لاله زار تا لولاگر را شاید ندیده باشید. شاید اصلا اهل تهران، طهران یا پایتخت نباشید و تا امروز حتی گذرتان هم به این شهر نیفتاده باشد. اما هیچکدام از این موارد دلیلی بر ندیدن یا انکار زیبایی های این شهر نیست. پایتخت ایران یعنی تمام ایران و مانند تمام ایران گذشته و تاریخچه عجیب و باور نکردنی دارد. تهران امروز در بیشتر نقاط هیچ شباهتی به طهران قدیم ندارد و ما اینجا هستیم تا امروز و در این مطلب با شما گذری بر خیابان های تاریخی داشته و یک طهران گردی جذاب را با هم تجربه کنیم.
تضمین بهترین قیمت بلیط هواپیما، بلیط قطار و رزرو هتل در تمامی نقاط جهان فقط در الی گشت.
لاله زار تا لولاگر شاید تمام طهران قدیم نباشد اما بدون شک پیشینه عظیمی از آن را شامل می شود. این منطقه با مغازه ها، گذر ها، کوچه ها، خانه های قدیمی و اهالی آن که هنوز هم بین آن ها مردمان قدیم حضور دارند یکی از شاه راه های اصلی پایتخت است. اگر بدنبال تماشای فرهنگ و لمس سنت های قدیم و اصلی طهران هستید، این مقاله برای شماست. حضور شما با هر سن و سالی در این سفر بلامانع است. فقط اینکه یک فنجان چای لب سوز و لب دوز در کنار دست خود بگذارید تا اگر حین طهران گردی با ما خسته شدید به یاد قهوه خانه های قدیم، خود را به یک فنجان چای ایرانی دعوت کنید.
حال این شما و این مسیر لاله زار تا لولاگر !
تجربه قرینگی در کوچه لولاگر به دو نکته مهم در سفر ما اشاره می کند. نکته اول اینکه ما به جای شروع سفر خود از لاله زار به لولاگر اول به سراغ لولاگر می رویم. سپس با طی کردن یک مسیر عجیب و تاریخی خود را به لاله زار می رسانیم.
نکته دوم اینکه لولاگر یکی از محله های قدیم تهران است که حتی خانه ها نیز در آن قرینه هستند و چینشی جذاب و باور نکردنی دارند. در بدو ورودتان به این کوچه اولین چیزی که نظر شما را به خود جلب می کند حضور بنا هایی است که در دو طرف کوچه دقیقاً مانند یکدیگر ساخته شده اند و به مثابه آیینه ای در مقابل هم، به حساب می آیند. این خانه ها در تمام جزئیات یعنی بازشو ها و پنجره ها، در ها، بالکن ها و تمام تو رفتگی ها و بیرون زدگی های بنا، دقیقاً مانند یکدیگر هستند. بدون یک سر سوزن تفاوت حتی در ریز ترین جزئیات!
در کنار این زیبایی ها مردمان این کوچه نیز همانند بنا ها، با اصالت و البته خوش قلب و مهربان هستند. جالب است که بدانید این بنا های پا برجا و قدیمی در کنار صاحبان مهربانشان و به واسطه وجود و حضور آن ها، همچنان پابرجا و استوار مانده اند.
در ادامه سفر به کوچه لولاگر حالا اجازه دهید یک داستان جذاب در باب قرینگی بنا های این کوچه را برای شما نقل کنیم. ماجرایی در این باب وجود دارد که تعریف کردن آن خالی از لطف نخواهد بود.
تمام داستان قرینگی در کوچه لولاگر به سال ۱۳۱۷ شمسی بر می گردد. خاندان لولاگر ها صل خانواده ای اصیل و بزرگ هستند که هنوز هم نسل به نسل در کوچه لولاگر ساکن بوده و زندگی می کنند. دو برادر اصلی و جد بزرگ خاندان لولاگر ها سال ها پیش ملکی را در این کوچه خریداری می کنند. آن ها تصمیم می گیرند که هر دو ملک خود را که در دو طرف کوچه واقع بوده، دقیقاً مانند یکدیگر بسازند. نتیجه این تصمیم به وجود آمدن کوچه لولاگر های امروز است که بعد از گذشت سال ها، همچنان یکی از کوچه ها و محله های دیدنی و پر جاذبه پایتخت به حساب می آید.
نکته جالب اینجاست که کوچه لولاگر که یکی از بهترین محله های قدیم شهر تهران به حساب می آید و در حال حاضر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مهم ترین جاذبه کوچه لولاگر که همان قرینگی خانه ها در دو طرف کوچه است، سبب شده تا این کوچه به یکی از پر بازدید ترین کوچه ها و محله های تهران تبدیل شود.
در ادامه با ما همراه باشید تا گشتی در دیگر کوچه های لولاگر زده و خاطره های به جامانده دیگری را نیز با هم مرور کنیم.
در محله لولاگر که قدم می زنید اولین فضا و مغازه ای که توجه شما را به خود جلب می کند، پیتزا فروشی داوود است که در انتهای کوچه قرار گرفته. این غذا خوری پیتزا هایی بسیار لذیذ و نوستالژی دارد. توصیه می کنیم در هنگام قدم زدن در محله لولاگر حتی اگر احساس گرسنگی نکردید هم، خود را در پیتزا فروشی داوود به نوش جان کردن یک پیتزای سنتی و جذاب مهمان کنید.
بعد از نوش جان کردن یک پیتزای لذیذ در پیتزا فروشی داوود توصیه می کنیم در کافه ری را خود را به یک فنجان قهوه یا چای لب سوز و لب دوز ایرانی هم مهمان کنید. این کافه نیز در دسته زیبا ترین جاذبه های تاریخی محله لولاگر تهران است. ضمن اینکه بد نیست بدانید این کافه بنایی بسیار قدیمی و سنتی با سبک معماری تاریخی تهران دارد که متعلق به نوه لولاگرها است. ایشان حالا از فرنگ برگشته و فعالیت خود را در این بنا به شکل اداره کردن کافه ری را ادامه می دهد.
در ادامه مسیر خود به سمت لاله زار و در سفر لاله زار تا لولاگر ، از لولاگر خارج می شویم و به بازار قدیمی و تاریخی تهران می رسیم. این بازار به لحاظ معماری یکی از بنا های اصلی پایتخت به حساب می آید. نکته جالبی که شاید آن را ندانید این است که بازار قدیمی، زیبا، تاریخی و بزرگ تهران سالانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی دارد که صرفاً برای تماشای بنای بازار وارد آن می شوند. از دیگر جاذبه ها و دیدنی های این محله می توان به کاخ گلستان و مدرسه دارالفنون اشاره کرد.
اولین جاذبه این محله، مدرسه دارالفنون است که بنایی پر طرفدار به حساب می آید و امیرکبیر این مدرسه را در سال های ۱۸۰۷ تا ۱۸۵۲ در خیابانی تحت عنوان ناصر خسرو بنا کرد. دارالفنون اولین مدرسه و موسسه بزرگ آموزش عالی ایران است که در کشور ما بنا شد. شخص امیرکبیر بعد از اینکه به کشور روسیه سفر کرد متوجه این موضوع شد که کشور ایران به یک موسسه مدرن و به روز در حوزه آموزش عالی نیاز دارد. جالب است که بدانید در گذشته دارالفنون را “مدرسه جدید” یا “آکادمی سلطنتی” می نامیدند که بنای آن قبل از تاسیس مدرسه یک پادگان بود.
در ادامه شخص امیرکبیر ۷ دانش پژوه و استاد را با خود از اتریش به این مدرسه منتقل کرد تا آموزش افراد را بر عهده بگیرند. این دو شخص دقیقاً دو روز بعد از برکنار شدن امیرکبیر از وزارت، وارد ایران شدند. نکته جالبی که باید به آن اشاره کنیم این است که دارالفنون دقیقاً با ۳۰ دانش آموز، ۱۳ روز قبل از کشته شدن امیرکبیر توسط ناصرالدین شاه، افتتاح شد.
در ادامه سفر خود از لاله زار تا لولاگر که البته ما آن را از لولاگر آغاز کردیم تا به لاله زار برسیم، کاخ گلستان را نیز ملاقات خواهیم کرد. کاخی که در سال ۱۲۶۸ قمری ناصرالدین شاه آن را بنا کرد. این کاخ ترکیبی هنرمندانه از معماری سنتی ایرانی، صنایع دستی با چاشنی معماری غرب است. بنای کاخ یکی از با قدمت ترین ساختمان های پایتخت به حساب می آید که خانواده قاجار در آن سکونت داشتند.
یعنی دقیقاً در سال ۱۷۷۹ که قاجار به قدرت رسید و طهران را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرد. برای تماشای این کاخ مجلل شما حداقل به ۱ تا ۲ روز کامل زمان احتیاج دارید تا بتوانید تمام گوشه و کنار های آن را دیده، لمس کرده و به خاطر بسپارید. موزه ها، باغ ها، اتاق ها، سالن ها، راهرو ها و حتی درب ها و پنجره ها همگی متعلق به دوران قاجار هستند. گوشه گوشه این کاخ شما را دقیقاً وارد دالانی متعلق به عصر قاجاریه می کند که خود سفری زنده و تاریخی به قلب ایران در دوران قاجاریه است.
در انتهای مسیر خود از لولاگر تا لاله زار حالا به لاله زار رسیده ایم. لاله زار یکی با اهمیت ترین و جالب ترین محله های تهران قدیم است که دقیقاً شما را به یاد فیلم های قدیمی مانند کیف انگلیسی، در چشم باد و هزار دستان می اندازد. مغازه ها در لاله زار همگی متعلق به دوران قاجاریه و همین طور پهلوی هستند که در زمان خود نمادی از نوگرایی و مدرنیته به حساب می آمدند. این خیابان را ناصرالدین شاه بعد از اولین سفر خود به پاریس بنا کرد و قصد داشت که آن را شبیه به شانزلیزه بسازد.
در ادامه هم قدمی در لاله زار زده و سری به بنا ها و جاذبه های آن خواهیم زد.
اولین بنا همان گراند هتل است که در بیشتر فیلم های قدیمی با سردری که به همین نام منقش شده، آن را مشاهده کردهاید. یک هتل تاریخی که تقریباً ۱۳۰۰ متر مربع مساحت داشته و به وسیله یک مهاجر قفقازی با نام باقرخان بنا شده است. این هتل با یک تقلید دقیق و درست از روش مدرن و به روز پذیرایی کردن در هتل های لوکس اروپایی، به پذیرایی از مهمانان خود می پرداخت.
بنای شمس العماره هم یکی دیگر از عمارت های تاریخی و با ابهت عصر قاجار است که مانند دیگر بنا ها، آن را با تکرار شیوه های معماری اروپایی ساخته ند. شمس العماره در قسمت غرب لاله زار و در خیابان ناصر خسرو واقع شده است. بنای شمس العماره دقیقاً متعلق به سال ۱۲۸۴ قمری بوده و معماران اتریشی و فرانسوی آن را طراحی و اجرا کرده اند. حتی تماشای تصاویر این بنا هم شما را متقاعد می کند که با یک ساختمان و عمارت خاص، بسیار ویژه و منحصر به فرد در پایتخت ایران، روبرو هستید.
در بقیه سفرمان از لاله زار به لولاگر و در ادامه قدم هایی که بر می داریم، به یک کاباره قدیمی می رسیم که در محله لاله زار یا شمشاد قرار گرفته و بازدید کردن آن خالی از لطف نخواهد بود. برای رسیدن به این کاباره اول از همه باید به لاله زار رفته و سپس خود را به خیابان فردوسی جنوبی برسانید. حالا درست در مقابل خیابان سرهنگ سخایی و در کوچه ملی، بنای این کاباره را مشاهده خواهید کرد.
لاله زار تا لولاگر را با هم شانه به شانه قدم زدیم. کمی خسته و گرسنه شدیم. به پیتزا داوود رفتیم و هنوز طعم لذیذ پیتزای آن در دهان احساس می کنیم. کافه ری را هم مکانی مناسب و پر خاطره بود برای یک فنجان چای قند پهلوی کمر باریک. بعد از آن وقتی از لولاگر خارج شدیم به بازار تهران رفتیم و در آخر به لاله زار رسیدیم. ما مسافران زمان هستیم و تمام مکان هایی را که با هم و با پای پیاده طی کردیم، در خاطراتمان برای همیشه ثبت و ضبط خواهیم کرد. این خاطرات را همیشه و همه جا به عنوان بهترین خاطرات تهران گردی در طهران قدیم حفظ کرده و در اوقات دلتنگی دوباره مرور می کنیم.