بزرگترین استادیوم ایتالیا، ورزشگاه سن سیرو میلان!

ورزشگاه سن سیرو میلان | San Siro Stadium

فوتبال یکی از محبوب‌ترین و عجیب‌ترین پدیده‌های زمانه‌ی ماست. اتفاقی که به قدری تکرار و دیده شده است که به نظر می‌رسد، به یک امر روزمرگی تبدیل شده‌ است. با این حال، کدام روزمرگی به اندازه‌ی فوتبال می‌تواند باعث بالا و پایین شدن هیجان و استرس میلیون‌ها نفر و حتی ۱ میلیارد نفر به صورت هم‌زمان شود؟ بله، فقط فوتبال می‌تواند چنین کاری کند. پس مجله الی گشت به سراغش آمده است. ورزشگاه سن سیرو میلان San Siro Stadium یکی از معروف ترین و شناخته شده ترین ورزشگاه های جهان است که بهترین تیم های لیگ ایتالیا در آن بازی می کنند.

از آنجایی که مجله الی گشت سعی در معرفی بهترین ورزشگاه های جهان را دارد، به سراغ ورزشگاه سن سیرو میلان آمده است. فوتبال نه تنها ورزشی پر طرفدار، بلکه امروزه به یکی از غول های گردشگرپذیر دنیا تبدیل شده است. در نهایت فکر نمی کنیم که لازم باشد تا از اهمیت جام جهانی فوتبال برای شما بگوییم. با ما در ادامه همراه باشید تا با ورزشگاه سن سیرو میلان آشنا شوید.

ورزشگاه سن سیرو میلان از جاذبه های ایتالیا

مطالب مرتبط:
با ورزشگاه نیوکمپ، خانه ی اصلی تیم بارسلونا آشنا شوید
معرفی ورزشگاه فیشت در سوچی
استادیوم ملی چین، جاذبه ای شبیه به لانه پرنده!

اما مخاطبان این مطلب قرار نیست فقط آدم ‌های فوتبالی باشند! چون می ‌خواهیم در مورد سازه ‌ای صحبت کنیم که علاوه بر اهمیت فوتبالی، یکی از تاریخ ‌سازترین بناهای ایتالیا و یکی از پر رفت و آمدترین جاذبه‌ های گردشگری شهر میلان محسوب می‌شود. پس اگر به فوتبال علاقه دارید و یا قرار است در آینده‌ ی نزدیک یا دور به کشور ایتالیا و شهر میلان سفر کنید، با ما همراه باشید تا با هم سر از راز یکی از مهم‌ترین استادیوم‌های فوتبال جهان در بیاوریم!
ورزشگاه سن سیرو میلان در سال ۱۹۲۵ توسط شهرداری میلان کلنگ خورد و بعد از ۱ سال تاریخ پر آوازه ‌ی خودش را آغاز کرد. ورزشگاهی که در ابتدا مختص به تیم میلان بود اما بعدها، تیم اینتر میلان نیز در همسایگی تیم میلان، در این استادیوم مستقر شد تا محلی باشد برای دو غول فوتبال جهان و مسابقاتی که تاریخ فوتبال را از نو تعریف کردند!

اطلاعات کلی راجع به ورزشگاه

گنجایش این ورزشگاه در ابتدا حدود ۷۰۰۰۰ نفر بود. تصور کنید! چنین جمعیتی هر هفته برای تماشا و تشویق تیم محبوبشان یعنی آث میلان به این استادیوم می‌ رفتند. تا اینکه این ورزشگاه به شهرداری میلان فروخته شد و علاوه بر تیم آث میلان، تیم رقیب یعنی اینتر میلان نیز ساکن این ورزشگاه شد.
در نهایت در سال ۱۹۸۹ با بازسازی این ورزشگاه، سن سیرو تبدیل به بزرگ‌ترین استادیوم فوتبال ایتالیا شد و سال‌ هاست که امتیاز کامل یعنی ۵ از ۵ را از کنفدراسیون فوتبال اروپا (یوفا) دریافت کرده است.

آیا می دانستید: وقتی ها که در این ورزشگاه آث میلان بازی دارد، نام ورزشگاه سن سیرو میلان شده و زمان هایی که تیم اینتر میلان بازی دارد، نام آن به جوزپه مئاتزا میلان تغییر می یابد.

اعداد و ارقام شگفت انگیز در ورزشگاه سن سیرو میلان

برای ساخت ورزشگاه سن سیرو میلان سازندگان از هزاران تن بتن، ۳۵۰۰ متر مکعب شن و ۱۵۰ تن فولاد تقویت شده استفاده کردند.

برای نشان دادن خطوط زمین از ۸۰ کیلوگرم گچ استفاده شده است.

زمین فوتبال مشخص شده آن ۱۰۵ متر طول و ۶۸ متر عرض دارد. شعاع داخلی زمین ورزشگاه به ترتیب ۲۰۴ و ۲۹۶ متر بوده و ۱۱۰۰ و ۲۰۰۰ تن وزن هر کدام از سکوهاست. در پشت بام، ۲۵۶ پروژکتور وجود دارد که با لامپ های بخار حاوی گاز هالوژن با ۳۵۰۰ وات کار می کنند.

برای انجام کارهای اصلی تعمیراتی در بالاترین ارتفاع ورزشگاه سن سیرو میلان، دو جرثقیل با ارتفاع ۶۴ متر تنها برای این پروژکتورها و به طور خاص ساخته شده اند. در داخل این جرثقیل ها یک نردبان اضطراری و یک بالابر با قدرت تحمل وزن بیش از ۱۰۰۰ کیلوگرم وجود دارد.

استادیوم سن سیرو میلان در کنار بنای تاریخی هیپودرام میلان (میدان اسب سواری باستانی) واقع شده و حدود ۶ کیلومتر از مرکز شهر دور است.

رئیس جمهور ایتالیا و این ورزشگاه!

استادیوم سن سیرو نام خود را از کلیسای مقدس کوچکی که در کنار و نزدیکی آن قرار دارد گرفته است. این ورزشگاه در اصل هدیه ای از طرف رئیس جمهور پیرو پیرلی (Piero Pirelli) بود که در طی سال های پایانی ریاست ۲۰ ساله خود از سال ۱۹۰۹ آن را به آث میلان تقدیم نمود. این رئیس جمهور از طرفداران تیم آث میلان بود. رئیس جمهور پیرو پیرلی این ورزشگاه را به شهر میلان تقدیم کرده است.

اما استادیوم جدید ورزشگاه سن سیرو میلان تنها در سیزده و نیم ماه ساخته شد. سرعت ساخت این مجموعه عظیم را تنها باید به لطف کار ۱۲۰ سازنده ماهر آن دانست. برای ساخت این استادیوم، در حدود ۵ میلیون لیر ایتالیا هزینه شد. معمارانی این پروژه را طراحی نمودند دو نفر بودند. یکی از آن ها، استاچینی (Stacchini) نام دارد که طراحی ایسگاه مرکزی میلان هم کار او بود و دیگری کوگینی (Cugini) نام دارد.

افتتاحیه ورزشگاه سن سیرو

اولین ورزشگاه سن سیرو در واقع یک استادیوم به سبک انگلیسی بود که دارای چهار سکو ی تماشاچیان بود و می توانست ۳۵ هزار نفر را درون خود جای دهد. افتتاحیه ورزشگاه سن سیرو میلان (۱۹ سپتامبر ۱۹۲۶) همراه با یک مسابقه دربی دوستانه شروع شد.

اولین مسابقات قهرمانی در این ورزشگاه هم، در ۶ اکتبر بین دو تیم آث میلان و سمپیردارنز (Sampierdarenese) با نتیجه ۱ بر ۲ برگزار شد. در حالی که اولین مسابقه بین المللی که در این استادیوم بر پا شد، در ۲۰ فوریه ۱۹۲۷ بود که بین تیم های ملی دو کشور ایتالیا و چکسلواکی مسابقه ای برگزار شد و این بازی با نتیجه ۲-۲ مساوی تمام شد.

ورزشگاه سن سیرو میلان تنها، ورزشگاهی برای آث میلان بود تا در نهایت در سال های ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸ و فصل بازی ها، این موضوع تغییر یافت. تا این تاریخ تمام بازی های باشگاهی اینتر میلان در ناپولیونیک آرنا (Napoleonic Arena) برگزار می شد.

ورزشگاه سن سیرو میلان همانند بنای تئاتر لا اسکالا ارزشمند بوده و پس از سال ها تعمیرات و بازسازی هم اکنون به یادبودی جادویی در این شهر تبدیل شده است.

اگر کمی در تاریخ به عقب برگردیم، باید بگوییم که در سال ۱۹۳۵ آث میلان ورزشگاه سن سیرو میلان را به شهر میلان فروخت. سه سال بعد نیز تعمیرات و بازسازی آن شروع شد. در نهایت ورزشگاه بسیار بزرگتر گردید. در طی بازسازی ظرفیت اولیه ۱۵۰ هزار صندلی آن، به ۱۰۰ هزار صندلی کاهش یافت.

ورزشگاهی که تنها برای فوتبال نیست!

ورزشگاه سن سیرو میلان، امروزه به یکی از نمادهای شهر میلان تبدیل شده است. آن را در جایگاه هم ترازی با جاذبه هایی مانند دوآمو (Duomo) و لا اسکالا (La Scala) قرار می دهند. همچنین این ورزشگاه، میزبان بسیاری از وقایع و مراسم های تاریخی این شهر بوده است.

به عنوان مثال، مسابقه بوکس بین دویلوی لوی (Duilio Loi) و کارلوس اورتیس (Carlos Ortis) در اول سپتامبر ۱۹۶۰، بازی مجدد برای عنوان قهرمانی سبک وزن جهان در این ورزشگاه برگزار شد. برای این مراسم حدود ۵۳۰۴۳ هوادار وجود داشت که تنها ۸ هزار نفر آن ها در اطراف رینگ مسابقه بودند و بازی را از نزدیک تماشا می کردند. این مسابقه را بوکسور ایتالیایی برد و توانست ۱۳۰ میلیون لیرا بگیرد.

در ورزشگاه سن سیرو میلان حتی کنسرت هم برگزار شده است.

به عنوان مثال باب مارلی، در ۲۷ ژوئن ۱۹۸۰ در ناحیه شمالی ورزشگاه بر روی سکویی ایستاد و تنها کنسرتش در ایتالیا را برگزار نمود. از جالب توجه ترین اتفاقا این کنسرت، تعداد شرکت کنندگان آن بود. چرا که به اندازه بازی های دربی یعنی حدود ۹۰ هزار نفر در این کنسرت شرکت کردند. همین اتفاق برای یکی دیگر از ستاره های راک، بروس اسپرینگستین (۱۹۸۵) اتفاق افتاد.

سکوی قرمز همچنین میزبان یک فضای رقص در هوای آزاد است. امروزه، در زیر سکوی جنوبی، موزه ای باز شده است که زندگی یک قرن از میلان AC و اف سی اینتر را به نمایش گذاشته است. در این موزه می توانید لحظات خاطره انگیزی که در ورزشگاه سن سیرو میلان در طول تاریخ رخ داده است را نظاره کنید. در طول فصل فوتبال، این استادیوم توسط افراد علاقه مند در طول روز بازدید می شود. همانطور که قبلا گفته شد از تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۰۰، ورزشگاه سن سیرو میلان به طور مشترک توسط آث میلان و اینتر میلان مدیریت می شود.

نکاتی برای بازدید

موزه هفت روز هفته از ساعت ۹:۳۰ تا ۵ بعداز ظهر باز است. تورها هم معمولا در همین بازه‌ی زمانی و بین ۳۰ تا ۴۰ دقیقه انجام می‌شوند. قیمت تورهای بازدید از استادیوم ۱۷ یورو است که اگر بخواهید تنها به دیدن موزه بروید، باید ۷ یورو بپردازید.

برای خرید بلیط بازی ها می توانید به سایت vivaticket.it بروید. همچنین از باجه های فروش بلیط هم می توانید به صورت حضوری بلیط خریداری کنید.

نقشه صندلی های ورزشگاه سن سیرو میلان را هم در سایت inter.it زیر خواهید دید: