پارک ملی کورگالژین | Korgalzhyn National Park
پارک ملی کورگالژین، بزرگترین پارک ملی و حفاظت شده قزاقستان به شمار می رود که منطقه ایی به وسعت ۲۵۸.۹ میلیون هکتار را در برمی گیرد. پارک ملی کورگالژین، برخوردار از ۱۹۸۰۰۰ هکتار تالاب نیز می باشد که در قلب کشور قزاقستان و ۱۶۰ کیلومتری شمال غرب شهر آستانه قرار گرفته است. این پارک ناشناخته و بکر در منطقه ایی که به کورگالجا معروف است واقع شده است و نام پارک نیز همان طور که از نام منطقه پیداست از اسم همین منطقه گرفته شده است. در ادامه با الی گشت همراه شوید:
مطالب مرتبط: معرفی موزه هنر کاستیف قزاقستان موزه الجیرز، بنای یادبود دیدنی در قزاقستان
قزاقستان با فرهنگی بسیار قدیمی، با جذابیت های بیشمار گردشگری و طبیعتی بکر، گردشگران را می تواند مبهوت زیبایی های متعدد خود کند. در قلب کشور قزاقستان و ۱۶۰ کیلومتری شمال غرب شهر آستانه، جایی منتظر شما است که به آن پارک و منطقه حفاظت شده ملی کورگالجا نام دارد. با وجود آنکه، فاصله پارک ملی کورگالژین با پایتخت قزاقستان تنها ۳ ساعت است و این پارک حفاظت شده برخوردار از شمار زیادی از پرندگان مختلف است که این امر باعث شده است سازمان میراث جهانی گردشگری، یونسکو، این پارک ملی را در لیست کاندیداهای خود برای افزوده شدن به این سازمان قرار داده است. با این وجود، پارک ملی کورگالژین، از جهات زیادی از نگاه گردشگران به این کشور مغفول مانده است و حتی مردم این کشور آشنایی چندانی با این منطقه حفاظت شده ندارند.
این منطقه وسیع که شامل مناطق بکر استپ و دریاچه های آن می شود، محل زندگی حیواناتی چون گرگ، موش خرمای کوهی و بز کوهی قلمداد می شود. با این احوال، جاذبه اصلی گردشگری منطقه، پرندگان این پارک محسوب می شوند و بطور خاص فلامینگو های صورتی رنگ زیبای آن، که طراوت خاصی را به پارک ملی کورگالژین بخشیده اند. تالاب های موجود در این پارک که در شاهراه دو مسیر مهاجرتی پرندگان قرار گرفته اند، به مثابه محل اتراق در مسیر مهاجرت پرندگان عمل می کنند. بطور مثال، دریاچه تنگیز، به تنهایی گنجایش اسکان ۱۵ میلیون پرنده مهاجر را در خود دارد.
پارک ملی کورگالژین، که بیشتر وسعت آن پارک ملی حفاظت شده است، خانه موقت جمعیت خیلی زیادی از فلامینگوهایی است که به سمت شمال کره زمین مهاجرت می نمایند. این فلامینگوها، یک گونه از ۳۰۰ گونه این نوع پرندگان به شمار می آیند و در قاره آسیا، بزرگترین جمعیت این نوع غازها محسوب می شوند. از پرندگان شناخته شده و ارزشمند دیگر که این تالاب های موجود در پارک ملی کورگالژین را برای مهاجرت بر می گزینند، می توان به پلیکانها، ماهیخوران بزرگ جثه و گونه های متنوع پرندگان شکاری اشاره کرد. بهترین فصل های سال برای دیدن این پرندگان زیبا، بهار و تابستان بین ماههای آوریل تا سپتامبر است، که فرصت بکری را برای دیدن تنوع زیادی از این پرندگان را برای گردشگران فراهم می کند. فلامینگو در تمام دوره زمانی اشاره شده، در این پارک استقرار دارند. برای مدت دو هفته و در پایان ماه آوریل و اوایل ماه می، مناطق پوشیده از استپ این پارک گل هایشان شروع به شکوفه دادن می کند و لاله ها سرتاسر این منطقه را فر می گیرد. در ضمن، در فصل زمستان ماهیگیری در آبهای یخ زده، در این پارک بسیار متداول است.
در این منطقه، همچنین استپ های چمنی خیلی زیبایی رشد و نمو می کند. پارک ملی کورگالژین، جایی است که محل اتصال دو دریاچه بزرگ به نام های تنگیز و کورگالژین می باشد. ترجمه واژه «تنگیز» دریا می شود. مساحت کلی تالاب های این منطقه به ۱۵۹۰۰۰ هکتار می رسد، که از این نظر دو برابر دریاچه ژنو سوئیس می شود. از نظر شوری، آب دریاچه و املاح معدنی موجود در آن پنج تا شش بار شورتر از آب اقیانوس های دنیا می باشند. پارک ملی کورگالژین از نظر گیاهی، تنوع بسیار مناسبی دارد و در آن ۳۵۰ گونه گیاهی یافت می شود که البته ۹۰ درصد این گیاهان، از گونه علف ها می باشند. از نظر تنوع حیوانی، ۸۸ نوع پرنده مختلف در این پارک زندگی می کنند که ۳۳ تای آنها در « کتاب قرمز» اسامی شان ذکر شده است. در پارک ملی کورگالژین، گردشگران خیلی خوش شانس، ممکن است در مسیر گردش خود با لک لک سیاه، قو و غاز وحشی رو به رو شوند. هرزگاهی نیز، ساکنین جنگلی شمال قزاقستان و سیبری غربی، مثل سیاهگوش، آهو و گوزن مهمانان ناخوانده ایی هستند که به این منطقه دوردست مراجعه می کنند.
بازدید از پارک ملی کورگالژین
ناشناخته بودن این پارک ملی و محدودیت هایی که برای بازدید از این منطقه حفاظت شده برقرار است، باعث شده است که موضوع توریسم، موضوع تازه و در مقیاس کوچکی برای این پارک ملی قلمداد شود. با این وجود، افرادی که در اصطلاح به آنها پرنده نگر می گویند، از اقصی نقاط جهان به این پارک ملی کورگالژین می آیند و همین بکر بودن نسبی این مکان گردشگری باعث شده است که از آسیب های زیست محیطی در امان بماند، که در دیگر مناطق اینچنینی بسیار موضوع عادی و تاسف باری است. شهر کوچک کورگالژین، که درست کمی دورتر از پارک ملی کورگالژین واقع شده است، برای شروع سفر به این منطقه، نقطه آغازین مناسبی محسوب می گردد. از آستانه برای آمدن به این پارک، کافی است که سوار اتوبوس یا مینی بوس های واقع در سطح شهر شویم. در این شهر کوچک، موزه طبیعی و تعدادی مسافرخانه برای اقامت گردشگران نیز وجود دارد.
مغازه های کوچکی که در این شهر وجود دارد، آخرین فرصت برای تهیه آذوقه سفر، قبل از ورود به پارک ملی مزبور می باشند. البته این نکته نیز ناگفته نماند که برای رفتن و دیدن این پارک، نیاز به دریافت مجوز از مسوولین مربوطه پارک ملی هستید که در محل پارک استقرار دارند. در ضمن، در خاطر داشته باشید که چنانچه قصد سفر در تعطیلات آخر هفته به این پارک را دارید، حتما مسوولان پارک را در جریان سفر خود از قبل قرار دهید. همچینن، در صورتی که در مهمانخانه های محلی مستقر بشوید، اتاق جداگانه و خصوصی به شما تعلق خواهد گرفت و این فرصت را خواهید داشت تا از غذاهای محلی همان منطقه نوش جان کنید.