غار بلور مکزیک، گنجینه بزرگ ترین بلورهای جهان

غار بلور |  Cave of Crystalsمکزیک

کشور زیبای مکزیک دارای مناظر طبیعی فوق العاده است. این پدیده های طبیعی بسیار متفاوت است نمونه ای از آن ها رودخانه های داخل آب و غاری است که بزرگ ترین بلورهای جهان در آن تشکیل می شوند. تقریبا بیست سال پیش معدن کاران نایکا در چیواوا به صورت اتفاقی این معدن را کشف کردند. غاری زیر زمینی که برخی از بزرگ ترین بلورها در آن پیدا شدند. با الی گشت به عمق ۳۰۰ متری پایین تر از سطح زمین بیایید تا از غار بلور مکزیک پدیده عجیب طبیعت بیشتر بدانید.

مطالب مرتبط:
از سقف این غار، ستاره می بارد! + تصویر
ماجرای غار قاتل در ایران چیست؟ + تصویر غار

۱۷ سال پیش دو برادر که در حال کار بر روی معدنی در یک تونل زیرزمینی بودن به طور اتفاقی غار را کشف کردند.  این معدنکاران با مته دالانی را در گسل نایکا حفر می ‌کردند و نگران آن بودند که با این کار آب وارد معدن بشود. پایین تر از معدن نایکا غار شگفت انگیز بلور قرار گرفته است. غاری که در تخیلات آدمی نیز نمی گنجد. ارتفاع بلورهای آن گاهی به ۱۲ متر هم می رسد و برخی از آن ها نیز۴ متر قطر دارند و وزنشان بیش از ۵۵ تن است.

وارد شدن به غار بدون تجهیزات ایمنی بسیار خطرناک است به نحوی که تنها ۱۰ دقیقه امکان زنده ماندن انسان ها وجود دارد. درون این غار شگفت انگیز دمای هوا داغ و سوزان است. همیشه دمای آن ۵۹ درجه سانتی گراد است و رطوبت آن نیز بیش از ۹۰% است. در واقع عواملی موجب تشکیل بلورها می شوند موجب شده اند که محیط غار برای انسان ها بسیار خطر آفرین باشد.

در حال حاظر این غار در آب فرو رفته است که برای بلورهای آن خبر بسیار خوبی است. چرا که قرار گرفتن در مجاورت هوا موجب تخریب آن ها می شد. برای سال های متمادی کارخانه معدن آب را با پمپ از غار خارج می کرد تا دانشمندان بتوانند درباره شکل گیری و خاصیت های این بلورهای غول پیکر مطالعه کنند و مستنداتی را درباره آن ها گردآوری کنند.

چگونه بلورهای غار تا این اندازه بزرگ شدند؟

غار در بالای محفظه ای از ماگماهای زیر زمین قرار دارد که موجب می شود آب های زیر زمینی بسیار داغ شوند و با مواد معدنی که در آن حل می شوند به اشباع برسند. غار مملو از آب های اشباع شده با مواد معدنی می شود که این امر در کنار دمای پایدار درون محفظه باعث ایجاد شرایط ایده آل برای رشد بلور می شود تا جایی که رکورد بزرگ ترین بلورهای جهان را متعلق به خود می کنند.

نشر آرام اکسیژن از آب سطحی خنک با تراکم پایین به آب زمینی گرم با تراکم بالا بوده است. طی این مدت دمای آب در حدود ۵۰ درجه سانتی گراد ثابت مانده است. این شرایط منجر به رشد کریستال ها شده است و این روند تا زمانی که معدنچیان وارد غار شدند، ادامه یافت. در مجاور غار بلور غارهای دیگری نیز قرار دارند که درونشان بلورهای کریستالی شکل می گیرد، اما ابعاد بلورهای تشکیل شده در آن ها به هیچ وجه قابل قیاس با بلورهای این غار نیست.

کریستال های از جنس سلنیت

مطالعات زیادی که بر روی کریستال ها انجام شد چیز بسیار عجیبی از نحوه تشکیل آن ها را بیان نکرد. دانشمندان تنها توانسته اند بگویند که کریستال های غار بلور وجه اشتراک زیادی با غارهای ایتالیا و اسپانیا دارند و همچنین غاری که در نزدیکی آتشفشان کامچاتکا در روسه قرار دارد. تمامی این محیط ها دمایی بالا بین ۳۰ تا ۵۰ درجه سانتی گراد دارند و رطوبتشان نیز به بیش از ۹۰ درصد می رسد. مطالعات میکروبیولوژیک روی اجزای مایع، وجود مواد میکرو ارگانسیم را در مواد محلول اصلی که کریستال ها درآن رشد یافته اند ، نشان داد. کریستال ها خود از جنس سلنیت که گچ متبلور شده است، می باشند.

چرا بلورهایی از جنس سلنیت برای دانشمندان مهم هستند؟

محققان و دانشمندان از سال ۲۰۰۱ پیوسته در حال کاووش و تحقیق درباره غار بلور بوده اند و این امر حتی بعد از غرق آب کردن مجدد غار در سال ۲۰۱۷ نیز ادامه دارد. با استفاده از تعیین سن اورانیومی آن ها عمر کریستال های غار را چیزی حدود ۵۰۰۰۰۰ سال تخمین می زنند. اخیرا دکتر پنلوپه Dr.Penelope اختر زیست شناس اهل بوستون توانست میکروب هایی که درون کریستال ایزوله شده بودند را کشف و بازیابی کند.

این کشف بسیار بزرگی است. میکروب ها حد اقل ۱۰۰۰۰ سال عمر و شاید حدود ۵۰۰۰۰ سال عمر داشته باشند. این دانشمند اهل بوستون گفته است که قبلا هم افراد دیگری موفق به کشف موجوات قدیمی که هنوز زنده بودند شده بودند اما این میکروب ها بسیار خاص هستند. (چرا که آن ها حتی نزدیک به دیتابیس های ژنتیکی که تا به حال کشف شده نیز نیستند)

قطعا مطالعات بیشتر بسیار جالب خواهد بود. آن ها سعی می کنند تا درباره این میکروب های خاص که توانسته اند در چنین شرایط سختی زنده بمانند بیشتر بدانند. برای ناسا این شرایط می تواند شبیه ساز محیطی باشد که سایر سیاره ها ممکن است دارا باشند. در واقع غار به ما اطلاعاتی می دهد که چگونه موجودات خاص می توانند در زیر زمین و در نبود نور خورشید به زندگی خود ادامه دهند. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که اگر زندگی در سیارات دیگر وجود داشته باشد، مانند شرایط و محیط نایکا این زندگی در زیر زمین جریان خواهد داشت.

نکته مهم

در حال حاضر امکان بازدید از غار برای عموم به هیچ وجه وجود ندارد و ادامه عملیات این کارخانه معدن نیز متوقف شده است و تنها افرادی که بر روی پروژه های علمی فعالیت می کنند می توانند با استفاده از لباس های خاص وارد غار شوند. حتی با پوشیدن این لباس های خاص و سیستم خنک کننده مخصوص هم نمی توان بیش از ۴۵ دقیقه در غار دوام آورد و حتما باید پس از سپری کردن این زمان به سرعت از غار خارج شد. اگرچه غار بسته شده است اما میتوان بلورهای آن را مشاهده کرد. در حال حاضر یکی از بلورهای بزرگ از نایک به گالری آسترو شهر نیویورک برده شده است تا عموم مردم بتوانند این شگفای ها را ببینند.

منبع: mymodernmet.com