تصاویر عجیبی از پرواز آکروباتیک سارها!

مهاجرت سارها | Starling Migration

آیا تا به حال پدیده ای به نام مرمریشن (murmuration) را دیده اید؟ مطمئنا اگر دیده باشید، در نظرتان یکی از جالبترین پدیده هایی است که در دنیا وجود دارد. سار، پرنده ای پر جنب و جوش و پر سر و صدا است که در طول به صور مستقیم و سریع پرواز می کند اما مهاجرت سارها که دسته جمعی و در الگوهای جالبی صورت می گیرد، یکی از دیدنی هایی است که مجذوبتان خواهد کرد. در پاییز هر سال، هزاران سار که در کنار هم جمع می شوند، در آسمان مکان هایی نظیر اسکاتلند پرواز می کنند و این پرواز بیشتر شبیه به حرکات آکروباتیک است. این اتفاق در زمان مهاجرت سارها می افتد، زمانی که تعداد بسیاری از سارهای معمولی با هم شروع به تغییر جای زندگی خود می کنند. در ادامه، همراه با الی گشت باشید تا پرواز دسته جمعی سارها را ببینیم و در مورد آن اطلاعات خوبی کسب کنیم.

مرمریشن | Murmuration

مطالب مرتبط:
آثاری از انسان‌ های «غول پیکر» ماقبل تاریخ!
حمله وحشتناک میلیون ها خرچنگ به جزیره ای در استرالیا!

با اینکه مرمیشن همه جا اتفاق نمی افتد و شاید شانس کمی داشته باشید که آن را ببینید، اما فیلم های خوبی از آن گرفته شده که می توانید با جستجوی واژه Murmuration در اینترنت به راحتی آن ها را ببینید. البته در ادامه این متن، ما برای شما بسیاری از تصویرهای زیبای مهاجرت سارها را آورده ایم.

زمانی که آن ها پرواز می کنند، به نظر می رسد که سارها به هم چسبیده اند؛ آن ها تکان می خورند، حرکت کرده و در جهات مختلف می چرخند. اما نکته جالب توجه اینجاست که چطور صدها یا هزاران پرنده در حرکت هایی چنین پیچیده در یک پرواز، با هم همکاری می کنند. آیا پرندگان پروازهای خود را از قبل برنامه ریزی کرده و در طول پرواز اجرا می کنند؟ این شاید چیزی باشد که ما انسان ها دوست داشته باشیم که دلیل این پروازهای آکروباتیک باشد، اما قضیه چیز دیگریست. پرنده ها الگوهای پروازی خود را از پیش تعیین نمی کنند.

سال هاست که دانشمندان در مورد مرمریشن بسیار کنجکاو بوده اند و طبیعات تحقیقات گوناگونی نیز روی آن ها انجام گرفته است. اخیرا، گروهی از محققان دوربین هایی ساخته اند تا توسط آن ها بتوانند راز مهاجرت سارها و مرمیشن را دریابند. پس از تحقیقات فراوان، چیزی که دانشمندان را شگفت زده کرد این بود که الگوهای پروازی سارها، بیشتر مربوط به علم فیزیک می شوند تا اینکه از طریق علم زیست شناسی بخواهیم آن ها را شناسایی کنیم. پس می توان گفت که دانشمندان در حال حاضر امیدوارند که معمای مرمریشن را از طریق اصول فیزیک حل کنند.

دانشمندان معتقدند که مرمریشن مانند دیگر سیستم های از جمله شکل گیری کریستال ها، ریزش بهمن، فلزهایی که آهنربایی می شوند و تبدیل مایع به گاز، است. این سیستم ها به «روی لبه» معروفند، به این معنی که آن ها آماده اند که در لحظه تغییر کنند. مهاجرت سارها هم مانند عناصر دیگر سیستم ها، به تک تک سارها ارتباط دارد؛ دانشمندان بر این عقیده اند که وقتی یک مرمریشن به یک اتحاد تبدیل می شود، این مثل یک انتقال فاز است.

دانستن روش حرکت آن ها ساده است: زمانی که یک سار شروع به حرکت یا چرخش می کند، سارهای کنار او هم دقیقا همین کار را انجام می دهند و این توالی از آنجایی که سارها کاملا در کنار یکدیگر قرار گرفته اند، تکرار می شود. اما چیزی که دانشمندان هنوز هم روی آن اتفاق نظر ندارند این است که چطور هزاران سار نوبت خود را دقیق می دانند؛ زیرا سارهای آن سمت گروه بسیار دورتر و توسط فضا هزاران سار دیگر از هم جدا هستند.

اگر اندازه یک مرمریشن را در نظر نگیریم، همه پرنده ها به نظر می رسد که به یک شبکه یکسان مرتبطند. این پدیده دانشمندان را دچار ابهام می کند، زیرا فراتر از چیزی است که ما از زیست شناسی رفتار حیوانات می دانیم. در هر صورت مهاجرت سارها چیزی است که هنوز هم دغدغه ذهن بسیاری از دانشمندان جهان است. محققان رشته زیست شناسی، رفتار شناسی حیوانات، فیزیکدانان، پرنده شناس ها و دانشمندان بسیار دیگری روی این موضوع در حال تحقیق هستند تا بتوانند، مرمریشن را با تمام ریزه کاری هایش کشف کنند.

مهاجرت سارها کجا دیده می شود؟

شروع مهاجرت سارها معمولا در ماه نوامبر (حدودا ماه آبان) اتفاق می افتد، هرچند این تغییرات از مکان به مکان دیگر متفاوت و برخی از آنها ممکن است در اوایل سپتامبر (حدودا ماه شهریور) آغاز شود. روزها و هفته که می گذرد، پرندگان بیشتری به گروه اضافه می شوند، تا جایی که تعداد گروه های پرندگانی که در یک پرواز هستند در برخی مکان ها ممکن است که ۱۰۰ هزار پرنده برسد.

درست قبل از غروب، بهترین زمان برای دیدن آنها در سراسر انگلستان است. شما به هیچ وسیله خاصی نیازی ندارید و فقط باید حواستان را جمع کرده و دلتان را به آسمان بدهید.

آنها عمدتا لانه هایی را انتخاب می کنند که از هوای خشک و شکارچیان  محافظت می شوند. مثلا در مکان هایی نظیر صخره ها، ساختمان ها و سازه های در حال ساخت، سارها را خواهید دید که می خواهند مهاجرت کنند یا از مهاجرت برگشتند. انگلستان، اسکاتلند، گرتنا گرین، گالووی، برایتن پیر و ساسکس، از جمله مکان هایی هستند که در آن مهاجرت سارها را مشاهده خواهید کرد.

سار معمولی

همانطور که گفته شد در مرمریشن، نوع پرنده سار معمولی است. این سارها حدودا ۲۱.۵ سانتی متر طول دارند و پرهای آن ها به رنگ سبز تیره و البته براقی است. نر و ماه این پرنده از لحاظ ظاهری با هم متفاوت نیستند و هر دو پاهایی قهوه ای مایل به قرمز دارند. عنبیه چشم سارها قهوه ای تیره است.

سارها زمانی که فصل جفت‌گیری فرا می رسد، تغییر رنگی در منقار دارند که به رنگ زرد است و در باقی فصول رنگ منقار آن ها سیاه می باشد. شاید یکی از تفاوت های نر و ماده در قاعده‌ی منقار باشد که در نرها یک لکه ی آبی دیده می شود و در ماده ها یک لکه صورتی رنگی که به قرمز تمایل دارد. اگر ساری را دیدید که پرهایش براق نبودند، آن سار نا بالغ است.

مهاجرت سارها بیشتر به صورت گروهی اتاق می افتد و مرمریشن در این هنگام و وقت های دیگری اتفاق می افتد؛ زمانی هایی مثل موقعی که یک شکارچی به آن ها نزدیک می شود.

منبع: wonderopolis.org