این کودک ۴۹۰۰۰ ساله از بسیاری جهات شبیه به کودکان امروزی بوده است!

اسکلت های ۴۹,۰۰۰ سال پیش نشان می دهد که نظریه دوران رشد کودکی طولانی حقیقت داشته است و انسان های نخستین از نظر رشد و تکامل با انسان های امروزی تفاوتی نداشته اند. ۴۹,۰۰۰ سال پیش در جایی که الان اسپانیا نام دارد پسری غارنشین در سن ۸ سالگی فوت کرد. امروزه دانشمندان اسکلت او را با جزئیات آزمایش کردند و ادعا کردند که رشد این پسر بچه دقیقا شبیه به بچه های انسان فعلی می باشد. یافته های مرتبط با کشف اسکلت کودک ۴۹۰۰۰ ساله در مجله Science منتشر شده و به آن شواهد دیگری مبنی بر رشد طولانی مدت و کند انسان اضافه شد. این یافته موید این مطلب است که رشد مغز انسان های نخستین با انسان فعالی تفاوت چندانی نداشته است. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانیم.

مطالب مرتبط:
تنها اسکلت کامل نیاکان انسان کشف شد!
در این دریاچه‌ اسکلت انسان روییده است!

آنتونیو روزاس، استاد دیرین مردم شناسی در موزه ملی علوم طبیعی مادرید می گوید: «ما فکر می کردیم که نحوه رشدمان واقعا خاص بوده و با گونه های دیگرمان متفاوت است. اما فهمیدیم که در حال حاضر الگوی رشد کند است که به ما اجازه می دهد این مغز بزرگ را داشته باشیم…. و این مغز بزرگ در میان گونه های متفاوت انسان نیز وجود داشته است».

انسان های آن دوران از آتش استفاده می کردند، اجساد را دفن می کردند و خود را با گیاهان محلی درمان می کردند. یکی از مطالعات اخیر ادعا می کند که انسان های اولیه سنگ مرموز گردی را به دلایل ناشناخته در یکی از غارهای فرانسه ساخته اند.

اما سال ها بحث بر سر این بوده است که آیا انسان های اولیه از لحاظ رشد فیزیکی مثل انسان های فعلی هستند یا نه. آیا بدن هایشان سریع به بلوغ می رسند و به اصطلاح fast lane بودند؟ یا رشد کندی داشتند و به اصطلاح slow lane بودند و با انسان های امروزی متفاوت بوده اند؟

یکی از بهترین نقاط دنیا برای پاسخ به این سوالات El Sidrón است؛ غاری در شمال غربی اسپانیا که بیش از ۲,۵۰۰ بقایای مردگان انسان های اولیه مربوط به ۴۹,۰۰۰ سال پیش در آن وجود دارند. جالب توجه اینکه قطعات استخوان های هفت بزرگسال و شش جوان که در یک گروه اجتماعی مشابه زندگی می کردند در آن جا پیدا شده است.

یکی از این جوانان احتمالا پسری است که به نام El Sidrón J1 شناخته می شود. این پسر اسکلتی تقریبا کامل دارد که به محققین اجازه می دهد زندگی و مرگ او را بررسی کنند. J1 تقریبا چهار فوت قد و حدود ۵۷ پوند وزن داشته است. او راست دست بوده و همانطور که الگوهای دندان هایش نشان می دهند مانند بزرگترهایش در کارهای روزمره از آن ها استفاده می کرده است.

پس از بررسی اسکلت ها، اثری از بیماری روی اسکلتشان دیده نشد و همچنین با بررسی مینای دندان هایشان آن جا هم چیزی پیدا نشد. اگرچه روی استخوان های یکی از آن ها بعد از مرگ اثر بریدگی دیده می شود که احتمالا اثر آدم خواری است.

همانطور که فرم دندان ها نشان می دهد، بر اساس لایه های انباشته شدن مینای دندان، این لایه ها مثل شکل گیری حلقه های درخت است که دانشمندان سن درخت را از روی شمارش آن ها متوجه می شوند. پس از بررسی دندان های عقل J1 که هنوز در لثه نهفته اند، محققین تخمین زدند که پسر معروف ما وقتی فوت کرده ۷.۷ سال داشته است.

وقتی این تیم اسکلت J1 را با هزاران اسکلت بچه های بشر امروزی مقایسه کردند، دریافتند اسکلت J1 شبیه بچه های ۷ و ۸ ساله امروزی است. به طور خلاصه، J1 با شرایط مشابه بچه های امروزی رشد کرده است.

اگرچه تیم رزا می گوید که جمجمه او کمی متفاوت از بچه های امروزی است سطح داخلی جمجمه او نشان دهنده این است که با رشد حجم مغز به استخوان این ناحیه فشار وارد شده است و اندازه مغز او حدود ۸۸ درصد میانگین یک بزرگسال از آدم های نخستین می باشد که یعنی به اندازه یک توپ بیسبال کمتر است.

این تفاوت به طور ضمنی بیان می کند که مغز پسربچه هنوز در حال رشد کردن بوده است. اگر اینطور است توسعه و رشد مغز J1 ممکن است کندتر از چیزی باشد که در بشرهای امروزی دیده می شود؛ مغز بشر امروزی تا قبل از هفت سالگی کامل رشد می کند.

اما تمامی محققین با منطق رزا قانع نشدند، چون کار او تنها بر روی یک نمونه انجام شده است و ممکن است قابل تعمیم نباشد. اسکلت شناسان از جمله Marcia Ponce de León و Christoph Zollikofer دانشگاه زوریخ بر سر اینکه رشد انسان های اولیه شبیه بشر امروزی است بحث می کنند. می گویند درحالیکه تحقیق رزا تحسین برانگیز است می گویند هیچ مدرک و مستند دقیقی مبنی بر اینکه رشد مغز J1 کندتر از انسان امروزی است وجود ندارد.

در نهایت مغز انسان اولیه بزرگسال به شکل بافت امروزی که از تقسیم بندی اجزای شبیه به هم تشکیل شده نبوده است. مغز J1 سایز کوچکتر مغز بزرگسال بوده است اما این موضوعی است که به ندرت پیش می آید بر طبق آن چیزی که Ponce de León and Zollikofer می گوید. برخی از انسان های اولیه بزرگسال مغز کوچکتری حتی نسبت به J1 داشتند و انسان های اولیه جوان تر بعضی اوقات مغز بزرگتری نسبت به او داشتند.

دو محقق می گویند: « درحالیکه ما حجم مغز El Sidrón را در زمان مرگش دیده ایم هیچ نظر قطعی درباره حجم مغز بزرگسال که مورد بررسی قرار گرفته است نمی توانیم بدهیم. اگرچه در حال کلی این مقاله یک مورد متقاعد کننده برای رشد کندتر انسان های اولیه می باشد ( حداقل کندتر از مغز ما) .

Tanya Smith متخصص دندان در انسان های اولیه در دانشگاه های هاروارد و گریفت به این فرضیه مشکوک است. او می گوید که نتایج محققین در نهایت منوط به دقت تشخیص سن دندان می باشد اما روش تاریخ گذاری و تعیین مدت آن ها بر اساس چندین مفروض صورت می گیرد. او با Zollikofer و Ponce de León موافق است چون فقط مغز J1 کمتر از متوسط سایز می باشد بدین معنی نیست که هنوز در حال رشد بوده است.

او می گوید: « من فکر می کنم ما به اندازه کافی درباره تغییرات رشد در گونه های زنده می دانیم و به راحتی نمی توانیم نتایج را از یک فسیل به دیگران تعمیم دهیم».