اگر واژه ی ورونا را به فارسی و یا انگلیسی در هر کدام از موتورهای اینترنتی جستجو نمایید، بی شک شما را در صفحات اول به اسم رومئو و ژولیت می رساند زیرا شهر ورونا در ایتالیا به عنوان زادگاه عشق رومئو و ژولیت این زوج افسانه ای و عاشق شناخته می شود و به همین علت به این شهر پایتخت عشق جهان نیز می گویند و در نهیات ورنا نیز به همین عنوان معروف شده است. شهر ورونا در ایتالیا در ناحیه ی ونتو قرار گرفته است و به نوعی اروپای مرکزی را به ایتالیا نیز متصل می کند. در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر، ورونا در ایتالیا را بیشتر بشناسیم.
مطالب مرتبط: معرفی معروفترین قلعه های ایتالیا سینکو تره ایتالیا؛ جاذبه گردشگری یا تابلوی نقاشی؟!!! میدان دومو، مرکزی ترین نقطه ی تاریخی شهر فلورانس در ایتالیا
همانطور که در مقدمه نیز اشاره کردیم، ورونا شهری در شمال ایتالیا است که در ناحیه ی ونتو و در کنار رود آدیگه قرار گرفته است و به این ترتیب اروپای مرکزی را به ایتالیا متصل می کند. شهر ورونا در ایتالیا، یکی از مقاصد گردشگری پرطرفدار به شمار می رود و هرچند که معروفیت آن به اندازه ی دیگر شهرهایی ایتالیایی همچون رم، میلان و یا ونیز نمی رسد اما، این بدان معنا نیست که این شهر هیچ وقت شهر مهمی نبوده است!
بر اساس شهود تاریخی، شهر ورونا از آن جایی که در سال ۸۹ قبل از میلاد به استعمار روم باستان در آمده بود در آن زمان به یکی از شهرهای مهم اروپایی تبدیل شده بود. از آن دوران در شهر ورونا، آثار بسیار زیادی باقی مانده است که به طور مثال می توانیم به آمفی تئاتر رومی از این آثار به جای مانده، اشاره نماییم.
ورونا شهری است که با کوچه های روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانه های رومی با شکوه آزاد از گذر زمان پر شده است. درباره ی ورونا جالب است بدانید که در این شهر بیشتر نقاط به رنگ صورتی است که همین زیبایی و جذابیت این شهر را دوچندان می کند. یکی از نکات جالب دیگری که درباره ی ورونا وجود دارد این است که این شهر را شکسپر بیشتر معروف کرده است!
از آن جایی که اصلا حتی معلوم نیست که شکسپیر به این شهر سفر کرده است اما، یکی از معروف ترین نمایشنامه های معروف این شخصیت شهیر یعنی داستان عشق رومئو و ژولیت در این شهر رقم خورده است. این شهر آن قدر زیباست که حتی شما می توانید به صورت بی هدف در شهر ورونا در ایتالیا بگردید و از تمامی مناظر زیبای آن بسیار لذت ببرید و بدون پرداختن بلیط ورودی یک جاذبه گردی تاریخی تمام عیار انجام دهید. درباره ی ورونا، ویلیام شکسپیر نقل قولی بسیار معروف دارد که می گوید:
شاید راست می گوید زیرا، بسیاری از افراد سرشناس در طول تاریخ که از این شهر گذر کرده اند نیز در مورد این که ورونا به زیبایی، حفظ سورئال و افسانه ی عاشقانه شناخته می شود و حس خاصی را به هر کسی منتقل می کند، با سر ویلیام شکسپیر موافق هستند. از نظر خیلی ها، شهر ورونا در ایتالیا به معنای واقعی بسیار سحر آمیز است و دری به دنیای اسرارآمیز است. حال بیایید تا با جاذبه های معروف این شهر ایتالیایی آشنا شویم.
با این وجود که بسیار از رومئو و ژولیت تعریف کردیم، باید اول از همه به سراغ این عاشق و معشوق برویم. خانه ی ژولیت، معروف ترین مکان گردشگری در شهر ورونا در ایتالیا به شمار می رود. این مسئله را که شخصیت رومئو و ژولیت در داستان شکسپیر شاید کاملاً تخیلی باشند را به کنار می گذاریم و در عوض به این می پردازیم که با این وجود که ژولیت واقعاً در این خانه زندگی نکرده است اما بالکن معروف این خانه و مجسمه ی برنز ژولیت که در حیاط این خانه قرار گرفته است، عشاق و دوستداران این داستان رمانتیک را به سمت خود جلب کرده است. شاید باورتان نشود اما مسئولین این خانه، تیمی را استخدام کرده اند تا به نامه های فرستاده شده برای ژولیت پاسخ دهند. لقب شهر عشق که به ورونا نسبت داده می شود در واقع از وجود همین خانه نشأت می گیرد. جالب است بدانید که با این که خانه ی رومئو (Romeo’s House) نیز هم در نزدیکی خانه ی رومئو قرار گرفته است اما به اندازه ی خانه ی ژولیت تا به الان مورد توجه واقع نشده است.
خاندان اسکالیجری (Scaligeri) دستور ساخت قلعه ی وکیو (Castelvecchio) را در سال ۱۳۵۴ میلادی صادر کردند تا در هنگام خطرات و شورش ها، محافظ آن ها و اعضای خانواده ی آن ها باشد. این قلعه به پل اسکالیجرو (Scaliger Bridge) متصل است که در واقع برای آن ها، راه فراری به حومه ی شهر به حساب می آمده است. برج های اصلی این قلعه به چشم انداز بی نظیر شهر، پل و تپه های اطراف دسترسی دارد. کارلو اسکارپا (Carlo Scarpa)، طراحی داخلی این مکان را با مهارت بسیار بالایی بازسازی کرده تا به فضای تاریخی و یکپارچگی آن خدشه ای وارد نشود. همچنین نقاشی ها و مجسمه هایی از بیزانو و تینتورتو را نیز در داخل این قلعه و در موزه ی کاستل وکیو به نمایش می گذارند. حیاط اصلی و زمین رژه در سمت راست قلعه ی وکیو و عمارت اسکالیجر هم در سمت چپ آن قرار گرفته که اربابان در آن زندگی می کردند.
میدان پیاتزا دل اربه (Piazza delle Erbe) یا همان میدان اِربه در شهر ورونای ایتالیا امروزه یکی از تماشایی ترین و سرزنده ترین میدان ها در این کشور است که چترهای سایه بان و بناهای تاریخی پر رمز و راز دورتادور آن را احاطه کرده اند. این میدان در روزهای شنبه و یکشنبه، تبدیل به بازار سبزیجات و میوه های رنگارنگ می شود و حکم سالن پذیرایی شهر ورونا را پیدا می کند. در بخش شمالی این میدان، فواره ای ایجاد شده است که به سال ۱۳۶۸ میلادی تعلق دارد و مجسمه ی مریم مقدس ورونا (Madonna di Verona) را در بر می گیرد. از دیگر بناهای معروف واقع در این میدان می توان به برج لامبرتی (Torre dei Lamberti)، خانه ی ماتزانتی و کاخ مافِی (Palazzo Maffei) اشاره کرد که برای تزئین آن از مجسمه هایی از خدایان یونانی همچون آپولو، ونوس و ژوپیتر کمک گرفته اند.
علاوه بر خانه و بالکن ژولیت، آمفی تئاتر رومی (Roman amphitheater) یا همان تماشاخانه ی ورونا نیز نماد ویژه ی شهر ورونا به حساب می آید. البته این مکان را به طور ساده با نام آرِنا (Arena di Verona) نیز می شناسند و قدمت آن احتمالاً به قرن اول میلادی باز می گردد. آرنا در میدان دیدنی بِرا (Piazza Brà) واقع شده و مانند آمفی تئاترهای دیگر ابتدا محلی برای برگزاری مبارزات گلادیاتورها بوده است و تا ۳۰ هزار نفر نیز حتی ظرفیت داشته است. همچنین این آمفی تئاتر، یکی از بهترین بناهای تاریخی محسوب می شود که توانسته است تا ساختار اصلی خود را تا به الان به خوبی حفظ کند. برای نمای بیرونی این بنا از آجر و مرمر مخصوص شهر ورونا در ایتالیا استفاده شده است که در واقع حالتی کروماتیک به آن می دهد. امروزه این مکان، یکی از صحنه های مهم برای برگزاری کنسرت ها و جشنواره های موسیقی به شمار می رود.
کلیسای سن زنو ماجوره (Basilica of San Zeno Maggiore) در شهر ورنا ایتالیا یکی از بهترین نمونه های معماری سبک رمانسک در ایتالیا محسوب می شود. تاریخ شناسان از روی ظاهر این کلیسا اینگونه حدس می زنند که این کلیسا متعلق به قرن ۱۲ میلادی است. در هنگام بازدید از این کلیسا به شما پیشنهاد می کنیم که حتماً از درهای هر ۲ سمت و نقاشی های دیواری مربوط به قرن ۱۳ تا ۱۵ میلادی آن نیز دیدن فرمایید. افسانه ای در این شهر وجود دارد که طبق آن ظاهراً در زمان طغیان رود آدیجه (Adige) در سال ۵۸۹ میلادی، آب در نهایت جلوی درب ورودی این کلیسا متوقف می شود که در محل دفن هشتمین اسقف ورونا، یعنی سنت زنو واقع شده بوده است.
پیاتزا دی سینیوری (Piazza dei Signori) یا به عبارتی دیگر میدان سینیوری، بناهای تاریخی و کاخ های بسیاری را در بر می گیرد که با گذرگاه های تاق دار به هم متصل شده اند. یکی از معروف ترین شعرای ایتالیایی به نام دانته، بعد از اخراجش از شهر فلورانس در شهر ورونا در ایتالیا زندگی می کرد و به همین خاطر مجسمه ی او درست در مرکز این میدان قرار گرفته است. لوجا دل کُنسیلیو (Loggia del Consiglio) نیز در بخش شمالی این میدان واقع شده که یکی از بهترین بناهای ساخته شده به سبک رنسانس اولیه در ایتالیا به حساب می آید و سقف آن را با مجسمه هایی از شهروندان معروف ورونا تزئین کرده اند.
کلیسای سانتا ماریا آنتیکا (Santa Maria Antica) در شهر ورونا کلیسای کوچک اما دوست داشتنی است که ساخت آن در قرن ۱۲ میلادی به پایان رسید و بعداً به کلیسای خانوادگی خاندان اسکالیجر تبدیل شد که در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی بر ورونا حکومت کردند. مقبره های فرمانروایان این خانواده (Scaliger Tombs) معمولاً تمام توجه ها را به خود جلب می کند و زیبایی خود کلیسا از چشم ها به دور می ماند. بالای هر مقبره، تندیسی از آن ها قرار داده شده که به طور کامل زره پوش هستند. بالای در ورودی کلیسا نیز تابوت و نسخه ی کپی مجسمه ی سوار بر اسب یکی از همین فرمانروایان قابل مشاهده است و نسخه ی اصلی آن در قلعه ی وکیو قرار گرفته است.