معمولا زمانی که نام مومیایی در جایی برده می شود همه به یاد مصر باستان و روش آن ها برای آماده سازی و برگزاری مراسم تدفین مردگانشان می افتند اما تا به حال به مومیایی فکر کرده اید که زنده هم باشد؟ عقل سلیم می گوید که لازمه ی مومیایی شدن به هر حال مردن است و چگونه ممکن است که مومیایی زنده باشد؟ اما باید این را به شما بگوییم که مومیایی لنین رهبر شوروی سابق، چنان سالم است که گویی او به خوابی عمیق فر رفته است و زنده است! ما امروز در الی گشت می خواهیم که یک بار برای همیشه به صورت کامل و جامع درباره ی تنها مومیایی زنده ی دنیا یعنی مومیایی لنین برای شما صحبت نماییم پس در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: بلیطی یک طرفه برای دنیای مومیایی ها! معرفی مشهورترین آرامگاه ها در جهان مسکو را با دیدنی ترین جاذبه هایش بشناسید
در گوشه ای از میدان سرخ مسکو آرامگاهی وجود دارد که در، جسد ولادیمیر لنین رهبر بزرگ شوروی سابق در آن در معرض عموم مردم به نمایش گذاشته شده است. در این آرامگاه ولادیمیر لنین در تختخوابی باشکوه و مجلل و در لباس رسمی دراز کشیده و پس از گذشت نزدیک به ۱۰۰ سال از مرگش هنوز هم آن قدر صحیح و سالم باقی مانده است که انگار خواب است و یا به تارگی مرده است. به نظر می رسد که پوست مومیایی لنین هنوز هم نرم و اقبل انعطاف است و همین هم این موضوع را عجیب و غیر قابل باور می کند که پس از گذشت ۱۰۰ سال هنوز هم این جسد سالم باقی مانده است و اصلا مشخص نیست که دهه ها از مرگ او گذشته است.
دقیقا به همین دلیل، مومیایی لنین را می توان تنها مومیایی زنده ی دنیا دانست. اما مومیایی لنین چگونه توانسته است تا به زنده ترین مومیایی جهان تبدیل شود؟ به هر حال، مومیایی کردن روشی جدید نیست و همانطور که گفتیم از هزاران سال برای سالم نگه داشتن اجساد از روش مومیایی کردن استفاده می شده است. در طول روند مومیایی کردن و پس از در آوردن اعضا و احشام اصلی فرد متوفی، با استفاده از مواد و تکنکی هایی خاص، جسد مرده ی فرد را مومیایی می کنند.
با بررسی مومیایی هایی که از هزاران سال پیش همچنان باقی مانده است باید بگوییم که هیچ مومیایی دارای مشخصات سالم و دست نخورده ی هیچ کدام از افرادی که مومیایی شده اند نیست بلکه، این اجساد بسیار خشک و چروکیده شده اند اما در تمامی سال هایی که اجساد مومیایی شده اند، هیچ روشی همانند روش مومیایی کردن جسد لنین نتوانسته هیچ جسدی را صحیح و سالم نگه دارد.
مسئولیت حفظ و نگهداری جسد لنین بر عهده ی موسسه ای مشهور است که به عنوان مرکز تحقیقات و متدهای آموزشی تکنولوژی های بیوشیمی در مسکو شناخته می شود. گروهی متشکل از ۵ یا ۶ کالبد شناس، بیوشیمیست و جراح زبده که به گروه آرامگاه مشهور شدند مسئولین مومیایی کردن جسد لنین را برعهده گرفتند. تمرکز اصلی آن ها حفظ شکل ظاهری بدن، چهره، وزن، رنگ، انعطاف پذیری و بافت پوست بود.
جالب است بدانید که این تیم برای مومیایی کردن جسد لنین از روشی ابتکاری و جدید استفاده کردند که با روش های دیگر مومیایی کاملا تفاوت داشت. الکسی یورچاک، استاد دانشگاه کالیفرنیا در این رابطه می گوید: در روش های مومیایی قدیمی هدف اصلی حفظ ماهیت اصلی جسد است و شکل و ظاهر جسد به مرور تغییر می کند. اما در این روش حفظ ظاهر جسد اهمیت بیشتری داشت و به همین دلیل بخش هایی از پوست با پلاستیک و مواد دیگر جایگزین شدند تا ظاهر جسد همچنان مثل روز اول سالم بماند!
مومیایی لنین با این که به عنوان زنده ترین مومیایی دینا شناخته می شود اما تا به حال هم در کمال آشکارا بودنش، رازهایی دارد که گویا تا ابد نیز در حکم یک راز خواهد ماند. دلیل این راز هم این است که این گروه زبده هیچ گاه راز مومیایی کردن جسد لنین را رد هیچ کجا برملا نکردند. اما با این حال یکی از اعضای گروه به نام پاول فومنکو توضیح می دهد که برای مومیایی کردن جسد لنین؛ ابتدا تمام اندام های داخلی خارج می شود و سپس خون از داخل رگ ها خارج شده و محلولی مخصوص جایگزین آن می شود.
جسد لنین در واقع در وانی مملو از مایع مومیایی غوطه ور شده است تا تمام قسمت های بدن به این مایع مخصوص آغشته شود. بر اساس گفته های او و دیگر نظریات موجود در باره ی مومیایی کردن، کل فرآیند مومیایی کردن لنین در حدود ۶ الی ۱ ماه طول کشیده است. البته نتیجه ی این همه تلاش، زنده ترین مومیای جهان یعنی مومیایی لنین است.
چیزی که هموراه همگان را در شگفتی قرار می دهد این است که ظاهر شگفت انگیز و سالم جسد لنین که امروزه می توانیم آن را ببینیم، گویی هیچ چیز نمی تواند خرابش کند. با این حال شاید برایتان جالب باشد تا بدانید که جسد لنین هر دو سال یک بار در محلولی مخصوص شستشو داده می شود تا از پوسیدگی و تخریب بافت های آن جلوگیری شود. به گفته ی دانشمندان با این روش می توان جسد لنین را تا قرن ها صحیح و سالم نگهداری کرد.
می توان نتیجه گرفت که مومیایی لنین د بر عکس خود او جاودانه می شود. البته امروزه بعد از گذشته نزدیک به ۱۰۰ سال، جسد لنین در آرامگاه لنین در میدان سرخ مسکو در معرض بازدید عموم قرار گرفته است و هر کسی می تواند برای بازدید از آن اقدام نماید. مومیایی لنین با کت و شلواری مشکی، ظاهری بسیار مرتب و ریش اصلاح شده در تختخوابی سرخ دراز کشیده و انگار که همین الان مرده است.
جسد لنین در محفظه ای شیشه ای قرار گرفته است و داخل این محفظه دما و میزان رطوبت به شدت کنترل می شود. همچنین این محفظه از ورود باکتری ها جلوگیری می کند و باعث سالم ماندن جسد می شود. با این حال، هرهفته دانشمندان جسد لنین را به دقت بررسی می کنند و تمهیدات لازم برای مراقبت از او را انجام می دهند. موزه ی لنین در میدان سرخ مسکو قرار گرفته است و از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۳ بعدازظهر پذیرای بازدیدکنندگان از اقصی نقاط جهان است.
البته در سفر خود به مسکو توجه داشته باشید که این موزه همه روز به جز روزهای دوشنبه و جمعه باز است و می توانید از نزدیک شاهد مومیایی این شخصیت مهم و اثرگذار روس در دوره ی شوروی باشید. اما از یاد نبرید که در هر صورتی شما امکان عکاسی در داخل آرامگاه و مومیایی لنین را ندارید. در ادامه بیایید ببینیم که مومیایی لنین و مقبره ی او چگونه است. مقبره ی ولادیمیر لنین یک بنای یادبود کلاسیک از معماری شوروی و قسمتی از میراث جهانی یونسکو در میدان سرخ است.
مومیایی لنین در واقع مومیایی یکی از اثر گذارترین شخصیت های جهان در ۱۰۰ سال گذشته است. ولادیمیر لنین یکی از رهبران سیاسی و متفکران انقلابی قرن ۲۰ است که انقلاب ۱۹۱۷ روسیه را هدایت کرده و نخستین رهبر دولت جماهیر شوروی شد. او برای انقلاب سال ۱۹۱۷، سال های بسیاری را در تبعید و از راه دور به رهبری مردم روسیه پرداخت.
لنین در سال های آخر زندگی خود چندین سکته را تجربه کرد که سلامتی او را به کلی تحت تأثیر خود قرار داد. نخستین بار در سال ۱۹۱۸ بود که سکته ی او صدمات بسیاری را برای او به جا گذاشت اما وی با این وجود زنده ماند. وضعیت بیماری جسمانی او کماکان ادامه داشت تا این که وی در ماه می ۱۹۲۲ سکته مغزی دیگری را گذراند و این بار آسیب ها به قدری بودند که درمان نشد.
لنین در دسامبر همان سال، از قسمت راست بدن فلج شد و این اتفاق او را از دنیای سیاست دور کرد. سومین سکته ی مغزی لنین در تاریخ ۲۳ مارچ ۱۹۲۳ رخ داد و لنین را گنگ و بیمار بر روی تخت باقی گذاشت. در نهایت او در سن ۵۳ سالگی و در تاریخ ۲۱ ژانویه ۱۹۲۴ از دنیا رفت. پس از مرگ لنین، بدنش را مومیایی کردند و در موزه لنین به نمایش عموم درآوردند.
مقبره ی لنین در سال ۱۹۲۴ ساخته شد و و مومیایی لنین پس از مرگش و آماده شدن مومیایی او بلافاصله در محفظه ی مخصوص این مقبره گذاشته و محفوظ شد. همچنین خشت های دیوار این مقبره در محافظ های مرمری و گرانیتی قرار داده شده است. نوارهای لاجوردی این مقبره هم که به شکلی همچون زیگزاگ بر دیوار سرسرای سوگواری متصل شده اند، در واقع نمادی از پرچم هستند. بدن لنین نیز با یک لباس تیره و نشانی از عضویت کمیته اجرایی مرکزی اتحاد جماهیر شوروی پوشانده شده است. در سال ۱۹۷۳، بدن لنین در یک تابوت سنگی و ضد گلوله قرار گرفت.
مقبره ی هرمی مومیایی لنین نیز ۵ سطح مختلف دارد. مقبره ی لنین دارای ۲۴ متر طول و ۱۲ متر ارتفاع است. در این ساختمان ۱ تالار سوگواری به شکل یک مکعب که طول هر وجه آن ۱۰ متر است و با یک سقف بهار خواب می باشد. ۲ ستون ای قرمز هم در محیط سرسرا قرار دارند. ۳ کتیبه ی لنین که از سنگ کوارتز قرمز ساخته شده است نیز در بالای سردر ورودی قرار گرفته است.