یکی از باستانی ترین منطقه های شهر کلمبو، پایتخت سریلانکا، قلعه کلمبو است که بین بندر کلمبو از شمال و دریاچه بیرا از جنوب قرار دارد. پرتغالی ها، در طول بیش از ۱ قرن فتح و مقاومت در سریلانکا، این منطقه را ساخته و گسترش دادند. در طول سال ها، قلعه کلمبو تحت سلطه کشورهای زیادی قرار گرفت و امروزه، قلب سیاسی، تجاری و گردشگری شهر است. الی گشت در ادامه این متن برای شما هر آنچه که در مورد این قلعه باید بدانید را جمع آوری کرده است. با ما همراه باشید:
مطالب مرتبط: در این رستوران های کلمبو غذاهای سالم بخورید! سریلانکا در ۲ هفته: کامل و هیجان انگیز
برج ساعت از اواسط قرن نوزدهم، در کنار Janadhipati Mawatha و خیابان چاتم وجود دارد که در اصل یک فانوس دریایی بود و در حال حاضر نقطه عطفی برای مرکز شهر است. جاذبه های دیگر عبارتند از خانه و باغ های ریاست جمهوری، یک ساختمان سلطنتی نئوکلاسیک که در اصل منزل فرمانداران انگلیس بود و در حال حاضر محل اقامت رئیس جمهور سریلانکا است.
بعد از آنکه هلندی ها در سال ۱۵۶۵، قلعه را از دست پرتغال گرفتند، کمی آن را تغییر داده و در بخش غربی آن بخش هایی را به دلیل موقعی خوب آن میان یک دریاچه و دریا، اضافه کردند. در زمین آن، خندق گسترده ای به دریاچه متصل شده که پر از تمساح بود و فراتر از آن پتاه، شهر قدیم (Pettah) بوجود آمد. دیوارها و پارک استحکامات قدیمی پرتغال در آنجا، تخریب شدند. قلعه کلمبو با پتاه از طریق خیابان Koningsstraat، که اکنون خیابان اصلی شهر است، متصل می شود.
در این قلعه، ۹ سنگر وجود داشت:
- لیدن | Leiden
- دلفت | Delft
- دن بریل | Den Briel
- آمستردام | Amsterdam
- روتردام | Rotterdam
- میدلبرگ | Middleburg
- کلوپنبرگ | Kloppenburg
در قسمت غربی قلعه، دو بخش برای تیراندازی و پرتاب توپ وجود دارد، یکی از آن ها به نام بتنبرگ و دیگری با نام واترپس شناخته می شود. در قسمت شمالی که توسط بخش های قبلی حفاظت می شوند، بندر شهر وجود داشت. با توجه به فصل های موسمی و بارانی سریلانکا، این بندر تنها از ماه دسامبر تا آوریل امن بود. در بخش شرقی، زمین بین خندق و پتا، در صورت باز کردن سد دریاچه که امروزه با نام دریاچه بیرا شناخته می شود، امکان داشت که به طور کامل توسط سیل تخریب شود.
قلعه کلمبو زمانی شهری بوده که با دیوارهای بلندی حفاظت شده و ساختمان های گوناگونی مثل بناهای اداری و ارتشی و همچنین کلیسا و زمین هایی برای برپایی رژه در آن وجود داشت. خیابان های این شهر، با ردیف هایی از درختان برای به وجود آمدن سایه پوشیده شده بود. خانه ها، چه آن هایی که داخل قلعه بودند و چه آن ها که در پتاه قرار داشتند، توسط استانداردهای خانه های هلند ساخته شده بودند، اما در آن ها ویژگی های مخصوص آب و هوای استوایی رعایت شده بود.
در سال ۱۶۹۴، حدودا ۴۰۰ خانواده در کلمبو زندگی کرده که به طور میانگین ۸ نفر در هر خانواده وجود داشتند و در این خانواده ها، بسیاری از افراد، مردم اروپایی بودند. در قرن ۱۸، این جمعیت به هزاران نفر افزایش یافت، به طوری که بسیاری از خانواده ها برای بیش از ۵ نسل بود که در این شهر زندگی می کردند. بعد از آن بریتانیا بسیاری از مردم را برای کار برای آن ها استخدام کرد. به مرور مردم زبان هلندی را فراموش کرده و به یادگیری زبان انگلیسی روی آوردند.
کلمبو، در طول قرن ۱۸ و ۱۹ به جایی با چندین فرهنگ آمیخته تبدیل شد. منطقه پتاه، از شرق و جنوب برای چندین کیلومتر گسترش یافت و به جایی برای تجارت های چندگانه تبدیل شد. یک مرد انگلیسی در سال ۱۸۰۳ اینگونه می نویسد: «کلمبو، نبست به اندازه آن، یکی از پرجمعیت ترین مکان های هند است. هیچ جایی در جهان وجود ندارد که در آن زبان های بسیاری صحبت شود و یا شامل چنین ترکیبی از ملت ها، سنت ها و ادیان باشد».
فردی دیگر در سال ۱۸۵۹ گفته است: «بیشتر مردم سینهالی (در کلمبو) بیشتر روی صنایع دستی کار می کردند و یا خدمتکار بودند، پارسیان هند تاجر و مورها (مسلمانان اسپانیا) بیشتر خرده فروشی می کردند. از سویی مالزیایی ها سرباز و تامیل ها کارگر و باربر بودند. اکثریت نسل پرتقالی ها، کارهایی نظیر صنایع دستی انجام می دادند، نسل باقیمانده هلندی عمدتا در تجارت مشغول بوده و آنها در هر ساختمان اداری دیده می شدند. مردم انگلیسی خودشان، شروع به گرفتن باغ های سینامون و روستای کولپتی در کنار دریا کردند. در آن زمان، کلمبو جای خوبی برای زندگی بود، البته اگر کسی می توانست هوای شرجی و پشه های سریلانکا را تحمل کند».
حدودا در سال ۱۸۷۰، کارگران دیوارهای قلعه کلمبو را خراب کردند. دیگر نیازی به این استحکامات دفاعی دیده نمی شد و خود قلعه در راه پیشرفت صنعتی بود. توسعه اقتصادی در منطقه این قلعه، منجر به بازسازی بیشتر شهری شد. بسیاری از ساختمان های هلندی تخریب شده و با فروشگاه ها، دفاتر اداری و سازمان ها جایگزین گشتند.
امروزه کلمبو یک شهر دوست داشتنی است و در مقایسه با اکثر پایتخت های آسیا، شهر کوچکی است که همه چیز در آن به آرامی و بی سر و صدا حرکت می کند. تنها در طول ساعت های پر تردد شهر، خیابان ها کمی شلوغ و پر ازدحام می شوند. در روزهای یکشنبه همه چیز پر از آرامش است. با اینحال، بسیاری از منطقه های شهر کمی از لحاظ بصری صورت خوشی ندارند، البته می توانید به خیابان های خاصی بروید که در دو طرف آن پر از درختان زیبا و ویلاهای شهری است. عصرها مردم به گاله فیس گرین (Galle Face Green) رفته و پیاده روی می کنند.
در حال حاضر، مخروبه هایی از قلعه کلمبو یعنی ۳ بخش از برج و باروها باقیمانده است. این ۳ بخش عبارتند از دروازه دلفت، در یک ساختمان تجاری در امتداد خیابان بریستول، ساختمانی که به عنوان انبار مورد استفاده قرار گرفته می گرفت و یک انبار مهمات که در حال حاضر موزه دریایی کلمبو را در اختیار دارد.
منبع: colombofort.com