گشتی در موزه کاریه، خواهر کوچک تر ایاصوفیه
استانبول بیش از سهم منصفانه خود از دوران بیزانس بنای تاریخی به یادگار دارد، اما تعداد کمی از آنها به زیبایی این کلیسای مملو از موزائیک کاری و نقاشی های دیواری (فرسکو) است. گرچه این بنا زیر سایه دیوارهای سرزمین تاریخی تئودئوس دوم قرار گرفته است و حالا موزه ای دارد که زیر نظر موزه های ایاصوفیه اداره می شود، تعداد بازدیدکنندگانی که به خود جذب می کند. تنها بخشی از تعداد بازدیدکنندگان خواهر بزرگش ایاصوفیه مشهور است، با این وجود آن چه که از هنر بیزانس عرضه می کند درست به همان شگفت انگیزی ایاصوفیه است. بخش هایی از آن امکان دارد به دلیل بازسازی بسته باشد، قبل از بازدید چک کنید کدام یک باز هستند تا زمانی که به آنجا رسیدید، سرخورده نشوید. در ادامه با الی گشت همراه باشید.
بهترین راه رسیدن به این بخش از شهر این است که از Eminönü تا Ayvansaray کشتی هالیک (Haliç) (شاخ طلایی) سوار شوید و بعد تا درویش زاده سوکاک (Dervişzade Sokak) از تپه بالا بروید، سپس به راست و به سمت Eğrikapı Mumhane Caddesi و تقریبا همان وقت به سمت چپ Şişhane Caddesiبپیچید. از اینجا می توانید بقایای دیوارهای سرزمین تئودئوس دوم را دنبال کنید که از کاخ کنستانتین پورفیروجنیتوس در مسیر شما می گذرد. از Hoca Çakır Caddesi ، درست قبل از پلکان های بلندی که به استحکامات دیوار ختم می شوند، به چپ و به سمت Vaiz Sokak بپیچید، سپس فورا به چپ و به Kariye Sokak بپیچید . به این ترتیب به موزه خواهید رسید.
این ساختمان در اصل به عنوان کلیسای ناجی مقدس بیرون از دیواره ها (chora در حقیقت به معنی “کشور” است) شناخته می شد، و به این واقعیت اشاره دارد که این ساختمان اولین بار توسط کنستانتین بزرگ در بیرون دیواره های اصلی شهر بنا شد.
آنچه شما امروزه می بینید کلیسای اصلی نیست. این ساختمان حداقل پنج بار بازسازی شده است، مشخصا در قرن های ۱۱ ، ۱۲ ، و ۱۴. تقریبا تمام دکوراسیون داخلی – موزاییک های مشهور و نقاشی های فرسکی که کمتر شناخته شده اند اما به همان نسبت چشم گیر هستند – به حدود سال ۱۳۲۰ برمی گردد و توسط تنودور متوچیتز ساخته شده است ، متوچیتز شاعر و ادیبی بود که صدراعظم بود و به طور رسمی مسوولیت خزانه بیزانس ، تحت امپراتوری آندرونیکوس دوم (۱۲۸۲ – ۱۳۲۸) را برعهده داشت. یکی از شگفت انگیزترین موزاییک های این موزه، تئودور را به تصویر می کشد که کلیسا را به مسیح تقدیم می کند. این موزاییک در بالای دری نصب شده است که به راهروی مرکزی کلیسا در سرسرای داخلی راه دارد. این موزه را شاید بتوان مانند آثار تیپیک بیزانس به حساب آورد که از بیرون خیلی ساده به نظر می آید. اما داخل آن یکی از تجملاتی ترین کلیساهای جهان و بسیار زیبا است. موزاییک های آن با صنعت نقاشی و هنر اواخر بیزانس تزیین شده است. این موزه نمونه گسترش هماهنگ بیزانس با صنعت رنسانس ایتالیایی بوده و از بهترین نمونه های این تحول در ترکیه به شمار می آید.
امروزه کورا از پنج واحد معماری اصلی تشکیل شده است: سالن کلیسا، ساختمان دو طبقه (ساختمان فرعی) که به بخش شمالی اضافه شده است، سرسراهای داخلی و بیرونی، و تالارختم برای مراسم تدفین )پاراکلسیون parecclesion) در بخش جنوبی. در سال ۲۰۱۳ دومین بازسازی اصلی شروع شد. این فرآیند به طور مداوم و مرحله به مرحله در جریان است و منجر به بستن بخش هایی از کلیسا می شود؛ اول سالن کلیسا و ساختمان های فرعی دو طبقه متصل به آن در بخش شمالی بنا، در ادامه سرسرای داخلی و در نهایت سرسرای بیرونی و تالار تدفین. از آنجایی که تالار تدفین بهترین نقاشی دیواری را دارد، طی انجام مرحله آخر بازسازی شاید کلیسا ارزش بازدید نداشته باشد.
