صربستان، سنگاپور، اسلواکی، اسلونی، کره جنوبی، اسپانیا، سوئد، سوییس، تونس، اوکراین و انگلستان از جمله کشورهایی هستند که این محدودیتها و مقررات را برای حمل مایعات دارند.
مواردی که از این قوانین معاف هستند:
برخی مایعات شامل این قوانین نمیشوند و طبق یک سری شرایط خاص قابل حمل درکیفهای دستی هستند. به عنوان مثال داروهایی که دارای نسخه هستند و در هنگام بازرسی اعلام کردهاید. از جمله این داروها میتوان به انسولین، وازلین و قطرههای چشم اشاره کرد. همچنین مایعاتی که برای سلامتی افراد ضروری هستند هم اجازهی حمل به داخل هواپیما را خواهند داشت مانند فراوردههای خونی. اگر شما موارد دیگری همراهتان هست که حجم آن از میزان مجاز بیشتر است باید هنگام بازرسی اعلام کنید مثلا داروها یا شیر بچه. همچنین مسافران در صورتی که دارای مشکل یا بیماری خاصی هستند، مجازند مایعاتی مانند آبمیوه و آب همراه داشته باشند. لوازم آرایشی و بهداشتی را نیز به شکل جامد میتوان در کیف دستی به داخل هواپیما برد.