قهوه خانه حاج علی درویش
یکی از جالب ترین و تازه ترین و در عین حال قدیمی ترین جاذبه های گردشگری تهران قهوه خانه حاج علی درویش است که به تازگی به ثبت ملی نیز رسیده است. فضای دوست داشتنی این قهوه خانه به گونه ای است که می توانید ساعت ها به تماشای هنرهای ایرانی بپردازید و با نوشیدن چای و مطالعه کردن از اوقات خود لذت ببرید. حاج کاظم درویش صاحب قهوه خانه، از گردشگران خارجی بسیار استقبال می کند و با چای خوش طعم و دلچسب از آن ها پذیرایی می کند و در قهوه خانه خود از آنها عکس یادگاری میگیرد و خاطرات شیرین آنها را ثبت می کند. با الی گشت همراه باشید تا شما رابا قهوه خانه حاج علی درویش و محیط هیجان انگیزش بیشتر آشنا کنیم.
مطالب مرتبط: همه چیز درباره بازار تهران بازارگردی در تهران به سبک قاجار
بازار بزرگ تهران یکی از جاذبه های گردشگری تهران است که دیدنی های زیادی دارد. یکی از دیدنی های کوچک این بازار قهوه خانه حاج علی درویش است که قدیمی ترین قهوه خانه تهران است. این قهوه خانه در سال ۱۲۹۷ توسط پدر حاج کاظم یعنی حاج علی مبهوتیان تاسیس شد و هم اکنون توسط حاج کاظم اداره می شود. از جمله هنرهای زیبای این قهوه خانه ترمه های رنگی و شیشه های منبت کاری شده است . این قهوه خونه علاوه بر این که محل مناسبی برای نوشیدن چای می باشد یک مکان فرهنگی و تاریخی محسوب می شود.
از کارهای فرهنگی این قهوه خانه یک سری کتاب هست که از قم ارسال میگردد و شما می توانید تا آماده شدن چای، وقت خود را با این کتاب ها بگذرانید. جالبه بدونید که جلوی در ورودی این قهوه خانه یک تابلو وجود دارد که هر روز یک جمله پند آموز بر روی آن نوشته می شود. صندوقچه هایی در این قهوه خانه وجود دارد که به اسم صندوق مولا، افرادی که چای می خوردند باقی پول چای خود رو در این صندوچه می اندازند. این پول پس از جمع آوری، به بچه های بهزیستی تعلق می گیرد.
مسابقه محل کسب وکار زیبا یکی دیگر از فعالیت های حاج کاظم است که برای اولین بار در این قهوه خانه برگزار شد و مبلغ جایزه آن ۱۰۰ هزار تومان وجه نقد و هدایای فرهنگی بود. سال گذشته، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری این قهوه خانه سنتی را در فهرست آثار ملی میراث ناملموس به ثبت رساند و آقای علی رنگ چیان لوح ثبت ملی را به حاج کاظم اهدا کردند و حاج کاظم با اطلاع رسانی در پیج اینستاگرام خود این خبررا تایید کردند.
امروزه اگر کمی با دقت بیشتری به اطراف خود نگاه کنیم، می توانیم تعداد زیادی ازاین بناهای تاریخی و فرهنگی را ببینیم. و چه امر پسندیده ای است که اگر این مکان های تاریخی و فرهنگی را به ثبت برسانیم و از آن ها حفظ و نگهداری کنیم تا آیندگان ماهم بتوانند از این آثار لذت ببرند و خاطرات خوشی را در این مکان ها سپری کنند.