شهر کوچک و باستانی مهدیه در کشور تونس قرار دارد. جریان زندگی در این شهر به آرامی در حرکت است. کوچه ها و خیابان های شهر مهدیه پر از خانه های سفید پوش است. کافه هایی که در امتداد لبه صخره های سنگی قرار دارند، این مکان را برای استراحت کردن و سپری کردن تعطیلاتی آرام در کنار دریا بسیار مناسب کرده اند. در این شهر می توانید به تماشای دریا بنشینید و از نسیم ملایمی که می وزد لذت ببرید. اگر شما در دسته آدم هایی هستید که نمی توانید حتی چند روزی را بدون هیجان سپری کنید باز هم شهر مهدیه برای شما مقصد مناسبی خواهد بود چرا که مناسب ترین سکوهای شیرجه در تونس را دارد و ورزش های زیر آب نیز بسیار مجهز است. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا درباره شهر بیشتر بدانیم.
مطالب مرتبط: گشت و گذار در ال جم، شهر باستانی رومی ها در تونس کارتاژ کلان شهر فنیقی ها در تونس
ورودی شهر مهدیه قدیم (مدینه مهدیه) از دروازه سیاه (Skifa el Kahla) عبور می کند. گاهی این دروازه را باب زویلا می نامند. دروازه ورودی درازی به طول ۴۴ متر دارد و در میان دیوارهای به طول ۱۷۵ متر واقع شده است. این دروازه یکی از شاهکارهای معماری مهدیه است. دروازه ای که امروز مشاهده می کنید همان دروازه ای نیست که در زمان امپراطوری فاطمی (سلسله ای که از سال ۹۰۹ تا ۱۱۷۱ بر بخش بزرگی از آفریقا، خاورمیانه و دریای مدیترانه حکومت کردند) ساخته شده بود. پس از این که اسپانیایی ها شهر مهدیه را ویران کردند با سنگ های باقیمانده قلعه امپراطوری فاطمی مجددا این دروازه را ساختند.
از برج های گردی که با پایه های چند ضلعی در انتهای شمالی و جنوبی دیوار قرار داشتند تنها پایه های قسمت شمالی باقی مانده است. از بام دروازه اصلی گردشگران می توانند چشم اندازی فوق العاده از شهر مهدیه تا لبه های شبه جزیره را ببیننند. پله هایی که به بام دروازه منتهی می شوند در قسمت داخلی آن قرار دارند. در سمت دیگر خیابان ورودی دار ال هیما قرار دارد، مسجدی که موزه کوچک ابریشم در آن برپا است.
مسجد در سال ۹۲۱ بعد از میلاد مسیح توسط بنیان گذار شهر مهدیه، عبیدالله المهدی ساخته شد. در اصل مسجد بزرگ از دو طرف به دیوارهای شهر متصل شده بود، اما زمانی که اسپانیایی ها قلعه ها و دیوارها را از بین بردند، مسجد نیز متحمل آسیب زیادی شد. تنها نمای شمالی آن توانست از این حمله جان سالم به در ببرد. ساختمانی که جایگزین مسجد اصلی شد از اوایل قرن بیستم میلادی رو به ویرانی رفت و در دهه ۱۹۶۰ فرو ریخته شد.
پس از آن، یک طرح دقیق بازسازی، با توجه به طرح های اصلی معماری، مجددا مسجد بزرگ را بر روی زمین های سابقش برپا کرد. راه اصلی ورود به مسجد از طریق یک در بزرگ است که در آن دوران تنها خلیفه می توانست از آن استفاده کند. دروازه ورودی یک چارچوب بزرگ است و در هر طرف، یک سوله بلند، کم عمق در سطح زمین و در سطوح بالایی قرار دارد.
میدان عظیم برج کبیر در فاصله کمی از مسجد بزرگ و در نزدیکی دریا قرار دارد. در سال ۱۵۹۵ این بنا ساخته شد. این قلعه بزرگ در بالاترین نقطه نواحی شبه جزیره واقع شده و جذاب ترین جاذبه شهر مهدیه است. این برج نیز بخشی از یک بنای قدیمی تر بود، قلعه قرن دهمی متعلق به عبیدالله المهدی در هنگام ساخت شهر این مجموعه را نیز احداث کرد. البته از سازه او هیچ چیزی به جز چند قطعه سنگ تراشیده شده که از کنار ورودی اصلی عبور می کند باقی نمانده است.
حیاط قلعه دارای یک مسجد کوچک است. در پایه های گوشه جنوب غربی دو برجستگی سنگ تراشی شده وجود دارد که گفته می شود متعلق به ساختمانی قدیمی تر بوده اند. جاذبه اصلی بازدید از قلعه، منظره باشکوهی از قلعه ها است که در برابر چشمانتان پدیدار می گردد. از بالا تصویر پانارومای بی نظیری از شهر مهدیه، بندر قدیمی خواهید داشت.
هنگامی که در حال گشت زدن در بین برج کبیر و فانوس دریایی (Phare) هستید ناگهان سر از مرتفع ترین نقطه شبه جزیره در می آورید، محوطه بندر قدیمی. نزدیک فانوس دریایی تعدادی از مقبره های شیعه قرن دهم و همچنین بقایای چندین آب انبار قدیمی مشاهده می شود. در سمت جنوب شبه جزیره، محل بندر قدیم (Port Fatimide) بود که احتمالا در دوران پونیک ساخته شده بود و دارای یک کوتون (بندر داخلی) بسیار شبیه به کارتاژ است. در دوران اوج شهر مهدیه زمان امپراطوری فاطمی، دو برج مراقبت (که به دیوارهای شهر متصل شده و بعد از آن با یک قوس مرتبط شده بودند) کانال ورودی باریک را حفظ کردند.
مهدیه بهترین شهر تونس برای غواصی کردن و انجام ورزش های زیر آب است. در این شهر می توانید به کشف دنیای زیر آب و اسرار شگفت انگیز آن بپردازید. غواصی در خرابه ها به معنی غواصی کردن در جایی است که قبلا کشتی غرق شده، هواپیما سقوط کرده و یا دیگر سازه هایی برای جست و جو کردن و اکتشاف وجود دارد. علاقه مندان به این ورزش می توانند حسابی در این منطقه غواصی کنند. در سال ۱۹۰۷ میلادی به طور اتفاقی غواصان منطقه موفق به کشف بقایای یک کشتی ماهیگیری رومی شدند که متعلق به سال ۸۶ قبل از میلاد مسیح بود. این کشتی نشان می دهد که قدمت بندر قدیمی به سال ها پیش و دوران کلاسیک باز می گردد.
باری که کشتی حمل می کرد شامل هدایایی تقدیمی از پیرائوس (که امروز بخشی از شهر مدرن آتن در یونان است) و ستون هایی از جنس سنگ مرمر بود. اشیایی که توسط کاوش و غواضی در این خرابه ها بیرون آورده شدند امروزه در موزه باردو تونس نگهداری می شوند. البته در این جا امکان شیرجه وجود ندارد. اما چندین سکوی شیرجه مدرن در سواحل اطراف یافت می شود.
منبع: planetware.com