شما را نمی دانم اما من هر وقت که اسم دیزین به گوشم می خورد به یاد زمستان و پیست برف و اسکی می افتم. البته ذهن من و یا شما تقصری ندارد زیرا دیزین از آن دسته از مناطق در اطراف تهران است که فقط باید وسایل مخصوص اسکی را برداری و بروی اسکی. دیزین که عمده ی شهرتش به خاطر پیست معروف و بین المللی آن است، یکی از زیباترین مناطق سفید پوش ایران است. ما امروز در الی گشت می خواهیم تا به اتفاق یکدیگر پیست دیزین را از هر زاویه ای مورد بررسی قرار دهیم پس با ما تا به انتها همراه باشید.
مطالب مرتبط: درکه، خوش آب و هواترین محله ی شمال تهران کشف سفالینه های دوره پیش از تاریخ در بازار تهران معرفی قدیمی ترین و بهترین رستوران های بازار تهران
یا بهتر است قبل از آن بگوییم که منطقه ی دیزین کجاست. دیزین منطقه ای است در شهرستان کرج در استان البرز که یکی از مهم ترین پیست های اسکی نه تنها در ایران بلکه در منطقه ی خاورمیانه را در خود دارد و همین جاذبه به تنهایی باعث شده است که دیزین دارای شهرتی جهانی شود. پیست دیزین در واقع در فاصله ی ۷۴ کیلومتری از شهر کرج واقع شده است. اگر بخواهیم آدرس و مقیاسی شاید دقیق تر به شما بدهیم باید بگوییم که این پیست ۱۲۳ کیلومتر هم از تهران تا جاده ی چالوس فاصله دارد.
اگر تصمیم گرفتید تا به دیزین بروید، ما به شما مسیر جاده ی چالوس را پیشنهاد می کنیم زیرا مسیر جاده ی چالوس بسیار سر راست از مسیرهای دیگر است. اگر از سمت جاده ی چالوس وارد شدید توجه داشته باشید که باید بعد از هتل گچسر وارد ورودی ولایت رود شوید تا پس از طی مسافتی و در نهایت به دیزین برسید.
از منظر بعد زماین هم اگر بخواهیم حساب کنیم، اگر به ترافیک بدی برنخورید و مشکلات دیگری در سر راه شما پیش نیاید، شما می توانید تا این راه را در دوساعت و نیم در نهایت طی نمایید.
پیست دیزین یکی از مکان هایی است که ثابت می کند که برای تفریح کردن نباید فقط منتظر بهار و تابستان بود بلکه در فصل پاییز و مخصوصا در فصل زمستان می توان در برخی از نقاط به بهترین شکل ممکن وقت گذرانی کرد و لذت برد.
قضیه از این قرار است که زمانی که تنها چند کیلومتر که از تهران دور شویم و دل بکنیم، دیگر برای برگشتن به اینم شهر دود زده دیر شده است و می توان مسیر جایی همچون پیست دیزین را در پیش گرفت. دیزین سر تا سر سفید پوش است و برای ما شهر نشین هایی که بسته به فضای گرفته و محدودمان در بهترین حالت شاید کمتر از تعداد انگشتان یک دست در شهرمان برف ببینیم، سرتا پا سفید پوش است.
بالاتر در همین پاراگراف که راه های رسیدن به دیزین را برای شما شرح دادیم، باید در ادامه ی آن به شما بگوییم که توجه داشته باشید، وقت هایی که مسیر شمشک به دیزین معروف به جاده ی بالا باز باشد، این مسافت به نصف می رسد اما در کنارش باید این را نیز بگوییم که ممکن است نتوانید تا به مقصدتان برسید زیرا ممکن است تا این مکان با بارش برف بسته شود. به همین خاطر مسیر دوم و کاربردی را به شما معرفی می نماییم. برای این مسیر دوم باید وارد اتوبان بابایی و بعد لشکرک شمالی شویم و دو راهی قوشک را به سمت فشم بپیچیم.
با این که پیست های دیگری هم در اطراف تهران وجود دارد اما، پیست دیزین از جایگاه ویژه ای در قلب دوستداران اسکی دارد. این پیست اگرچه دهه ی ۴۰ تاسیس شده است اما هنوز هم مورد تایید فدراسیون جهانی اسکی در سراسر جهان است.
پیست دیزین تهران در حال حاضر ۲۳ پیست دارد و یکی از خوبی های این پیست این است که پیست حرفه ای ها از مبتدی ها جدا است و تنها دلیلش هم این است که چون شیب این پیست ها برای مبتدی ها خطر زیادی دارد. درباره ی پیست دیزین باید این نکته را بدانید که پیست چمن هم در اینجا هست که مناسب فصل تابستان ها است و خوبیش هم این است که وجود دارد که وجود دارد تا کسی در روزهای گرم سال بیکار ننشیند و بتواند از زیبایی هایش استفاده نماید.
این پیست در شمال غربی دفتر مدیریت و جنوب رستوران چمن واقع شده است که با ۶۵۰ متر طول هر سال مسابقات مخصوصی در آن برگزار می شود. اسنوپارک و پیست یو هم بالای رستوران چمن در این مجموعه قرار گرفته اند. در پیست دیزین هفت تله اسکی بشقابی، دوبل مایر، سی چال، گوزنی، پشت ویل، مبتدی، چمن و یک تله اسکی چکشی هم وجود دارد.
دو تله سی یژ قله و چمن هم شما را به بالای کوه می برند و فرق شان با تله کابین در این است که فقط از یک نیمکت و محافظ تشکیل شده و دیگر شباهتی به اتاق های کابین ندارد. دیزین تهران چهار تله کابین هم به اسم های شاله، قله، دره و چمن دارد.
هم زمان با شروع مسابقات کشوری گروهی هم برای دیدن مسابقات اسنوبرد یا چمن به دیزین می آیند و خیلی از تماشاچی ها با یک بار دیزین آمدن عاشق اسکی می شوند. برای همین هم در اینجا مدرسه ای برای یاد دادن اسکی ساخته اند. در این مدرسه هم اسنوبرد یاد داده می شود و هم آلپاین.
اسنوبرد فقط نیاز به یک تخته چوب دارد، اما آلپاین که همان اسکی با دو چوب دستی و دو تخته است، گران تر از اسنوبرد می باشد. این را از ما به یاد داشته باشید در دیزین نباید فقط برف بازی کرد. مثلا می توانیم با تله کابین قله ی خودمان را به ارتفاع ۴۳۰ متری قله برسانیم.
با تله کابین دره هم از دفتر مدیریت تا شمال شرقی پیست می توانیم بالا برویم. این تله کابین در مقایسه با تله کابین های دیگر مسیر بیشتری را بالا می رود تا به ارتفاع ۵۱۰ متری کوه برسد.
تله کابین چمن هم از رستوران چمن شروع می شود و به ارتفاع ۳۸۰ متری می رسد. افراد شجاع تر با ۲ مسیر تله سی یژ دره و چمن خودشان را به بالای کوه می رسانند. از قدیم گفته اند که پیست دیزین رفتن هم فال است و هم تماشا. مسیر دیدنی دامنه های البرز می تواند نیمی از روزمان را بسازد.
همه روستاهای اطراف جاده بالا مثل فشم، میگون، لواسان سرسبز و تماشایی هستند و از وسط بیشترشان یک رود می گذرد. در این مسیر رستوران های زیادی هم قرار دارد که برای ناهار یا صبحانه می توان در آن توقف کرد. زمین تنیس نزدیک هتل جهانگردی دیزین تنوع تفریح اینجا را بیشتر نموده است.
علاوه بر آن می توان دوچرخه سواری در کوه، کایت سواری، پاراگلایدر و تیراندازی با کمان را هم تمرین کرد. بعضی ها هم برای کوه نوردی به دیزین می آیند. آنها از گردنه دیزین به سمت قله سی چال راه می افتند و در مسیر برگشت به آهار می رسند. برای رفتن به دیزین بهتر است تا از اوایل آذر ماه باز اقدام نمایید و تا اردیبهشت ماه هم نیز می توانید به آن رفته و اسکی نمایید.
توجه داشته باشید که پمپ بنزین تا دیزین تنها ۱۸ کیلومتر فاصله دارد و موقع برگشتن جای نگرانی برای راننده ها باقی نمی گذارد. اگر هم در این میان اتفاقی پیش آمد که نیاز به خدمات پزشکی داشتید، یک آمبولانس آماده به کار در دیزین همیشه پارک شده است که به شما خدمات ارائه می نماید.
در دیزین لازم نیست تا تنها اسکی کنید. علاوه بر اسکی شما می توایند تا دوچرخه‌سواری در کوه، کایت‌سواری، پاراگلایدر و تیراندازی با کمان را انجام دهید. البته نباید کوه نورید را از قلم بندازیم زیرا، بعضی ها هم برای کوه نوردی به دیزین می آیند.
برای این کار از گردنه ی دیزین به سمت قله سی چال راه می افتند و در مسیر برگشت به آهار می رسند. اگر هم که دوست داشتید تا چیزی نوش جان نمایید، ۵ رستوران مختلف در اطراف دیزین دیده می شود که می توانید بعد از بالا پریدن های زیاد با شکمی گرسنه به آن ها سر بزنید.
رستوران شاله در ارتفاع ۲هزار و ۹۰۰ متری و رستوران چمن در ارتفاع ۲هزار و ۶۰۰ متری کوه قرار گرفته است. در آخر از آن جایی که خیلی ها دیزین رفتن را سفری پر خرج می دانند، این را باید بدانید که قیمت ورودی پیست دیزین بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان است.
البته اگر این هزینه برای شما زیاد است باید این نکته را بدانید که روزهای شنبه تا سه شنبه این هزینه نیز ارزان تر می شود. به هر حال این حال این تنها هزینه ای نیست که شما باید برای رفتن به دیزین بپردازید. قیمت تجهیزات اسکی این ورزش را برای شما هزینه بر می کند. همه ی این هزینه ها باعث شده است که دیزین رفتن را نه یک سرگرمی یک روزه، بلکه یک سفر پرخرج بدانیم.
با این حال لازم نیست که در همه پیست ها چوب و اسکیت شخصی خودمان را داشته باشیم. در همان جا هم می توان یکی از آن ها را اجاره کرد و به دل برف زد؛ البته بعضی ها هم با خودشان تیوپ می برند تا هزینه ها را مدیریت نمایید.