اگر اهل سفر و گشت و گذار به نقاط مختلف دنیا باشید حتماً می‌دانید که یکی از توریستی‌ترین و دیدنی‌ترین کشورهای دنیا کشور برزیل است. کشور برزیل در آمریکای جنوبی واقع شده و پنجمین کشور بزرگ و هفتمین کشور پرجمعیت در جهان به شمار می‌رود. پایتخت این کشور برازیلیا و زبان رسمی آن پرتغالی است. این کشور در واقع سرزمینی چندملیتی متشکل از نژادهای اروپایی، سرخ‌پوستان آمریکا، آفریقا و آسیا به حساب می‌رود. اما مهم‌ترین علت گردشگرپذیر بودن این کشور، جاذبه‌های دیدنی آن هستند. پارک ملی لینسویز ماراینسیز از جمله این جاذبه‌های دیدنی است که در این مقاله از الی گشت به معرفی آن می‌پردازیم.
پارک ملی لینسویز ماراینسیز (Lençóis Maranhenses National Park) برزیل نه‌تنها یکی از بهترین پارک‌های ملی این کشور که یکی از دیدنی‌های شگفت‌انگیز و خاص در دنیا به حساب می‌رود. با رفتن به این پارک ملی ۱۵۵۰ کیلومترمربع زمین پوشیده از شن‌های سفید و نرم خواهید دید که در فواصل منظم به دریاچه‌های آبی فیروزه‌ای و خنک مزین شده‌اند. علت نام‌گذاری این پارک این است که این کلمات در پرتغالی به معنای ملحفه‌های مارانو هستند. در حقیقت این سطح شنی و سپید رنگ، مانند روکش‌هایی برای بستر پارک به شمار می‌روند.
این پارک ملی خارق‌العاده در مارانو (Maranhão)یکی از ایالت‌های برزیل واقع شده و در شمال شرقی کشور برزیل قرار گرفته است.
جالب است بدانید در نگاه اول پارک ملی لینسویز ماراینسیز مانند دیگر صحراهایی که تا مایل‌ها هیچ اثری از پوشش گیاهی در آن نیست، به نظر می‌رسد. اما این تنها ظاهر امر است و این پارک ملی تفاوت بسیاری با بیابان‌ها دارد. در واقع باید گفت لینسویز ماراینسیز اصلاً بیابان نیست به این خاطر که بارش سالانه این منطقه نزدیک به ۱۲۰۰ میلی‌متر است. در واقع بارش این ناحیه خیلی بیشتر از آن است که اسم آن را بیابان بگذاریم چرا که میزان بارندگی در بیابان‌ها کمتر از ۰.۲۵ میلی‌متر در سال است.
از آن جایی که پارک ملی لینسویز ماراینسیز درست در کناره حوزه رودخانه‌ای آمازون واقع شده، در آغاز سال، باران‌های سیل‌آسایی را تجربه می‌کند. جالب این که آب باران در دره‌ها و میان تپه‌های شنی این منطقه جمع می‌شود و در شش ماه اول سال، تالاب‌های فصلی متعدد چهره بی‌نظیری به این پارک شنی می‌بخشند این امر پدیده نادری است که مشابهش را هیچ جای دیگری از دنیا نمی‌بینید.
در واقع در پارک ملی لینسویز ماراینسیز تپه‌های شنی و گودال‌های شفاف آب در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و منظره‌ای استثنایی ساخته‌اند. گرچه باید اضافه کرد که حوضچه‌های این پارک ملی دیدنی دائمی نیستند و در طی فصول کم باران، تابش آفتاب استوایی، این منطقه را به‌سرعت خشک می‌کند. در این زمان تبخیر آب تالاب‌ها تااندازه‌ای زیاد است که تنها در طی یک ماه حداکثر ۸ سانتی‌متر از عمق تالاب‌ها باقی می‌ماند.
همان‌طور که گفتیم پارک ملی لینسویز ماراینسیز قطعاً یکی از عجیب‌ترین، جذاب‌ترین و جالب‌ترین مناطق طبیعی بر روی زمین است. به همین خاطر نام آن را می‌توان در لیستی مانند ۱۵ سیاره بر روی زمین هم مشاهده کرد. گفتنی است این پارک در تاریخ ۲ ژوئن ۱۹۸۱ به‌عنوان پارک ملی نام‌گذاری شد.
خوب است بدانید که پارک ملی لینسویز ماراینسیز در طول بیش از هزار سال شکل‌گرفته است. باید اضافه کرد که دو رودخانه از میان این پارک عبور می‌کند. این رودخانه‌ها سالیان طولانی شن‌ها را از دهانه رودخانه و نواحی داخلی منطقه به داخل اقیانوس اطلس می‌رانده‌اند و در گذر زمان موجب شده‌اند که هزاران تن لایه و رسوب در قسمت شمالی ساحل برزیل لایه‌گذاری شود. این اتفاق آن‌قدرها عجیب نیست، چرا که به طور معمول رسوب‌های سیال به‌وسیله رودخانه‌ها به نواحی مختلف برده شده و در کناره‌های دریا، خطوط ساحلی را شکل می‌دهند.
اما شن‌ها در این پارک یک جا تثبیت نشدند. در فصول خشک به‌ویژه در اکتبر و نوامبر بادهای قدرتمند از نواحی استوایی اطلس، ضربه قوی خود را بر روی شن‌های منطقه وارد کرده و آن‌ها را تا فاصله ۴۸ کیلومتری منتقل می‌کنند. به این طریق بود که منطقه‌ای با تپه‌های شنی و هلالی به نام پارک ملی لینسویز ماراینسیز تشکیل شد.
گفتنی است برخی از این تپه‌ها در این منطقه تا ۴۰ متر ارتفاع و سالانه حدود ۲۰ متر پیشرفت دارند. در واقع این تپه‌های شنی تقریبا ۵۰ کیلومتر از مساحت منطقه را پر کرده‌اند و در امتداد خط ساحلی متروک نزدیک ۴۳ کیلومتر گسترش پیدا کرده‌اند. نکته جالب‌تر این که تپه‌های شنی پارک لینسویز ماراینسیز در تغییر شکل و حرکتی دائمی هستند. تا جایی که در هر چرخه‌ی فصلی کاملا تغییر شکل می‌دهند.
پارک ملی لینسویز ماراینسیز از گردشگرپذیرترین نقاط برزیل است چرا که علاوه بر گشت‌وگذار پیاده میان تپه‌های شنی و عکاسی از این مناظر دیدنی، تفریحات دیگری هم هستند که می‌توانید در این منطقه شگفت‌انگیز انجام دهید. در ادامه به معرفی برخی از این تفریحات می‌پردازیم.
از جمله تفریحاتی که می‌توانید در پارک ملی لینسویز ماراینسیز انجام دهید آفرود و موتور چهارچرخ سواری است. در این منطقه با استفاده از جیپ و یا موتورهای چهارچرخ می‌توانید لذت سواری بر بالا و پایین تپه‌های شنی پارک را تجربه کنید.
گفتنی است با جیپ سواری در این پارک گردشگران به بازدید تالاب‌های این منطقه مانند بونیتا، آزول و گایووتا خواهند رفت. لازم به ذکر است برای جیپ سواری دو نوع تور نصفه روزه و تمام روزه در اختیار شماست. هزینه تورهای جیپ سواری از ۷۰ رئال برزیلی که قیمت تور نصفه روزه است، شروع می‌شود. علاوه بر این وسیله دیگری به نام جاردینیرا با گنجایش ۱۰ نفر وجود دارد که هزینه ۳۵ رئالی دارد.
از دیگر تفریحاتی که می‌توانید در این پارک ملی انجام دهید آبتنی کردن است. چنانچه دمای آب به‌قدر کافی بالا باشد، امکان شنا و آبتنی در تالاب‌ها وجود دارد. گفتنی است درجه آب برخی از این تالاب‌ها تا ۲۵ درجه سانتیگراد می‌رسند.
جالب است بدانید در پارک ملی لینسویز ماراینسیز امکان آن وجود دارد که با ۳۰ دقیقه پرواز بر فراز منطقه، به تماشای هوایی تپه‌های شنی و تالاب‌های فصلی بپردازید. لازم به ذکر است که هزینه این پروازها ۱۸۰ رئال است.
پیش‌تر گفتیم که دو رودخانه از میان پارک ملی لینسویز ماراینسیز عبور می‌کند، یکی از این رودخانه‌ها، رودخانه ریو پرگیسس است که می‌توان بر روی آن قایق‌سواری کرد. گفتنی است این رودخانه از شهر بررینس شروع شده، از کنار جنگل نخل‌ها، درختان کرنا و تپه‌های شنی می‌گذرد و در نهایت به اقیانوس اطلس می‌پیوندد.
در این ناحیه با استفاده از راهنما می‌توان با قایق‌های موتوری در طول رودخانه ریو پرگیسس گشت و گذار کرد. در این مسیر همچنین چندین توقف در طول رودخانه برای شنا، خرید ماهی و کباب کردن آن به‌عنوان ناهار خواهید داشت. علاوه بر این یک توقف در مانداکارو خواهید داشت و در آن می‌توانید از فانوس دریایی روستا بالا رفته و از آن جا با زاویه دید ۳۶۰ درجه تپه‌های شنی ماه شکل را تماشا کنید.
لازم به ذکر است که رودخانه دیگری هم به نام ریو کاردوسا در این پارک وجود دارد که می‌توان در آن تیوپ سواری کرد و غرق تفریح و هیجان شد. گفتنی است تورهای نصف روزه رودخانه نوردی، شامل ۹۰ دقیقه تفریح در رودخانه ریو اردوسا هستند و هزینه‌ای ۵۰ رئالی دارند.
از دیگر تفریحاتی که در پارک ملی لینسویز ماراینسیز می‌توانید داشته باشید، تفریحاتی آبی همچون استفاده از چتر پاراسل است. گرچه از هزینه و نوع تهیه آن‌ها اطلاعات دقیقی در دست نداریم. همچنین در این منطقه امکان آن را دارید تا در جاهای مشخص شده پیک‌نیک کنید.
از جمله دیدنی‌های این منطقه باید به برخی از تالاب‌ها و حوضچه‌هایی که در میان زمین شنی پارک ملی لینسویز ماراینسیز به چشم می‌خورند و بسیار بزرگ هستند، اشاره کرد. تالاب بونیتا و آزول که هر دو در نزدیکی شهر بررینس قرار دارند، از این جمله هستند. علاوه بر این ما بازدید از تالاب تراپیکال که در نزدیکی روستای آتینس قرار گرفته را هم به شما پیشنهاد می‌کنیم.
گفتنی است تالاب گایووتا (مرغ دریایی) هم یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین حوضچه‌های این پارک ملی به شمار می‌رود که در نزدیکی روستای سانتو آمارو دومارانو واقع شده. این روستا با شهر بررینس ۹۵ کیلومتر فاصله دارد.
جالب است بدانید در محوطه وسیع پارک ملی لینسویز ماراینسیز و نزدیکی تپه‌های شنی، روستاهایی زنده دیده می‌شود. در روستاهای گوئیمادا دوس بریتوس و بایکسا گرند خانه‌هایی گلی با سقف‌هایی از تنه‌های نخل وجود دارد و مردمانی که شامل ۹۰ زن، مرد و کودک می‌شود، در دو واحه میان تپه‌ها زندگی می‌کنند. درست مانند تپه‌ها و طبیعت منطقه، ساکنین این روستاها هم با تغییر فصول روش زندگی روزمره خود را تغییر می‌دهند و در فصول کم باران، به کشاورزی و دامپروری مشغول می‌شوند و حیواناتی مانند مرغ، بز و گاو و گیاهانی مثل لوبیا، بادام‌هندی، نوعی نخل و گیاهان ساحلی پرورش می‌دهند.
در فصل‌های پر باران هم به نزدیکی سواحل کوچ می‌کنند و شش ماه دیگر سال را به ماهیگیری می‌گذرانند. این مردم ماهی‌ها را خشک و نمک‌سود کرده و با فروش آن‌ها به مسافران و گردشگران روزگار می‌گذرانند.
باید بدانید در ماه جولای که تالاب‌ها در بیشترین و وسیع‌ترین حالت خود هستند، گاهی تا ۹۰ متر طول و ۳ متر عمق پیدا می‌کنندبرخی از تالاب ها توسط رودخانه های همجوار به هم متصل شده و با ایجاد کانال راهی برای ماهی‌های اقیانوسی برای ورود به استخرهایی موقت ایجاد می‌کنند. در واقع این موجودات دریایی از تالاب های پارک ملی لینسویز ماراینسیز به عنوان خانه تابستانی خود استفاده می‌کنند.
جالب است بدانید علاوه بر ماهی‌ها، حدود ۴۲ گونه از خزندگان در پارک ملی لینسویز ماراینسیز زندگی می‌کنند. باید اضافه کرد که ۸۰% این خزندگان در بخش ساحلی پارک ساکن هستند. گرچه متأسفانه از زمانی که پای گردشگران و آفرود به این پارک باز شده، بسیاری از این خزندگان آسیب دیده‌اند. از جمله خزندگان این پارک می توان به انواعی از مارها، ایگوانا، خرچنگ و لاک‌پشت اشاره کرد. علاوه بر این چند گونه پرنده آشیانه ساز در این پارک ملی دیده می‌شود.
در مورد پوشش گیاهی این منطقه باید گفت، گرچه پارک ملی لینسویز ماراینسیز متوسط بارش سالانه بالایی دارد، اما به دلیل وجود بادهای قوی در بیشتر اوقات سال، پوشش گیاهی چندانی در این منطقه دیده نمی‌شود. بااین‌وجود این منطقه کاملاً بیابانی نبوده و هر چندکم، اما گیاهانی مانند درخت مانگرو یا کرنا و نوعی درخت تزیینی نخل در میان تپه‌های شنی این منطقه به چشم می‌خورد.
گفتنی است در نیمه اول سال و اواسط اردیبهشت تا شهریور بهترین زمان بازدید از تالاب‌های شگفت‌انگیز پارک ملی لینسویز ماراینسیز برزیل به حساب می‌رود. چرا که در این زمان تالاب‌ها پرآب هستند و دمای هوا به‌قدری بالا نیست که آزارتان بدهد. در واقع در این زمان در نیمکره جنوبی، پاییز و زمستان است و بارش‌های پاییزه و زمستانه منجر به پر شدن تالاب‌ها می‌شود. در این شش ماه و به‌خصوص در تیرماه تالاب‌ها بیشترین میزان آب را دارند.
اما در نیمه دوم سال و با شروع ماه مهر و وزش بادهای منطقه‌ای، سفر به پارک ملی لینسویز ماراینسیز و پیدا کردن راهی برای تماشای منظره شنی پارک سخت می‌شود. لازم به ذکر است که بهترین زمان در طی روز برای دیدن تپه‌های شنی پارک، پس از طلوع و پیش از غروب آفتاب است. چرا که در این زمان زاویه مایل نور باعث ایجاد سایه‌هایی دیدنی در کنار خطوط منحنی و نرم تپه‌های شنی می‌شود.
در این مقاله از الی گشت به معرفی یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های کشور برزیل که اگر به این کشور سفر می‌کنید نباید بازدید از آن را از دست بدهید، یعنی پارک ملی لینسویز ماراینسیز پرداختیم. همچنین درباره نحوه شکل‌گیری، موقعیت آب و هوایی، تفریحاتی که می‌توان در این منطقه انجام داد و پوشش جانوری و گیاهی آن گفتیم. امیدواریم توانسته باشیم قدری به شناخت شما از این جاذبه طبیعی کمک کنیم.
مطالب مرتبط :
۱۳ تا از دیدنی ترین جاذبه های برزیل که حیرت انگیز هستند!