برای آنهایی که می خواهند سفر خوبی را تجربه کنند
می توان کسانی را که به قصد سفر تفریحی به دیگر نقاط، خانه خود را ترک می کنند، به سه دسته عمده تقسیم کرد:
گردشگران، مسافران و مسافران خوب
من بسیاری از سفرهای به یادماندنی ام را مدیون محبت و مهربانی خالصانه غریبه ها هستم و اعتقاد راسخ دارم که هنگام سفر همان چیزی را که می دهیم، دریافت می کنیم. در اینجا چندین نکته ساده آورده شده که به شما کمک می کند خیر و خوشی را به سفرخود بیاورید. با الی گشت همراه باشید تا نکات لازم برای یک سفر خوب را از زبان یک گردشگر حرفه ای بشنوید.
مطالب مرتبط: چگونه حرفه ای سفر کنیم؟ چگونه در سفر مراقب اموالمان باشیم؟
- طوری رفتار نکنید که همه چیز را می دانید. رانندگان تاکسی بهترین راهنمایان سفر هستند. هرگز به آنها نگویید کجا می خواهید بروید بلکه از آن ها خواهش کنید شما را به هرجا که خوب و دیدنی است ببرند. این قانون در رستورانها هم صدق می کند. من سالهاست که استفاده از منو را کنار گذاشته ام . کافی است از افراد متخصص بپرسید که پیشنهاد آن ها چیست و کدام غذا ها خوبند. اگر خودتان همه چیز را در مورد
دیدنی ها و خوردنی ها می دانید پس دیگر اصلا نیازی نبود که خانه را ترک کنید و به سفر بیایید. - برای مشورت، از دوستان محلی خود کمک بگیرید. از مردم محل بپرسید که به دیدار چه جاهایی بروید. به یادماندنی ترین قسمت های سفر من در این سفر جاده‌ای، جاهایی بوده که مردم محلی به من پیشنهاد کردند.
- هوای کسانی را که به شما خدمت می کنند، داشته باشید. همه کارکنان هتل به غیر از خدمه ای که تخت خواب شما را مرتب می کنند و ملحفه های آن را عوض می کنند، انعام می گیرند. آن ها را از یاد نبرید! به همراه یک یادداشت تشکر، چند دلاری هم برای این دسته ازخدمتکاران، که کمترین میزان قدردانی از آن ها صورت می گیرد، انعام بگذارید.
- مثل انگلیسی ها رفتار کنید. هرگز فکرش را نمی کردم که چنین چیزی بگویم ولی انگلیسی ها در یک مورد خوب عمل می کنند آن هم خرده گیری از خود self-deprecation است. کاملا آمادگی دست انداختن خود یا زادگاه تان را داشته باشید. هیچ چیز بدتر از مسافری نیست که عزم خود را جزم کرده تا به همه ثابت کند که هم شهری هایش کلیشه ای stereotype نبوده و به فلان صفت ناخوشایند معروف نیستند.
- پایتان را از گلیم تان درازتر نکنید. مردم هرقدر هم که خوب و نازنین باشند، بالاخره یک حد و مرزهایی وجود دارد و حساب وکتابی در میان است
- از شاهراه ها ( که ایالات را به هم وصل می کنند) فاصله بگیرید. جاذبه های هر شهری کیلومترها دور از شاهراه ها قرار دارند.
- دل به دریا بزنید و با دیگران هم صحبت شوید. شما می توانید بدون درمیان گذاشتن عواطف و احساساتتان با دیگران، از سفر به خانه مراجعت کنید ولی اگر وقت بگذارید و با افرادی که پهلوی شما نشسته اند، گفتگو کنید، تجربه زنده تر و واقعی تری کسب خواهید کرد در غیر این صورت ممکن است از حرف زدن با خودتان راضی باشید.
- کارت پستال ارسال کنید نه ایمیل . بیایید نمادهایی که نمایانگر علاقه مفرط به سفر هستند را دوباره احیاء کنیم و حالا که صحبت از احیای چیزها است چطور است کار را با ارسال و پست هوایی شروع کنیم و به جای ایمیل، کارت پستال بفرستیم.گرچه من خودم جز با شلوار کهنه یوگایم حاضر نیستم با هیچ لباس دیگری به سفر بروم و بدین لحاظ بزرگ ترین شکننده قانون احیای نمادهای عشق به سفر به شمار می آیم چراکه لباس خاص سفراز جمله مهم ترین این نمادهاست، ولی با این حال ! بیایید اسلوب سفر را دوباره احیاء کنیم.
- دعوت دیگران را بپذیرید. وقتی کسی شما را به منزل خود یا برای صرف شام به رستوران و غذا خوری و یا به گردش و سیاحت دعوت می کند، دعوت اورا بپذیرید ( البته امنیت خود را هم در نظر داشته باشید) . سخاوت صمیمانه است که باعث شده من بتوانم با پولی تا این حد ناچیز این همه سفر کنم. مردم عاشق این هستند که سفیر شهر/ استان/ کشور خود باشند و به اندازه شما – اگر نگوییم بیشتر از شما – از این کار لذت می برند.
- قوانین طلایی آداب مهمانی را رعایت کنید. خانه یا اتاقی را که در آن اقامت کرده اید بهتر از روز اول تحویل میزبان دهید و هرگز دست خالی نزد میزبان خود نروید. من معمولا ۵-۴ نسخه از کتاب مورد علاقه ام تحت عنوان«اگر از دستورالعمل های من برای بسته بندی استفاده کنید،همیشه جای کافی خواهید داشت. برای این جور مواقع به همراه دارم. اثر جوهر بر ورق کاغذ به مراتب بادوام تراز سایر هدایا مثل گل و شیرینی است. و حالا آخرین و مهم ترین توصیه من برای شما: برای کسب تجربه به سفر بروید، نه صرفا برای دیدن چیزها. چیزها را در خانه هم می توانید ببینید.