شاید تا به حال تنها در قصه ها و یا داستان های عجیب نان پا گنده ها و یا داستان هایشان را شنیده باشید اما واقعا پاگنده ها وجود دارند و لطفا به این فکر نکنید که این موجودات در ایران نیستند زیرا بر اساس گفته ها و شنیده ها این موجودات که به خاطر گریزشان همچنان معماگونه و افسانه ای مانده اند این موجودات واقعی ولی افسانه ای در ایران وجود دارند. در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید تا احتمال عجیب وجود پاگنده ها در ایران و داستان هایی که پیرامون مشاهده و وجود آن ها نقل شده است را به اتفاق یکدیگر بررسی نماییم.
مطالب مرتبط: کشف دوباره ی یکی از عجایب طبیعی جهان زنی که در ۱۳ روز عجایب هفتگانه جهان را دید
در تعریف و توضیح پاگنده ها اینگونه می گویند که: پاگنده یا ساسکوآچ یکی از موجودات خیالی است که گونه ای مخصوص به آمریکای شمالی می باشد. پاگنده ها به صورت کلی شبیه به گوریل هستند و معمولا در مناطق دور افتاده ی شمال آمریکا زندگی می کنند.
میانگین قدی پاگنده ها ۲٫۱ تا ۲٫۷ متر گزارش شده است. چشم‌های این موجود ریز، ابروهای درشت و پهن و البته سرش کوچک و مخروطی شکل است. گزارش کرده اند که پاگنده ها دارای بویی بسیار بد و زننده می باشند. اما وجه تسمیه پاگنده ها و عجیب بودنشان در چیست؟ پا گنده را موجودی توصیف کرده اند که شبیه به انسان ها هستند!
درواقع این موجود ترکبیبی از شامپانزه، بونوبو، اورانگوتان و انسان و گیبون هستند که اما در نهایت با میمون ها تفاوت دارند و نمی توان به آن ها میمون گفت.
از دوره های خیلی دور در ایران مخصوصا از نواحی شمالی ایران درباره ی دیدن پاگنده ها داستان های در بین مردم محلی گفته می شده است. اما همه ی این گفته ها به خاطر عدم وجود قطعیت کامل و نبود امکانات کامل و حال و هوای آن دوران این موضوع نه به قطعیت رسید و نه تحقیقات جامعی در این زمینه انجام شد.
اما امروزه گزارشاتی مبنی بر وجود پا گنده ها در جنگل های شمال ایران داده شده است. قبل از این که به کنکاش و بررسی این داستان ها عجیب از وجود پاگنده ها در ایران بپردازیم. باید این نکته را بگوییم که داستان های زیادی وجود دارد و می گویند این موجودات خیالی نیستند و امروزه و یا شاید روزگاری در این کره ی خاکی می زیسته اند و اصلا هم دور از عقل نیست که این موجودات در مناطق سبز و جنگلی ایران همچون شمال کشور نیز وجود داشته باشند.
به نظر شما با فرض قبول این فرضیه، چگونه پاگنده ها در ایران هستند ولی تاکنون گرفتار انسان ها نشده اند و یا نتوانسته اند آن ها را به دام بیاندازند ؟ جنگل های زیادی در شمال ایران وجود دارد که دارای جنگل هایی انبوه هستند و در مناطق کوهستانی قرار گرفته اند. در قسمت ها کوهستانی این جنگل ها قسمت هایی وجود دارد که آن قدر صعب العبور است که شاید تا به حال هیچ انسانی از آن عبور نکرده است!
حتی در سردترین فصل های سال اصلا از نزدیکی آن ها حتی نمی توان رد شد. پس اگر پا گنده ای در ایران و در شمال کشور وجود داشته باشد بی شک در این مناطق سکنی گزیده اند. علاوه بر این ها، پوشش سبز و گیاهی این مناطق حتی به نوعی برای این موجودات می تواند بهترین راه برای استتار باشد.
اصولا این حیوانات هم می توانند گوشت خوار باشند و هم گیاه خوار که اتفاقا هر دوی آن ها به وفور در مناطق جنگلی در دسترس هستند. همه ی این عوامل و البته عواملی شبیه به آن ها و البته، عدم باور مردم به وجود این موجودات باعث شده است که این موجودات حتی اگر به طور قطع وجود داشته باشند لازم نباشد که خودشان را به کسی نشان دهند.
پاگنده ها در ایران دو نوع دارند: پاگنده های جنگلی و پا گنده های کوهستانی. می گویند که پاگنده های جنگلی تیره تر و عظیم الجثه تر هستند. البته گونه های جنگلی و کوهستانی تنها از نظر مکان زندگیشان مورد تفکیک قرار می گیرند. پاگنده ها با این که ممکن است ترسناک تا حدی به نظر بیایند اما تا به حال نه تنها در تهران بلکه در تمامی جها هیچ گزارش حمله و آسیب زدن از طرف این موجودات وجود نداشته است.
می گویند که پاگنده ها به علت شرایط زیستیشان در استتار و پنهان شدن بسیار ماهر هستند و ممکن است حتی در هنگام حضور شما آن ها هم حضور داشته باشند ولی شما اصلا متوجه حضور آنان نشوید. از برخورد و مشاهده ی این موجودات در مناطق کوهستانی بسیار کمتر از مناطق جنگلی گزارشی شده است. بیشترین تعداد گزارش های واصله در هنگام طلوع خورشید، بعد از ظهر و غروب خورشید بوده است. می گویند که اگر روزی خواستید پاگنده ها را ببینید حتما به مناطق جنگلی بروید.
البته باید این مورد را به شما بگوییم که امروزه هیچ دولت و یا کشوری برای یافتن این موجود بودجه ای را صرف نمی کند. هر تحقیق و یا جست و جویی که انجام می شود توسط مردم و محلی و یا افراد و محققین کنجکاو است. در ادامه با ما همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر چند روایت از برخورد مردم با پاگنده ها را بازگو می کنیم.
داستان مردی را می خواهیم در ادامه به شما بگوییم که به همراه دوستانش به سمت جنگل های شمل کشور در گیلان رفته بود. این مرد می گوید که در هنگام عصر بود که باران شروع به باریدن کرد و ما هم به دنبال جایی برای پناه گرفتن بودیم.
بالاخره درختی را پیدا کردیم و در زیر آن منتظر شدیم. شب هنگام بود که حس کردیم موجودی به ما نزدیک می شود. وقتی از جاهای خود بلند شدبم آن موجود از ما به سرعت دور شد. رد پاهای او را که نگاه کردیم هم بسیار بزرگ بود و هم اصلا به جای پای حیوانی مثل خرس نبود. شاید ما در خانه ی او بوده ایم!
۳۸ نظرات