موزه اوفیتزی فلورانس، بیشترین تعداد گردشگر در ایتالیا را دارد و ازمتنوع ترین آن در دنیا محسوب می شود، که گنجایش حدود ده هزار نفر گردشگر را در آن واحد دارد. موزه اوفیتزی فلورانس، درست مثل یک گنجینه ارزشمندی از اشیا گوناگون است، که هر لحظه که می گذرد، چیز تازه ایی را برای بازدید علاقه مندان رو می کند. زمانی که به قصد بازدید از موزه اوفتیزی، به دنبال خرید بلیط به این طرف و آن طرف پرسه می زنید تا زمانی که متوجه می شوید باید در صف خرید بلیط بازدید از موزه قرار بگیرید و از دستگاه های ردیاب تعبیه شده عبور نمائید. بعد تازه متوجه می شوید که باید از دو پلکان ساخته شده به سبک رنسانس نیز بالا روید تا تازه به ورودی اصلی موزه وارد شوید. در پایان، در موزه اوفیتزی می توانید، نقاشی های بسیار زیبای سقفی آن را به نظاره بنشینید که بهت و تحسین هر گردشگری را بر می انگیزاند. در ادامه با الی گشت همراه شوید:
مطالب مرتبط: کلیسای سانتا کروچه، بنای دیدنی در فلورانس برج ناقوس جوتو، سازه ایی با نقش های نمادین در فلورانس
موزه اوفیتزی بصورت اتاق های پیچ در پیچی در آمده است که در آن آثار هنری، تقریبا می توان گفت که طبق ترتیب و روال تاریخی شان در یک ساختمان بصورت حرف انگلیسی یو به نمایش درآمده اند. هیچ وقت قرار نبوده است که این بنا به شکل موزه در بیاید. کوسیمو دی مدیچی، اشراف زاده ایی بود که به معمار مورد علاقه اش جورجیو واساری ساختن یک بنای عظیم را در کنار قصر وکیو واگذار کرد. قصر وکیو که نماد قدرت و برقراری عدالت در ایتالیای آن دوره بوده است، مخصوص نشست قضات عالی مرتبه در دوران رنسانس قلمداد می شده است و اتاق های بسیاری را ویژه قضات در آن ساخته و تدارک دیده بودند. به همین روی، کلمه ایتالیایی «اوفیتزی» که در عنوان موزه آمده است به معنای «اتاق» است که همانطور که مطرح شد، محل قرارگیری و ملاقات قضات آن زمان بوده است.
به همین دلیل است که فضاهای بسیاری که در این مکان تعبیه شده است، اصلا به منظور ایجاد موزه از ابتدا طراحی نشده بودند که امروزه بتوان بطور مثال گنجایش ۱۰۰۰۰ نفر بازدیدکننده را داشته باشد، که الان بهر حال ناخواسته این ظرفیت عجیب را در خود جای می دهد. سالن های طبقات بالای موزه اوفتیزی در ابتدا فقط برای کسانی قابل دسترسی بوده است که عضوی از خانواده دوک های اعظم شهر فلورانس بوده اند و نیز بطور مسلم خدمتکاران این ساختمان و همچنین مهمانان ویژه ایی که خانواده میدچی آنها را دعوت به بازدید از بنای خود می کرده است و آشیای بسیار نفیس و شخصی خود را در معرض دید این افراد ویژه قرار می دادند. مهمانان ویژه این خانواده به طبقه فوقانی این بنای قدیمی دعوت می شدند تا کلکسیونی گرانبها و ارزشمند از مجسمه های رومیان را که خود شخص مدیچی بسیار گرامی می داشت از نزدیک ببینند.
خانواده هنردوست مدیچی، همچنین دست نوشته ها، الماس، سکه های قدیمی را در طول قرن ها جمع و گردآوری می کردند. در دوره فرانچسکو اول، اولین اتاق مخصوص برای آیتم هایی که به گونه ایی «تحسین برانگیز و خاص» محسوب می شده اند، ساخته و پرداخته شدند. بونتالنتی که یک هنرمند بود یک منبر هشت ضلعی را برای فرانچسکو اول درست کرد تا وی بتواند آثار هنری دلخواه و جواهراتش را آنجا قرار دهد. این منبر، مرکزی ترین و قدیمی ترین بخش موزه اوفیتزی محسوب می شود و هنوز هم که هنوز است شکل اولیه و اصلی خود را از زمانی که در سال ۱۵۸۴ ساخته شده است تا به امروز حفظ کرده است.
مفهومی که به نام موزه می شناسیم، قرن ها بعد بوسیله فردی به نام پیتر لئوپولد در سال ۱۷۶۹ گسترش پیدا می کند، وقتی که وی موزه اوفیتزی و گنجینه های آن را به روی عموم مردم باز می گشاید. این فرد، زمانی که موزه اوفیتزی را برای بازدید عمومی بازگشایی کرد، هرگز برای حتی یک لحظه تصور نمی کرد که موزه اوفیتزی به یکی از پربازدیدشونده موزه های جهان تبدیل شود. برای علاقه مندان دو آتیشه آثار هنری، ضرروی است که حداقل دوبار برای دیدن کل آثار هنری موجود در این موزه به این مکان گردشگرپذیر مراجعه نمایند.
– اثری از بوتیچلی به نام پریماورا و تولد ونوس که در سالن ۱۴-۱۰ قرار گرفته است
– اثری از فیلیپو ریپی به نام -حضرت مریم و مسیح و دو فرشته همراه که در سالن ۸ واقع است
– اثری از تیتیان به نام ونوس اوربینو که در سالن ۸۳ به نمایش گذاشته می شود
– و آثار بیشمار دیگری همچون آثار استادانی چون سیمابو و جیوتو (سالن شماره۲)، پیشگامان اولیه عصر رنسانس مثل هنرمندانی چون فرا آنجلینو و ماساچیو، کاراواجیو، رامبرانت، لئوناردو داوینچی و میشل آنجلو
تور گردشگری خود را با دیدن نقاشی نقاشان دوره گوتیک، مثل جیوتو و سیمابو آغاز کنید. هنرمندانی که نقاشی دیواری سر محراب ها را انجام داده اند. جادوی بازدید از سالن اول آن است، وقتی وارد کلیسای باستانی آن با نور کم می شوید، احساسی حاکی از خوشامدگویی به شما دست می دهد ، که یادآور نور چراغ شمع نیز است. نیز، از قدم گذاشتن در سالن هنرمندان رنسانس در اوایل شکل گیری آن که واقع در سالن ۸ و ۹ می باشد، نظیر پائولو اوچللو و ماساچیو لذت ببرید. همچنین، بازدید از پرتره های دوک اوربینو که اثر هنرمند پیرو دلا فرانچسکا است در برنامه های دیدار از این موزه قرار دهید. همچنین فراموش نکنید تا از پرتره فدریکو دا مونته فلترو، که یکی از جذابترین پرتره های رنسانس می باشد، دیدن کنید.
سالن های شماره ۱۴-۱۰، بزرگترین سالن های موزه اوفیتزی می باشند، که نقاشی های حیرت آور و تعجب برانگیز ساندرو بوتیچلی را در خود جای داده اند. برای تنها لحظاتی هم که شده است، در سکوت دورنی خود از پانل بزرگ نقاشی به نام تمثالی از بهار و موم نقاشی تولد ونوس، تا حد امکان لذت بصری ببرید. این سالن های به تازگی گشایش یافته و مرمت شده، در حال حاضر، دارای دو سقف می باشند و نور ملایم تر ولی به مرتب بهتری دارند تا بتوان از این شاهکارهای هنری به غایت لذت برد.