کشور افغانستان مشترکات بسیاری با ایران داشته و حتی در زمان های گذشته، جزوی از سرزمین های خاوری کشورمان بوده است. با این وجود، به دلایل متعددی همانند جنگ های داخلی کمتر گردشگر و مسافری به افغانستان سفر می کرد. در سال های اخیر با آرام شدن اوضاع سیاسی افغانستان و بازگشت ایمنی بیشتر به این کشور، شمار گردشگران و جهانگردانی که به کشور همسایه مان سفر می کنند، بیشتر شده است. در این کشور پهناور، جاذبه ها و فستیوال های بسیاری برای بازدید وجود دارد و مراسم بزکشی افغانستان یکی از بهترین جشن ها و مسابقات افغانستان است که قدمتی دیرینه دارد. مسابقه ای بسیار پر شور و جنجالی که مردان و جوانان افغان بسیاری در آن شرکت می کنند. مجله الی گشت به دلیل نزدیکی به برگزاری این مراسم در افغانستان گزارشی از مراسم بزکشی را آماده نموده است. در صورتی که قصد خرید پرواز کابل یا سفر به افغانستان را دارید، می توانید بهترین پروازها را از سایت یا اپلکیشن الی گشت خریداری کنید.
مطالب مرتبط: با کشورهای همسایه ایران آشنا شوید تصاویر جالبی از عشایر کشورهای مختلف نوروز در کشورهای دیگر چگونه جشن گرفته می شود؟
با نزدیک شدن به عید نوروز و همچنین برگزاری مراسم ها، جشن ها، اعیاد و حتی مراسمات عروسی، بیشتر مردان افغانستان خود را برای شرکت در ورزش و مراسم بزکشی افغانستان آماده می کنند. اگر قصد دیدن چنین مراسمی را دارید، باید در فصل سرما برای رفتن و سفر به افغانستان اقدام نمایید.
علت برگزاری چنین مراسمی در زمستان و وقت سرما، تنها به این دلیل است که اسب ها تحرک بیشتری داشته باشند. این موضوع به سلامت اسب ها کمک بزرگی می کند. همچنین اگر این مراسمات در فصل گرما برگزار شود می تواند برای اسب ها خطرناک باشد. اسب ها در مراسم بزکشی افغانستان بسیار پر تحرک هستند و بدنشان گرم می شود. در صورتی که هوا نیز گرم باشد، .
به همین دلیل تمام این مراسم ها در کشورهای مختلف در فصل سرما و در اوایل بهار که هنوز هوا خیلی گرم نشده است، برگزار می شود. این موضوع تنها برای اسب هایی صدق می کند که به نام اسب های بزکشی معروف هستند.
چاپ انداز نام پهلوانی است که سوار بر اسب های بزکشی می شود. این افراد نه تنها سوارکاران بسیار ماهری هستند بلکه از قدرت بدنی خوبی نیز برخوردار هستنند. این پهلوان باید بتواند همزمان که سوار بر اسب خود است، دیگر اسب سواران را کنار بزند و در عین حال توانایی برداشتن لاشه سنگین بز را از روی زمین داشته باشد. همچنین باید بتواند آن را پرتاب هم بکند. تمام این موارد، اجازه می دهد تا برنده مراسم بزکشی افغانستان شوند.
مراسم بزکشی افغانستان یکی از مهم ترین ورزش های ملی و البته دیرینه افغانستان است که توانسته گردشگران بسیاری را به سمت این کشور بکشاند. افراد بسیار زیادی سوار بر اسب هایشان در این مسابقه بزکشی شرکت می کنند. شرکت کنندگان این مسابقه باید از مهارت بسیار بالا در سوار کاری برخوردار باشند.
همچنین این ورزش تنها در برگزار نمی شود، بلکه مرزها را در نوردیده و در کشورهایی همانندنیز برگزار می شود.
تاریخ ابداع و شروع مراسم بزکشی افغانستان با شک و شبهاتی به قرن یازدهم و دوران چنگیز خان مغول باز می گردد. هر چند که عده ای نیز زمان شروع چنین مسابقاتی را، زمان لشکر کشی های اسکندر مقدونی می دانند.
تاریخ دانان معتقدند که این ورزش ابتدا در میان سربازان ایرانی و هنگامی که می خواستند دشمنانشان را از چادرها بیرون بکشند، وجود داشت. مراسمی خاص یا ورزشی نبود. بلکه شگردی در جنگ آوری و مهارت سربازان آریایی بود که در هنگام شبیخون زدن به دشمن استفاده می نمودند. با این وجود، این مهارت در طول تاریخی جای خود را با مراسم بزکشی افغانستان عوض نمود و جنبه تفریحی به خود گرفت.
صحبت های خیر محمد سانچراکی، سرپرست فدراسیون بزکشی و نی زنی افغانستان در این خصوص:
«اصلا مراسم بزکشی افغانستان در زمان‌های بسیار قدیم و در میان مردم‌های که در کوه‌های هندوکش زندگی می‌کردند، برای تمرین‌های نظامی به منظور رفتن به جنگ مروج بود. بلآخره این مردم به خاطر این که به رزم و جنگ و سوارکاری آماده باشند، نعش یک حیوان را می‌گرفتند و به نقطه که از قبل مشخص شده بود، می‌رساندند. در آن زمان نیز از اسب‌های که بسیار تند و تیز و چابک بودند و به بزکشی مهارت داشتند، استفاده میشد. در زمان اسکندر مقدونی، لشکر این جهان‌گشاه از طرف مرد‌های اسب سوار شبیخون زده میشد و اسکندر مقدونی بعد از تحقیق دانست که این کار همان اسب سوار ها که بعدا به چاپ‌انداز‌ها ها مشهور شد، است. بلاخره رفته رفته این ورزش جنبی رسمی به خود گرفت و برای اولین بار در زمان پادشاهی محمد ظاهر شاه به گونه‌ی رسمی شامل ورزش افغانستان شد».
این شخص، در خصوص آماده کردن اسب‌های شرکت کننده در مراسم بزکشی افغانستان و علاقه‌ی صاحبان اسب‌ها می‌گوید:
«ورزش بزکشی یک ورزش بسیار پر هزینه است، یعنی آموزش یک اسب بزکشی اندازه ی خرچ یک فامیل است. صاحبان این اسب‌ها شبیه عاشق و معشوق با هم علاقه دارند. اسب‌ها با چاپ‌انداز‌ها علاقه دارند و صاحب خود را می‌شناسند. اسب‌های بزکشی به دلیل این که نژاد خیلی خوب دارند و آماده کردن شان خیلی مصرف دارد، یک صد تا دو صد هزار دالر آمیکایی قیمت دارند».
ابتدا برای آماده نمودن زمین بازی که وسعت بسیار زیادی نیز دارد، دو محل را مشخص می نمایند. در یکی از مکان ها یک دایره بزرگ می کشند که لاشه بز درون آن قرار می گیرد. به این دایره، می گویند. چاپ اندازها در دوگروه مجزا تقسیم شده و باید لاشه را از درون این حلقه برداشته و پس از انجام یک سری اعمال دوباره به میانه همین دایره بیندازند.
مکان دومی که در میدان مسابقه قرار گرفته، نام دارد. بیرق در مقابل “دایره حلال” قرار داشته و چاپ اندازها باید لاشه بز را از میان آن عبور دهند. قوانین کلی این بازی هنوز در حال تغییر است. حتی تصمیم بر آن شده که به جای استفاده از لاشه بز یا گوساله از لاشه ای مصنوعی استفاده شود. با این تصمیم که برای حمایت از حیوانات گرفته شده، دیگر هیچ حیوانی به عنوان طعمه قرار داده نمی شود.
جوایز برنده شدن در این مسابقه نیز متفاوت بوده و از میان پوشاک، اسب یا ماشین انتخاب شده است.
مدیر اصلی فدراسیون بزکشی و نی‌زنی افغانستان در این باره می‌گوید:
«ورزش بزکشی چون با اسب است، باید حقوق حیوانات مراعت شود. لت و کوب و زدن اسب در قانون جدید بزکشی ممنوع است. اسب که به زور زدن و قمچین برود، یکی این که حقوق حیوانات مراعت نمی‌شود، دوم این که اسب آماده نیست و به زور وادار به بزکشی می‌شود. قرار است از این پس در ورزش بزکشی از گوسالۀ مصنوعی استفاده شود. این گوساله‌ها به اندازۀ گوساله اصلی وزن دارد و از مواد کیماوی ساخته می‌شود».
در مراسم بزکشی افغانستان خطرات و اتفاقات ناگوار بسیاری می افتد. در حقیقت این ورزش را می توان یکی از خشن ترین ورزش ها دانست. به همین دلیل ورزشکاران و چاپ اندازها باید به اندازه کافی مهارت شرکت در این مسابقه را داشته باشند. در حین اسب سواری احتمال برخورد اسب ها و سوارکاران به یکدیگر وجود دارد. همچنین بسیار اتفاق می افتد که سوارکاری از روی اسبش به زمین پرتاب شود که در این صورت شکستن دست و پای سوارکاران را موجب می شود.
همچنین نبود زمین مشخص برای این بازی و اجرا شدن آن در دشت‌های شمال و شمال شرق افغانشتان یکی از دلایل آسیب های به وجود آمده در این بازی است.
هیچ شرطی به جز داشتن اسب برای شرکت در این مسابقه وجود ندارد. به این شکل که هر کس که اسب داشته باشد و سوارکاری بداند می تواند برای شرکت در این مسابقه ثبت نام کند. جز این مورد، شرایط دیگری برای تفکیک بازیکنان وجود ندارد. بازیکن های بزکشی یا همان چاپ اندازها در افغانستان، گاه برای شرکت در این مسابقه، نیاز به سال ها تمرین و کسب درآمد دارند.
هم اکنون لاشه ای که د راین مسابقه استفاده می شود، ذبح شده و دست و پاهایش از زانو به پایین قطع می شود. به خاطر اینکه لاشه بز یا گوساله سفت شود، قبل از بازی و برای یک شبانه روز در آب سرد می خوابانند.
اگر وزن لاشه نیز سبک باشد، درون آن را با سنگ پر می کنند، تا سنگین شود.
مراسم بزکشی افغانستان در میان مردم افغان بسیار پر طرفدار بوده و حتی کمک های دولتی برای برگزاری آن انجام می شود. بسیاری از افراد دولتی از این ورزش حمایت می کنند. حتی محمد ظاهرشاه همزمان با جشن تولد شاهنشاهی اش خواستار برگزای این مسابقه شد. بعد ها، در رژیم های مختلف زمان برگزاری این مراسم تغییر یافت. سالروز سازمان ملل متحد یکی از تاریخ های برگزاری این مسابقات است.
به مسابقات بزکشی که در جشن های عروسی برپا می شد، می گویند. در شمال افغانستان حداقل قبل از تجاوز شوروی در ۱۹۷۹، تا چند صد سوارکار می‌توانستند هم زمان با هم در نوع خاصی بزکشی که در زبان دری به توده برآئی معروف است به رقابت بپردازند.
نام این ورزش، حتی در افسانه ها نیز آورده شده است و آن را منسوب به منطقه و حوزه آمودریا می دانند. اسب های نژادهای خاصی برای شرکت در مسابقه بزکشی پرورش داده می شوند. نژاد قتغن و اسب ترک دو نژادی هستند که برای مراسم بزکشی افغانستان استفاده می شوند.
منبع: theculturetrip.com
۱ نظرات