گوزن زرد ایرانی
ارومیه از آن دسته شهرهایی است که در یک جاذبه اش، یک جاذبه ی دیگر وجود دارد! خیلی از افراد ارومیه را با دریاچه ی مشهورش که حالا خشک شده است می شناسند و حالا هم که شهرت جهانی پیدا کرده است. اما اینجا شهری است که هیچ کمبودی از جاذبه های گردشگری ندارد. مطمئنا برایتان جالب است اگر بدانید در همین دریاچه ی مشهور، جزیره ای بسیار زیبا به نام «جزیره اشک» نهان است که در آن گوزن های ایرانی زندگی می کنند. قبل از اینکه بار سفر خود را به سمت این جزیره ببندید، خوب است کمی از این جزیره بیشتر بدانید. همراه الی گشت باشید:
مطالب مرتبط: تنگه چاه کوه کجاست؟ باداب سورت، دومین چشمه آب شور جهان در ایران
یکی از مشهورترین جاذبه های گردشگری دریاچه ی ارومیه، جزیره ی اشک است که در بخش جنوبی کبودان قرار گرفته و یکی از بهترین زیستگاه های پرنده هایی مانند فلامینگو است. وسعت این جزیره به ۲۱۱۵ هکتار می رسد و در آن نوعی گوزن به نام گوزن های زرد ایرانی زندگی می کنند که یکی از کمیاب ترین گونه های گوزن در سراسر جهان است.
البته برای رفت و آمد در این جزیره باید از سازمان حفاظت محیط زیست مجوز داشته باشید چرا که این جزیره در قلمرو پارک ملی دریاچه ی ارومیه قرار گرفته است.
گوزن زرد ایرانی در جزیره اشک
جالب است بدانید تا سال ها پیش کسی از وجود گوزن های زرد در ایران با خبر نبود و همه فکر می کردند که این گونه ی زیبا منقرض شده است، تا اینکه در سال ۱۳۳۵، چند گوزن زرد در کناره های رود دز به چشم خوردند و بعد از آن دوباره این امید بوجود آمد که با حفاظت از این چند تعداد باقی مانده، می توان مانع از انقراض آنها شد.
بعد از این موضوع تصمیم گرفته شد تا زیستگاهی را برای این جانور نایاب انتخاب کنند که کمترین آسیب و خطر را برای آن در پی داشته باشد و به همین دلیل جزیره ی اشک به دلیل امن بودن و دارا بودن شرایط آب و هوایی خوب انتخاب شد. حالا این گونه ی زیبا در جزیره ی اشک زیست می کند و با زاد و ولدی که بین آنها انجام شده، تعدادشان بیشتر شده است.
از جزیره اشک بیشتر بدانید
ساختار جزیره ی اشک، آهکی است و به همین دلیل بعد از هر ریزش باران، به قطر رسوب های کناره دریاچه اضافه می شود. این مسئله باعث می شود تا آب کمی در آن نگهداری شود. با این اوصاف محیط زیست بانان مجبور شدند تا آب خوری های مصنوعی ای ایجاد کنند و آب مورد نیاز گوزن ها را تهیه کنند. البته در زمان خنکی هوا، حیوان آب مورد نظر را از علف های خنک تهیه می کند و در غیر این صورت برای آب خوردن به آبشخورها نزدیک می شود. به همین دلیل به خاطر نزدیک شدن حیوان ها به این آبخوری ها، می شود ، می توان به راحتی رفتارهای این حیوانات را مطالعه کرد و اطلاعات خوبی برای زنده نگه داشتن آنها به دست آورد.