از همان زمان که انسان هوشمند امروزی دیده می شد، در تمام قبایل و همه جا می توانستید رسم و رسوم خاصی را مشاهده کنید که مردم برای یادآوری مردگان و افرادی که برای آن ها عزیز بوده و حالا از دست رفته اند، انجام می دهند. یونانیان باستان بناهای تاریخی استادانه ای احداث می کردند، مردم دوره ویکتوریا پس از گرفتن عکس های پس از مرگ، از موهای مرده تاج می ساختند و همه این ها به عنوان یادآوری های افراد دست رفته انجام می شد. اما یکی از فرهنگ های متفاوت این بود که برخی از مردم باستان یک ماسک مرگ می ساختند و مانند فناوری سه بعدی از آن استفاده می کردند. اما ماسک مرگ چیست و چرا مردم آن ها را می ساختند. در ادامه همراه با الی گشت باشید تا در مورد این فرهنگ بیشتر صحبت کنیم.
مطالب مرتبط: پیدا شدن تقویمی باستانی که اتمام جهان را پیشگویی کرده! افراد این قبیله می توانند ۱۳ دقیقه زیر آب بمانند!
ماسک مرگ تصویری است که از فرد مرده درست در حالت خاصی توسط موم یا گچ درست می شود. این یک نمونه ابتدایی، اما دقیق تر عکاسی بدون دوربین است. ماسک های مرگ ممکن است برای یادآوری مرده یا حتی برای ایجاد پرتره استفاده شوند. آن ها بیشتر به این توجه داشتند که ماسک شبیه فرد شود. معمولا ماسک چند ساعت بعد از مرگ ساخته می شود و طوری آن را می ساختند که کسی که بعدها به این ماسک رجوع می کند، به راحتی بتواند آن را شناسایی کند.
مردم مصری و آفریقایی، اولین مردمی بودند که این ماسک را برای آیینی معنوی ساختند و می شود گفت که بعد از قرون وسطی اولین باری بود که کاربری این ماسک ها تغییر یافته و برای یادآوری مردگان به کار می رفتند. این ماسک ها معمولا از جنس موم، گچ و یا از خاک رس درست شده و برای این ساخته می شد که تصویری از فرد مرده برای همیشه برجای باقی بماند و به این صورت یاد او را همیشه زنده نگه دارند.
برخی از نقاش و مجسمه سازها از این ماسک ها به دلیل دقت بی اندازه ای که داشتند، برای درست کردن پرتره یا مجسمه های چهره و … استفاده می کردند. قبل از اینکه عکاسی اختراع شود، افرادی که در تشخیص جرایم و قوه قضایی فعالیت داشتند، از آن ها استفاده می کردند تا بتوانند خصوصیات فرد مرده را که غیر قابل تشخیص بود، متوجه شوند.
ساخت ماسک مرگ معمولا چند ساعت پس از آنکه شخصی می مرد، شروع می شد و آن هم به این دلیل بود که اگر بدن فرد باد کرده باشد، باد بدن به ویژه صورت خوابیده و بتوان ماسکی دقیقا شبیه خود او درست کرد. در ابتدا، برای آنکه ماسک ساخته شده روی صورت نچسبد و بتوان آن را راحت جدا کرد، روی صورت فرد را روغن مالی می کردند تا کاملا چرب شود.
در مرحله دوم یک فیزیکدان، صورت را با دولایه از بانداژهای گچی می پوشاند؛ اولین لایه جزییات صورت را درست کرده و لایه های بعدی به مرور جزییات را دقیق‌تر و ماسک را به مراتب بیشتر شبیه به صورت فرد می کرد. سپس بعد از حدودا ۱ ساعت از گذاشتن ماسک، گچ را از روی صورت بر می دارند و معمولا ماسک درست شده با موادی نظیر موم یا حتی فلز پر می شود تا حالتی سه بعدی به ماسک دهد. بعد از اتمام این مراحل، ماسک مرگ آماده است.
از اواخر قرن ۱۸ ماسک مرگ به طرز روزافزونی توسط دانشمندان استفاده می شد تا تغییرات در چهره انسان را مطالعه کنند. این رشته که به قیافه شناسی (physiognomy) یا چهره خوانی معروف است در روانشناسی کاربرد زیادی دارد و ماسک مرگ نیز در این رشته مورد استفاده قرار گرفت.
همانطور که گفته شد از قرون وسطی به بعد ماسک مرگ کاربرد فراوانی پیدا کرد و برای از یاد نبردن افراد زیادی از آن استفاده شد که یکی از آن ها جان دیلینگر در دهه ۱۹۳۰، گنگستری معروف بوده است. ماسک این شخص در سال ۱۹۳۴، چند ساعتی پس از مرگ او ساخته شد و اساتید خبره ای آن را ساختند تا جایی که این ماسک تا حد بسیار زیادی شبیه او بود. جالب است بدانید که حتی جای زخم و بخیه های صورت او هم روی ماسک مرگش مشخص است.
فرد معروف دیگری که تاریخ برای همیشه او را توسط ماسک مرگ زنده نگه داشته، کسی نیست جز ناپلئون بناپارت. البته بحث و جدل های زیادی در مورد ماسک این امپراطور فرانسوی که بعد از مرگش در سال ۱۸۲۱ ساخته شد، وجود دارد؛ زیرا اعتقاد بر این است که شخصی به نام مادام برتراند (Madame Bertrand)، زمانی که ماسک او ساخته شد، آن را دزدیده و سپس از آن دوباره تولید کرده است. در تصویر زیر می توانید ماسک مرگ او را ببینید که البته نمی توان با قطعیت گفت که همان ماسک اصلی اوست.
افراد دیگری که ماسک مرگ دارند:
- بتهوون – علت احتمالی مرگ: آسیب کبدی؛ ۵۶ ساله
- الیور کرمول – علت احتمالی مرگ: سپتیکمی؛ ۵۹ ساله
- جیمز دین – علت مرگ: آسیب های ناشی از تصادف ماشین؛ ۲۴ ساله
- بنجامین دیسرائلی – علت مرگ: برونشیت؛ ۷۶ ساله.
- بنجامین فرانکلین – علت مرگ: پلوریس؛ ۸۴ ساله
- فریدریش دوم – علت مرگ: نامشخص؛ ۷۴ ساله
- اولیسس اس گرانت – علت مرگ: سرطان گلو؛ ۶۳ ساله
- هنری پنجم – علت مرگ: سل؛ ۵۲ ساله
- راینهارد هایدریش – علت مرگ: زخمی شدن دربمباران؛ ۳۸ ساله
- هاینریش هیملر – علت مرگ: خودکشی؛ ۴۴ ساله
- ساموئل جانسون – علت مرگ: نارسایی قلبی؛ ۷۵ ساله
- ند کلی – علت مرگ: اعدام؛ ۲۵ ساله
- رابرت ای لی – علت مرگ: پنومونی پس از سکته مغزی؛ ۶۳ ساله
امروزه، خوشبختانه یا متاسفانه، ماسک مرگ تقریبا در هیچ کجای جهان درست نشده و دیده نمی شود. البته انسان های امروزی روش های دیگری را برای از یاد نبردن از دست رفتگانشان دارند و یاد آن ها را با سنگ قبرهایی مخصوص و مراسم تدفین زنده نگه می دارند. اگرچه درست کردن ماسک های مرگ معمولا رسمی در گذشته بوده، یادآوری مراسم افرادی که دیگر پیش ما نیستند، همچنان ادامه دارد. این عمل یادآوری افراد مرده به نظر برای انسان ها منحصر به فرد است و نشان دهنده عمق چیزی است که ما نسبت به مرگ حس می کنیم.
منبع: historicmysteries.com