شهر هزار چتر، غوغای رنگ و زیبایی

سفرنامه بوسانگ

بوسانگ دهکده ای دیدنی در جنوب شرق آسیاست. در ادامه سفرنامه یک گردشگر خوش ذوق را به این شهر می خوانید. با الی گشت همراه باشید:

آفتاب نیم روزی همه چیز را در گرمای تند خود فرو برده و تشعشعی درخشان بر همه اشیا ایجاد کرده است. در این آفتاب تند و تیز، انواع چترها در رنگ های مختلف ظهور خواهند کرد. غوغایی از رنگ های قرمز و بنفش تند در خیابان ها به چشم می خورد، بر خلاف بسیاری از جشنواره های دیگر تایلندی که در آن جمعیت زیادی حاضر بوده و تراکم انسانی موجب ناراحتی می شود، در این جشنواره، همه چیز با ظرافت و زیبایی خاصی انجام می شود.

مطالب مرتبط:
بازار شبانه چیانگ مای
در تایلند متفاوت تفریح کنید

دقیقا کمی بیرون از شهر چیانگ مای (Chiang Mai) که یک منطقه مهم گردشگری محسوب می شود، شهر بو سانگ (Bo Sang) به طرز غیرقابل انتظاری زیبا و دیدنی است. این شهر به اندازه ای کوچک بود که من در هنگام خارج شدن از (songthaew) که یک وسیله نقلیه عمومی (وانت هایی که در عقب آن نیمکت نصب کرده و تعداد زیادی مسافر سوار می کنند، این وسیله نقلیه در مناطق روستایی کشورهای جنوب شرق آسیا مانند تایلند، اندونزی و مالزی استفاده زیادی دارد)، در آن توقف کردم. در نگاه اول، مطمئن نبودم که راننده مرا در مقصد مورد نظرم پیاده کرده است، هرچند این محل به طرز شگفت انگیزی ساکت بود، مسیر سایبان دار تزئین شده ای، راه مرا به داخل شهر نشان می داد. این مسیر برای گذشتن مسافران از بزرگراه به داخل شهر طراحی شده است.

زمانی که کمی بیشتر و دقیق تر به شهر نگاه کردم، دریافتم که نیامدن به این محل، یک اقدام ابلهانه محسوب می شد، زیرا جشنواره مشهور سالانه  چترها که مربوط به شمال تایلند می شود در این شهر برپا می شود. سایبان هایی که ورودی شهر را پوشانده بودند نشان از این موضوع داشتند که چترهای دست ساز، بخش مهمی از هویت این شهر محسوب می شوند. این چترها نشان دهنده مهارت و توانمندی هنرمندان سازنده خود بوده و تنها در یک لحظه پس از عبور از زیر نور درخشان و رنگارنگ حاصل از سایه این چترها، می توان دریافت که این هنر و صنایع دستی، اصلی ترین نشانه این شهر در نقشه تایلند محسوب می شود. البته باید به این نکته نیز اشاره کنیم که سنت ساخت چتر در شهر بو سانگ یک سنت باستانی نبوده و دارای پیشینه ای حدود ۱۰۰ سال و یا به روایتی ۲۰۰ سال است.

این چترهای زیبا که در همه جای شهر به چشم می خورد برای افراد کنجکاو سوال برانگیز است و بسیاری از مردم از خود می پرسند، در سرزمین مزارع برنج و فرهنگی که در طول تاریخ طولانی خود همواره بر معیشت کشاورزی برای بقا و ادامه حیات تمرکز و تاکید داشته ، چگونه این قاعده خلاف عرف درباره این شهر شکل گرفته است؟ امروزه شما شاهد وجود تنوع اشکال، رنگ ها و طرح های مختلفی در ساخت چتر در این شهر هستید و این موضوع به روشنی نشان می دهد که این موضوع در بین تمام مردم شهر رخنه کرده و همه گیر است. از سوی دیگر پژوهش های شخصی من نشان می دهد که شهر بو سانگ  از این نظر در تمام تایلند بی نظیر بوده و مشابه آن دیده نمی شود. البته قطعا شهرهای دیگری نیز وجود دارند که مردم آن در ساخت نوع ویژه ای از صنایع دستی مهارت داشته و مشهور هستند اما بدون شک اگر شما در پی خرید چترهایی با رنگ بندی مختلف و طرح های گیاهی و گل دار خاص هستید، باید به بو سانگ بروید.

من در این شهر با سازندگان و هنرمندان چترساز صحبت کرده و داستان زندگی و تاریخ آن ها را از زبان خودشان شنیدم. زمانی که در خیابان اصلی شهر قدم می زدم، تعداد زیادی از هنرمندان را دیدم که برای ارائه آثار هنری و زیبای خود بر ایجاد کارها و طرح های ظریف تمرکز کرده بودند. این چترهای زیبا و سنتی از نوعی کاغذ مخصوص به نام (Saa paper) ساخته می شود که از پوست درخت توت سفید تهیه می شود. از سوی دیگر منابع تاریخی در این زمینه بسیار نادر و کم بوده و بر اساس بهترین منبع تاریخی که من توانستم به آن دست پیدا کنم، روایت شده است که روزی یک کاهن سرگردان تایلندی این هنر و تکنیک را از برمه آموخته و با خود به این شهر آورده است. بو سانگ، شهر زادگاه این کاهن بوده و هنگامی که وی به این شهر بازگشته، مردم محلی شیفته این هنر شده و شروع به ساخت چتر کردند، ساخت چتر نیازمند این بود که در ماه های پائیز به فعالیت مشغول باشند و این زمان مصادف با پایان فصل کشاورزی در مزارع آن ها بوده و به این ترتیب وقت و فرصت کافی برای پرورش هنر فوق الذکر وجود داشت. چترهایی که در این منطقه می بینید و می خرید بسیار خاص هستند و شاید بتوان گفت نمی توانید آن را با چترهایی که تا به امروز داشته اید مقایسه کنید.

گردشگران و مسافران بیشتر از این چترها به عنوان سوغاتی می خرند اما مردم محلی از آن ها برای در پناه بودن از نور آفتاب استفاده کرده و یا در زیر باران به چترهای خود پناه می برند، کاغذهای ظریف و زیبای استفاده شده در این چترها دارای روکش ویژه ای از نوعی روغن است که خاصیت ضد آب دارد. نکته جالب در رابطه با این موضوع، نو بودن بیشتر دوچرخه هایی بود که در سفر به بو سانگ دیدم، بسیاری از آن ها هنوز دارای روکش های پلاستیکی کارخانه بودند. بیشتر این مردم در حین عبور از خیابان، لبخند بر لب داشته و علاوه بر این گردشگران با شرکت در جشنواره های محلی این شهر می توانند تعامل و ارتباط نزدیکی با مردم بومی و محلی داشته باشند و به صورت چهره به چهره در جریان سنن و آداب و رسوم آن ها قرار بگیرند. به اعتقاد من شما می توانید به سادگی از شلوغی شهر چیانگ مای گریخته و ساعاتی همراه با آرامش و لذت را در این شهر سپری کنید.