با توجه به قدمت طولانی که کره زمین دارد شهرها و حکومت های بسیاری بر روی آن به وجود آمده اند که هر کدام به نوبه خود زمانی را بر روی این زمین طی کردند و برخی به بنابر دلایل مختلف از یادها خارج شده اند و گاهی هم بر اثر بلایای طبیعی به زیر خاک رفته اند و برای همیشه فراموش شده اند. در روزهای اخیر شهری خبرهایی از کشف یک شهر گمشده ۴۰۰۰ ساله در خبرگزاری ها مطرح شده است که حاکی از پیایش یک فرهنگ، تاریخ و زندگی صدها انسان در آن دوره ی تاریخی بوده است. با توجه به جذابیت این موضوع ما هم به دنبال تهیه گزارشی در خصوص جزئیات کشف شهر گمشده ۴۰۰۰ ساله در عراق رفتیم در صورتی که علاقمند به دانستن این موضوع هستید با ما در ادامه همراه باشید.
مطالب مرتبط: مشاغل عجیب زنان در مصر باستان! هیس! اینجا ساکت ترین مکان در جهان است! کشف رساله‌ی جراحی ۳۶۰۰ ساله جامعه پزشکی را در بهت فرو برد!
گروهی از باستان شناسان فرانسوی در پی جستجوهای خودشان در کونارا که منطقه ای نزدیک به کوه های زاگرس و در کردستان عراق بودند متوجه بقایای یک باستانی شدند. باستان شناسان این منطقه با توجه به تحقیقاتی که انجام داده اند متوجه موقعیت استراتژیک این شهر در آن زمان شدند و در دوازه امپراتوری اکد قومی سامی نژاد بود که در شمال حاک میانرودان و در حوالی شهر بغداد امروزی زیست می کرده است. قوم آکدیان در سال ۲۵۰۰ هجری قمری در نزاع با سومریان پیروز شدند و دوره حکومت پادشاهی شخصی به نام سارگون از سال ۲۳۳۴ قمری توانستند تسلط خودشان را از کرمانشاهان تا شام و دریای مدیترانه گسترش دادند که در حقیقت می توان گفت اولین امپراتوری بزرگ بین النهرین بوده است.
بنابر گفته ی تیم فرانسوی، شهر گمشده ۴۰۰۰ ساله به احتمال زیاد متعلق به مردمی که در کوهستان های ایران زندگی می کردند نیز بوده است. این قوم در حقیق در ایران بودند و از حدود ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد در سرزمینی که در استان کرمانشاه واقع بوده است و در قسمت هایی از کردستان و آذربایجان نیز سکونت داشتند و نزدیک به ۲۰۰۰ سال هم در این نوحی زیست می کرده اند. قوم لولوبیان در اواخر دوران خود دارای حکومت شده و با برخی از همسایگان خود در جنگ بوده‌اند نیز معروف هستند. قدمت این شهر به اواخر هزاره سوم پیش از میلاد باز می‌گردد، این شهر بی نام ممکن است پایتخت لولوبی (Lullubi) بوده باشد.
این افراد کوهستان نشین در کتاب مقدس بین النهرین باستان با عنوان بربرها معرفی شده اند و در حقیقت آنچه ها می تواند حدس زد این است که آن ها آدم های وحشی بودند. یک اثر از این قوم که در موزه لوور فرانسه به نمایش گذاشته شده حکاکی هایی از حاکمان اکد است که نامش Naram Sin می باشد و نشان دهنده ی آن است که این شخص چگونه پیروزی خود بر لولوبی (Lullubi) را گرامی می‌دارد. تا به حال، در ادبیات فقط چند اشاره به این مردمان وجود دارد. بر اساس یافته های منتشر شده در مجله مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) در ۱۹ مارس ۲۰۱۹، در سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ در محل کونارا (Kunara) نیز شش کارگاه حفاری شده است.
بنابر حفاری هایی لایه های بالایی و پایینی شالوده های سنگی با اندازه های قابل توجه مشاهده شده است که قدمت آن ها نزدیک به ۲۲۰۰ سال از میلاد مسیح بوده و در میان این یافته ها تعدادی لوح رسی که شامل نشانه های خط میخی می شوند هم نیز کشف شده است. هر کدام از این لوح های رسی که ظاهری شبیه به مستطیل دارند طولی برای با ۱۶ سانتی متر را شامل می شوند و این نشان دهنده ی لولوبی درست همانند دیگر تمدن های پیشرفته بین النهرین باستان با دانش لازم جهت داد و ستد بوده است.
یک متخصص خط میخی CNRS به نام فیلیپ کلنسر در خصوص این لوح های شهر گمشده ۴۰۰۰ ساله نیز اعلام کرده است: کسانی که نسخه های خطی لوح های رسی را ساختند درک کاملی از نوشتار اکد و سومری را به خوبی همسایگان بین النهرینی اش داشته است. بعضی از این لوح های یافت شده اطلاعاتی در رابطه با مخازن بزرگی را فراهم کرده است، این مخازن بزرگ می توانسته فعالیت های کشاورزی گسترده ای را پشتیبانی کند. همچنین یک سیستم آبیاری نیز به منظور کمک به رشد محصولات زراعی در آنجا وجود داشته است.
لوح ها علاوه بر آن که یک واحد اندازه گیری تاکنون ثبت نشده ای استفاده کرده اند که متفاوت از مجموعه زبان های بین النهرین است. لولوبی تقریبا از واحد اندازه گیری خودشان برای جزئیات داد و ستد استفاده می کردند که این نشانه ای که قوی است که آن ها به طور مستقل عمل می کرده اند. اگرچه اکادایان توانالولوبی را تحت الشعاع قرار می دادند. اما الین تنو Aline Tenu به عنوان یک باستان شناس برجسته در تیم، در بیانیه ای گفته است: شهر کونارا (Kunara) عناصر جدیدی در مورد افراد ناشناخته ای که در محدوده مطالعات بین النهرین باقی مانده‌اند را فراهم می کند.
حفره هایی در محل کونارا قرار دارد که چشم اندازهای بسیار وسیعی را در بر می گیرد. کسانی که در شهر گمشده ۴۰۰۰ ساله زندگی می کردند احتمالا روابط اقتصادی قوی ای با مناطق دور از دسترسی خود داشته اند. آن ها در شمال سمت آناتولی و فراتر از آن به منطقه قفقاز و به سوی شرق جایی که توسط ایرانیان باستان گسترش یافته بود. مصنوعات بسیار مانند ابزارهای سنگی حکاکی شده از ابسیدین، کارنلیان و بازالت نشان می دهد که احتمال این شهر با سرزمین های دور نیز در ارتباط بوده اند.
شخصی به نام تنی در خصوص شهر گمشده ۴۰۰۰ ساله چنین گفته است: این شهر به قطع یکی از شهرهای پر رونقی بوده که سنگ های نادری همچون ابسیدین برای تولید ابزارهای کاملا معمولی مورد استفاده قرار می گرفته است.
علاوه بر این موارد استخوان های پیدا شده متعلق به حیوانات مختلف از جمله شیرها و خرس ها نشان دهنده این است که این شهر متعلق به یک جامعه پیشرفته است. حیوان هایی که از این نوع ارزش به خصوص در آن زمان داشته اند و بقایای آن ها در اطراف کونارا احتمالا اثبات کننده ی فعالیت های شاد و شکار سلطنتی است. علاوه بر این موارد بقایای بزها، گوسفندان و دیگر دام ها نشان دهنده ی سیستم توسعه یافته کشاورزی بوده است.
منبع: www.foxnews.com
۱ نظرات