مشهورترین آسمان خراش های نمادین در جهان

اصطلاح آسمان خراش در اواخر قرن نوزدهم به وجود آمد که به دلیل نا آگاهی مردم از ساختمان های بلندی بود که در شیکاگو و نیویورک ساخته شده بودند. امروزه آسمان خراش های نمادین در شهرهای بزرگ به طور فزاینده ای گسترش یافته و در چشم اندازهای شهرها به وفور دیده می شوند زیرا نسبت فضایی که برای آپارتمان و اقامت ایجاد می نمایند در مقایسه با سطحی از زمین که اشغال می کنند بسیار کمتر است. اما این ساختارهای بلند فقط برای صرفه جویی در فضا استفاده نمی شود. آسمان خراش ها مانند برج ها و عبادتگاه ها در گذشته به عنوان نماد اقتصادی شهر می باشند. این ساختارها نه تنها خطی افقی را تعریف می کنند بلکه به تعیین هویت شهر نیز کمک بسیاری می نمایند. با الی گشت همراه شوید تا با مشهورترین آسمان خراش ها در جهان بیشتر آشنا شویم.

مطالب مرتبط:
آسمان خراشهای دبی غالب در مسابقه آسمان خراشها
پروازی بر فراز آسمان خراش های دبی!
آسمان خراش های سنگاپور + ویدیو

۳۰ St Mary Axe که همچنین به عنوان گرکین شناخته می شود، آسمان خراشی در منطقه اصلی مالی و اقتصادی در لندن بوده که در دسامبر سال ۲۰۰۳ تکمیل شده است. این ساختمان ۱۸۰ متر ارتفاع داشته و در ۴۰ طبقه ساخته شده است. ساخت این نوع از آسمان خراش های نمادین موجب شروع یک رونق در ساخت و ساز در شهر لندن بوده است. نام گرکین به دلیل ساختارها و لایه های غیرطبیعی این ساختمان اشاره دارد. این ساختمان با استفاده ازروش های صرفه جویی در انرژی این امکان را ایجاد می کند تا به طور معمول نیمی از انرژی مورد نیاز برای یک ساختمان مشابه را به مصرف برساند. صاحب اصلی این ساختمان شرکت Swiss Re بوده که یک شرکت بیمه ای می باشد.

برج بانک چین یکی از برجسته ترین آسمان خراش های نمادین در جهان و هنگ کنگ می باشد. این ساختمان با ۳۰۵ متر ارتفاع بلندترین ساختمان در هنگ کنگ بوده و از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲ به عنوان بلندترین ساختمان در آسیا نیز شناخته می شده است. ساختار اکسپرسیونیزم که در طراحی این برج مورد استفاده قرار گرفته است شبیه مراحل رشد شاخته های بامبو بوده که به عنوان نماد معیشت و رفاه در چین شناخته می شود. این ساختمان توسط بسیاری از طرفداران فنگ شویی به دلیل خطوط تیز مورد استفاده در آن و همچنین نمادهای منفی ایکس متعددی که استفاده شده مورد انتقاد فراوان قرار گرفته است. یک عرشه کوچک در طبقه ۴۳ این ساختمان قرار داشته که بازدیدکنندگان می توانند از آنجا منظره ای از شهر را مشاهده نمایند.

برج سیرز یک آسمان خراش ۴۴۲ متری بوده که در شیکاگو واقع شده است. در زمان تکمیل آن در سال ۱۹۷۳ این ساختمان بلندترین برج در جهان بوده که حتی از برج های WTC در نیویورک نیز فراتر رفته بود. عرشه ای که برای مشاهده بر روی عموم باز می باشد در طبقه ۱۰۳ این برج قرار گرفته و یکی از معروفترین جاذبه های گردشگری در شیکاگو به شمار می رود. گردشگران بر روی این ساختمان می توانند تجربه نوسان یک ساختمان در یک روز بادی را تجربه نمایند. اگر هوا صاف و تمیز باشد بازدیدکنندگان می توانند دشت های ایلینویز و همچنین دریاچه میشیگان را نیز مشاهده نمایند. حدود ۶۰ ثانیه زمان نیاز است تا با هر یک از دو آسانسور این برج تا آخرین طبقه بتوان رفت. برج یسرز در تاریخ ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۹ به برج ویلیس (Willis) تغییر نام یافت.

مرکز مالی جهانی شانگهای که در پودونگ شانگهای واقع شده است، یکی از آسمان خراش های نمادین بوده که شامل دفاتر، هتل ها، اتاق های کنفرانس، مرکز خرید و عرشه مشاهده می باشد. هتل پارک هایات شانگهای که ۱۷۴ اتاق داشته در این ساختمان واقع شده است. در سال ۲۰۰۷ این آسمان خراش با ۴۹۲ متر ارتفاع ساخته شده و تبدیل به بلندترین ساختمان هنگ کنگ و چین شد. یکی از ویژگی هایی که این برج را متمایز می کند وجود سوراخی است که در بالای آن قرار گرفته است. طراحی اصلی آن دایره ای بود که موجب اعتراضاتی از سوی برخی از چینی ها گردید زیرا ان را شبیه به خورشید میان پرچم ژاپن می دانستند. بنابراین یک طرح جایگزین با یک سوراخ ذوزنقه ای شکل در نهایت اجرا گردید.

برج تایپه ۱۰۱ که ۵۰۸ متر ارتفاع دارد تا سال ۲۰۰۷ به عنوان بلندترین آسمان خراش جهان شناخته می شد تا زمانی که برج دبی ارتفاعی بالاتر از آن را به دست آورد. تایپه ۱۰۱ به صورتی طراحی شده است تا بتواند در برابر طوفان های تایفون و زمین لرزه هایی که در تایپه و تایوان معمول است مقاومت نماید. ارتفاع ۱۰۱ طبقه ای این برج نشان از قرن جدید و همچنین روز اول ژانویه و تمام سال هایی است که در قرن پیش رو خواهند آمد. طراحی برج مجموعه ای از هشت قسمت می باشد که هر کدام در ۸ طبقه قرار گرفته اند. در فرهنگ چینی عدد هشت نشانه ای از رفاه و خوشبختی می باشد.

ساختمان کرایسلر یکی از آسمان خراش های نمادین آرت دکو (Art Deco) در شهر نیویورک می باشد که در شرق منهتن واقع شده است. این ساختمان با ۳۱۹ متر ارتفاع به مدت ۱۱ ماه به عنوان بلندترین ساختمان جهان شناخته می شد تا زمانی که در سال ۱۹۳۱ ساختمان امپایر استیت از ان پیشی گرفت. در زمان ساخت این برج رقابت شدیدی برای ساخت بلندترین ساختمان در نیویورک وجود داشت. با وجود سرعت بالای ساخت این آسمان خراش که به طور متوسط ۴ طبقه در هر روز بوده است اما در هنگام ساخت آن هیچ کارگری کشته نشده است. ساختمان کرایسلر نمونه ای کلاسیک از معماری آرت دکو بوده که توسط بسیاری از معماران معاصر به عنوان یکی از بهترین ساختمان های شهر نیویورک مورد توجه قرار گرفته است.

در حال حاضر بلندترین ساختمان جهان برج دبی است که روز به روز بلندتر می شود. این ساختمان یکی از آسمان خراش های نمادین در دبی می باشد که احتمالا شما در سفر به این شهر حتما از آن دیدن خواهید کرد. پس از آنکه ساخت این برج در سال ۲۰۱۰ به پایان رسید ارتفاع آن ۸۱۸ متر بوده است. هتل آرمانی ۳۷ طبقه پایین این برج را اشغال کرده است. طبقات ۴۵ تا ۱۰۸ دارای ۷۰۰ آپارتمان خصوصی بوده که در ۶۴ طبقه قرار گرفته اند. یک استخر شنای روباز در طبقه ۷۸ این برج واقع شده است. ادارات و سوییت ها سایر طبقات باقی مانده غیر از لابی طبقه ۱۲۳ و همچنین عرشه مشاهده طبقه ۱۲۴ را پر کرده اند.

برج های دوقولوی پتروناس که در کوالالامپور واقع شده اند تا قبل از سال ۲۰۰۴ که برج تایپه ۱۰۱ ساخته شود به عنوان بلندترین ساختمان جهان شناخته می شدند. با این حال این آسمان خراش های نمادین هنوز هم به عنوان بلندترین برج های دوقولوی جهان شهرت دارند. این برج های ۸۸ طبقه که به طور عمده از بتن مسلح ساخته شده اند با نمادی از فولاد و شیشه به گونه ای طراحی شده که می توان هنر اسلامی موتیف را در آن ها مشاهده نمود و این بازتابی از مذهیب اسلام در مالزی می باشد. علاوه بر این برج ها دارای یک پل هوایی در طبقات ۴۱ و ۴۲ بوده که دو برج را به یکدیگر متصل می نمایند. این پل به طور مستقیم به ساختار اصلی متصل نبوده و به گونه ای طراحی شده است تا بتواند در داخل و خارج برج ها حرکت کرده و از شکستن آن در هنگام بادهای شدید جلوگیری نماید. این پل هوایی از طرف دیگر به عنوان یک وسیله ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد که در صورت وجود شرایط اضطراری در یک برج مردم بتوانند از طریق آن به برج دیگر منتقل شوند.

برج العرب دومین ساختمان بلند جهان بوده که به صورت اختصاصی برای یک هتل مورد استفاده قرار گرفته و در ارتفاع ۳۲۱ متری واقع شده است. با این حال رویوگ یانگ هتل (Ryugyong Hotel) در پیونگ یانگ کره شمالی که بیش از ۲۰ سال ناتمام مانده است ۹ متر بلندتر است. همچنین برج رز (Rose Tower) که در همان دبی واقع شده و ارتفاعی برابر با ۳۳۳ متر دارد به عنوان بلندترین هتل جهان شناخته می شود. یکی از رستوران های برج العرب در ارتاع ۲۰۰ متری در بالای خلیج فارس قرار گرفته و منظره ای دیدنی از شهر دبی را به نمایش می گذارد. این بنا که از آسمان خراش های نمادین دبی به شمار می رود بر روی یک جزیره مصنوعی ساخته شده و به وسیله یک پل اختصاصی به سرزمین اصلی متصل می شود. این برج به عنوان نماد شهر دبی مورد استفاده قرار گرفته و طراحی آن بر مبنای یک قایق بادبانی می باشد.

اگرچه که دیگر جزء بلندترین آسمان خراش های دنیا به شمار نمی رود اما ساختمان امپایر استیت هنوز هم به عنوان یکی از مشهورترین آسمان خراش های نمادین در جهان شناخته شده و در بسیاری از فیلم ها مانند کینگ کنگ کلاسیک از آن استفاده شده است. این بنا برای بیش از ۴۰ سال به عنوان بلندترین ساختمان جهان شناخته می شد تا اینکه در سال ۱۹۷۲ توسط برج WTC این مقام را از دست داد. افتتاح این برج که در سال ۱۹۳۱ انجام شد با رکود اقتصادی بزرگی همراه بود که در نتیجه بسیاری از فضاهای اداری ان اجاره نرفته و خالی باقی ماند. این برج تا سال ۱۹۵۰ سودآور نبوده است. ساختمان امپایر استیت یکی از محبوب ترین مکان ها برای مشاهده مناظر از بالا می باشد زیرا که نمایی ۳۶۰ درجه از نیویورک را به نمایش می گذارد.

به راستی که انسان از گذشته تا به اکنون به دنبال ساخت بناهایی عظیم بوده است تا بتواند قدرت و اقتصاد خود را به نمایش بگذارد. هرچند که پیشرفت تکنولوژی و امکان ساخت چنین ابر سازه هایی نیز در ایجاد حس برج سازی ها در جهان بی تاثیر نبوده است.

منبع: www.touropia.com