هندوستان سرزمین شگفتی هاست! در این کشور می توانید تنوعی شگفت انگیز از اقوام، زبان ها و ادیان مختلف را ببینید که در کمال صلح و آرامش در کنار هم زندگی می کنند. اما شگفتی های هندوستان تمامی ندارد و این بار به سراغ مردمانی می رویم که در ایالت های کارناتاکا و گجرات زندگی می کنند. این مردم در واقع قبیله ای آفریقایی هستند که دست روزگار آن ها را به شبه قاره هندوستان آورده است! به نظرتان این قبیله آفریقایی چطور سر از هندوستان درآورده است؟ آیا در میانه راه گم شده اند یا آنکه به قصد و نیتی به این کشور آمده اند و ماندگار شده اند؟ با الی گشت همراه باشید تا در مورد قبیله سیدی بیشتر بدانیم.
مطالب مرتبط: ۲۸ حقیقت جالب در کشور هند راهنمای سفر به هند
اینکه سیدی ها چگونه سر از هندوستان درآورده اند هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد و روایات مختلفی در این مورد وجود دارد. اگر بخواهیم از ابتدای داستان شروع کنیم باید به صدها سال پیش برگردیم. در آن زمان اجداد سیدی های امروزی به چندین نقطه هند از جمله گجرات مهاجرت کردند. سیدی ها توان بدنی بالا و مهارت مبارزه بالایی داشتند و به همین دلیل، سلاطین هندی برای تقویت قدرت و نیروی خود این افراد را اجاره کرده بودند. گفته می شود که سیدی ها اولین بار به عنوان برده و کارگر به این کشور آورده شده اند. از طرفی برخی اسناد نشان می دهد که افراد قبیله سیدی در قرن دهم و همراه با بازرگانان عرب به هندوستان آمدند. سیدی ها به دلیل شجاعت و مهارت در مبارزه مشهور بودند و بسیاری از آن ها برای خدمت در جنگ ها و نبردها به کار گرفته می شدند. با این حال، بسیاری از آن ها به عنوان خدمتکاران خانگی و کارگر مزرعه کار می کردند. سیدی ها همیشه دوست داشتند ریشه و اصالت خود را حفظ کنند به همین دلیل برخی از آن ها فرار کردند و به جنگل های انبوه اطراف پناه بردند. سال ها بعد، در ابتدای قرن ۲۰ در برخی نواحی هند تجمعات کوچکی از قبیله سیدی شکل گرفته بود.
روایت دیگر می گوید که سیدی ها پس از مراسم حج از طریق مکه و سودان به هند آمده اند و اصالتا نیجریایی هستند. رهبر آن ها فردی متمول و ثروتمند به نام بابا گور (Baba Ghor) بوده است که ابتدا در تپه های راج پیپلا ساکن شد و به استخراج معدن و تجارت مشغول شد.
قبیله سیدی در گجرات، آندرا پرادش ، گوا، کارناتاکا و مهاراشترا زندگی می کنند. در گجرات این مردمان عمدتا در منطقه جوناگاد (Junagadh) متمرکز هستند. این افراد همچنین در مناطقی از احمدآباد، Amreli، Jamnagar، Rajkot و Bharuch نیز زندگی می کنند.
قبیله سیدی صدها سال است که در هندوستان ساکن شده اند. در طول این سال ها مردمان سیدی زبان، فرهنگ و لباس هندی ها را پذیرفته اند و بسیاری از آن ها خود را هندی می دانند. با این حال به دلیل ظاهر و رنگ پوست متفاوتی که دارند هنوز هم هندی ها به آن ها به چشم خارجی نگاه می کنند و آن ها را آفریقایی می دانند. البته دلیل این امر شاید چیزی فراتر از رنگ پوست قبیله سیدی باشد. بسیاری از مردمان سیدی در عین حال که خود را با فرهنگ هندی تطبیق داده اند برخی از رسم و رسوم های سنتی آفریقایی خود را حفظ کرده اند.
یکی از این رسوم رقص دمال (Dhamal Dance) است که هنوز هم با شور و حرارت زیاد برگزار می شود. این رقص به یکی از رسم های اجداد قبیله سیدی برمی گردد. در آن زمان ها وقتی شکارچی های قبیله دست پر از شکار برمی گشتند به جشن و پایکوبی می پرداختند و به این ترتیب این رقص خاص پدید آمد. امروزه اگرچه خبری از شکار نیست و حتی قبیله سیدی دیگر در آفریقا زندگی نمی کنند اما باز هم این مراسم و رقص را انجام می دهند. رقصنده ها به سبک اجدادشان صورت هایشان را رنگ می کنند و گاهی نقاب هایی به صورت می زنند و دامن هایی از پر طاووس می پوشند.
قبیله سیدی قرن هاست که در هندوستان زندگی می کنند با این حال هنوز هم به اصالت آفریقایی شان پایبندند. به طور مثال، مردمان سیدی به ندرت با هندی ها ازدواج می کنند و ازدواج هایشان اغلب درون جامعه کوچک خودشان شکل می گیرد. با این حال، طرز لباس پوشیدنشان مثل هندی هاست و به زبان آن ها صحبت می کنند. مردهای سیدی بیشتر به شغل های رانندگی و نگهبانی مشغولند و زن ها نیز اغلب خانه دارند (طبق عرف و سنت هند).
مردمان سیدی تا دهه ۱۹۸۰ در هند زندگی می کردند و توجه کسی را هم برنیانگیخته بودند. تا اینکه به دلیل قابلیت ها و توانایی های بالای ورزشی شان توجه همگان را به خود جلب کردند. درست است که سیدی ها قرن هاست در هند زندگی می کنند با این حال، رگ و ریشه آفریقایی دارند و آفریقایی ها هم بنیه و توان فیزیکی بالایی دارند. دولت هند متوجه شد که افراد سیدی می توانند در مسابقات ورزشی بین المللی موفقیت های زیادی کسب کنند و برای هند افتخارآفرین شوند. به همین دلیل، تعدادی از بچه های قبیله سیدی که با استعدادتر بودند انتخاب شدند و تحت پروژه ویژه ای مورد آموزش قرار گرفتند.
این کار از دو جهت نتایج مثبتی به بارآورد: هم باعث شد کشور هند در مسابقات جهانی اسم و رسمی برای خود پیدا کند و هم باعث پذیرش قبیله سیدی در بین هندی ها شد. سیدی ها که صدها سال بود به عنوان خارجی و مهاجر در هند زندگی می کردند اکنون شهروند هند و عضوی از اجتماع هندوستان به شمار می رفتند. متاسفانه این پروژه علیرغم موفقیت هایی که داشت متوقف شد و سیدی ها دوباره به محل زندگی سابقشان در حاشیه شهر برگشتند.
منبع: theculturetrip.com