هتل اسکیمویی آلاسکا
هتل اسکیمویی در کنت ول آلاسکا یکی از عجیب ترین و متفاوت ترین هتل هایی است که تا به حال دیده اید. اولین موردی که به عجیب شدن آن منجر شده، این است که این هتل در دورترین نقطه در آمریکا واقع شده است. دومین موضوع و البته شگفت آورترین مورد این است که این هتل اسکیمویی هرگز افتتاح نشد و کسی در آن اقامت نکرد. این هتل که ایگلو سیتی (Igloo City=شهر خانه اسکیموها) نام دارد زمانی شروع به ساختش شد که به عنوان یک هتل بسیار خوب برای اقامت در نظر گرفته شود. اما این هدف هرگز به سرانجام نرسید. در ادامه با الی گشت باشید تا در مورد این هتل بیشتر اطلاعات کسب کنیم.
هتل اسکیمویی
مطالب مرتبط: آبشارهایی از خون در قطب ساخت هتل عجیب به شکل ماموت در ساحل دریاچه بایکال روسیه
ساخت این هتل در دهه ۱۹۷۰ شروع شد که در آن زمان به دلیل این که برخی از ویژگی های یک هتل را نداشت به آن اجاره افتتاح شدن ندادند. در حالی که امروزه با وجود اینکه تکنولوژی پیشرفت کرده و راحت تر می توان یک هتل را طبق استانداردهای لازم ساخت، اما هنوز هم در برخی هتل ها، عدم تطابق با این استانداردها دیده می شود. البته با اینکه بعد از ساخت این هتل اسکیمویی افراد زیادی تلاش کردند که آن را دوباره به راه بیندازند، اما این هتل هرگز سرپا نشد و دلیل آن هم مطمئناً عدم تلاش صاحبان آن نبوده است. ساختار بتنی چهار طبقه ای هتل اسکیمویی آلاسکا که بسیار بزرگ است، می تواند از هواپیما در ارتفاع ۳۰،۰۰۰ پایی دیده شود. اما متاسفانه نمای داخلی آن هرگز به اتمام نرسید. این موضوع را افراد زیادی می دانند، زیرا این هتل هرگز دیگر قفل نشد و به همین دلیل نیز با اینکه داخل آن در بسیاری جهات تخریب شده است، اما ماجراجویان و افراد کنجکاو زیادی بوده اند که به داخل آن راه پیدا کرده اند.
یخ زده در زمان
این هتل که در حال حاضر به آن یخ زده در زمان نیز می گویند به عنوان یک جاذبه توریستی عجیب در آلاسکا افراد زیادی را به خود جذب می کند تا از آن بازدید کنند. هتل اسکیمویی آلاسکا که تنها مهمانانی که در آن تا امروز اقامت داشته اند خرس های قطبی، گرگ ها و گوزن های شمالی بوده اند، با رویای اینکه یک هتل معروف در آلاسکا شود، به خواب رفت. به هر حال با اینکه ساختمان برخی از قوانین یک هتل را رعایت نکرده بود، اما به دلیل بزرگی آن به همان صورت برای چهار دهه رها شد و به یک متروکه تبدیل گشت. بعد از چندین سال، رفته رفته حیوانات از آن به عنوان سرپناهی از گرمای تابستان و برخی به خاطر زمستان استفاده می کردند.
در داخل این هتل اسکیمویی شما می توانید مشاهده کنید که ساخت آن تا چه حد پیشرفت کرده بود، قبل از آن که به حال خود رها شود. اگر چه مالکین ایگلو سیتی از دهه ۱۹۷۰ چندین بار عوض شده اند اما به نظر می رسد که هرگز به اندازه کافی این ملک از نظر بانک هایی که باید برای تکمیل آن وام به آن ها می دادند، قابل واقع نشد. در حال حاضر همان طور که گفته شد این هتل، طرد شده است، اما اگر از داخل مکانی متروکه نمی ترسید، می توانید برای یک ماجراجویی به داخل آن بروید.
ماجراجویی در هتل اسکیمویی آلاسکا
فیلم برداری انگلیسی به نام کریس بورتون، زمانی که ۴۲ سالش بود در حال سفر به قطب شمال بود که در میانه راه ساختمانی عجیب می بیند که آن، همان ایگلو سیتی بود. برتن که در منچستر به دنیا آمده است، آن را در فاصله ۳۲۱ کیلومتری از شهرهای انکوریج و فربنکس یافت و این هتل را با «به طرز مرگباری، ساکت» تعریف کرد.
از زبان کریس بورتون
اینجا ایگلو سیتی با جمعیت صفر است. این هتل در میانه راه در بین شهرهای انکوریچ و فربنکس قرار دارد که با هرکدام حدود ۳۱۲ کیلومتر فاصله دارد. من در حال رانندگی به سمت شمال و در حال عبور از پارک ملی دنالی بودم و در اواسط ناکجا آباد، با دیدن یک خانه اسکیمو بسیار بزرگ که در کنار جاده ساخته شده بود، بسیار شوکه زده شدم. به هر حال تصمیم گرفتم که ماشینم را متوقف کنم و سری به آن بزنم. از بیرون که به این ساختمان بزرگ نگاه می کردم، به نظرم می آمد که یک تصویر سورئال در روبرویم ظاهر شده است که از تمدن فاصله بسیار زیادی دارد. من مکان های متروکه زیادی در طول سفرها و در زندگی ام دیده ام؛ اما این مورد همزمان بسیار هیجان انگیز و استرس زا بود.
من در مورد حیوانات وحشی نگران بودم، خرس ها در خواب زمستانی بودند، گرگ ها و گوزن ها و همچنین برف های عمیقی در این منطقه آلاسکایی وجود داشتند. خرس ها در این زمان از سال به خواب فرو رفته بودند و من قطعا نمی خواستم آن ها را بیدار کنم. گزارش هایی از گرگ ها شنیده بودم و البته چند تا از گوزن ها را نیز در جاده دیده بودیم که همراه با بچه هایشان بودند و در طول جاده اگر خطری احساس می کردند بسیار عصبانی می شدند. به هر حال تصمیم گرفتم که به دور این ساختمان قدم بزنم. البته برف عمیقی آن جا را فرا گرفته بود و هر قدم نا امنی را چند برابر می کرد و بسیار ریسکی بود. این هتل اسکیمویی (که تا بعد از آن که از آنجا برگشتم نمی دانستم برای هتل ساخته شده بوده است) شبیه به لوکیشن های فیلم بود و در زیر این همه برف هرگز فکر نمی کردم که این ساختمان با عظمت برای چهار دهه است که کسی به داخل آن قدم نگذاشته است.
این هتل با اینکه بسیار بی سر و صدا به نظر می آمد، اما موقعیت آن در کنار کوه ها و برف هایی که روی زمین بودند بسیار ترسناک شده بود. به غیر از وسایل نقلیه ای که هرازگاهی در جاده عبور می کردند، سکوت مرگباری در آن جا حاکم بود. در یک ساعتی که من در آنجا ایستاده بودم، تنها دو کامیون از جاده عبور کردند. کانتول، که جمعیت ۲۱۹، نزدیک ترین جمعیت جمعیت شهر Igloo است. نزدیک ترین شهری که به این هتل اسکیمویی نزدیک است شهر کنت ول است که در حال حاضر ۲۱۹ نفر در آن زندگی می کنند.