تاکنون به این موضوع فکر کرده اید که چرا می بایست شهرهایی در جهان وجود داشته باشند که زمانی در منطقه خود به عنوان قطب اقتصادی و تجاری بوده اام بعدها تبدیل به شهرهای باستانی فراموش شده گردیده اند. در واقع دلایل زیادی وجود دارد که می تواند باعث شود تا یک شهر کاملا رها گردد. جنگ، بلایای طبیعی، تغییرات آب و هوایی و همچنین از دست دادن شرکای تجاری از جمله مواردی هستند که موجب شده تا این شهرهای باستانی فراموش شده تا قرن ها بعد دوباره کشف شوند. با الی گشت همراه شوید تا تمامی این مکان های شگفت انگیز را بشناسیم.
مطالب مرتبط: شهرهای کهن فراموش شده در جهان | بخش اول وحشتناک ترین شهرهای متروک دنیا! + تصویر
شهر موهنجو دارو در حدود ۲۶۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شده و در حال حاضر در کشور پاکستان قرار گرفته و یکی از اولین شهرهای باستانی فراموش شده در جهان به شمار می رود. گاهی اوقات آن را دره باستانی متروپولیس نیز می نامند. این مکان یک طرح برنامه ریزی شده بر اساس شبکه ای از خیابان ها بوده که به صورت الگویی کامل قرار گرفته اند و در بالاترین میزان ان احتمالا حدود ۳۵ هزار نفر در اینجا زندگی می کرده اند. ساختمان های این شهر به خصوص دارای ساختاری پیشرفته بودند و به وسیله آجرهای خشک شده و پخته شده به همراه چوب سوخته ساخته شده بودند. موهنجو و تمدن این دره از حدود تاریخ ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد تا قبل از کشف در دهه ۱۹۲۰ از بین رفته و جزء شهرهای باستانی فراموش شده در جهان قرار داشت.
زیمبابوه یزرگ یک مجموعه از خرابه های سنگی است که در منطقه زیمبابوه مدرن قرار داشته و که نام آن پس از خرابه ها نامگذاری شده است. کلمه بزرگ که در ادامه این منطقه قرار گرفته است، اسن بخش را از سایر خرابه های کوچکی که به نام زیمبابوه در سراسر این کشور پراکنده شده است متمایز می نماید. این شهر توسط مردم بومی این منطقه به نام Bantu در قرن یازدهم شروع به ساخت شده و ساخت و ساز ان برای مدت ۳۰۰ سال ادامه داشته است. تخمین زده می شود که زیمبابوه بزرگ در زمان اوج خود دارای جمعیتی بالغ بر ۱۸ هزار نفر بوده است. دلیل رهایی و رکود این سایت به عنوان یکی از شهرهای باستانی فراموش شده، کاهش در تجارت، بی ثباتی سیاسی و کمبود آب و قحطی ناشی از تغییرات آب و هوایی مطرح شده است.
هاترا یک شهر بزرگ بود که تحت سلطه امپراطوری اشکانیان و پایتخت اولین پادشاهی اعراب قرار داشت. شهر هاترا به دلیل دیوارهای با ضخامت بالا و همچنین برج های آن در مقابل چندین تهاجمی که از طرف رومیان صورت گرفت مقاومت کردند. در نهایت این شهر در سال ۲۴۱ میلادی توسط شاپور اول امپراتوری ساسانی مورد حمله واقع شده و نابود گردید. خرابه های شهر هاترا که امروزه در عراق واقع شده اند دارای عبادتگاه هایی است که از ترکیب معماری هلنیستیک و رومی و ترکیب آن با ویژگی های شرقی ساخته شده است و شما با دیدن ان به عظمت این تمدن پی خواهید برد.
سایت سانچی دارای یک ساختمان تاریخی با بیش از هزار سال قدمت می باشد که از ستون هایی ساخته شده که عمر ان ها نیز به قرن سوم قبل از میلاد باز می گردد. همچنین این سایت دارای مجموعه ای از عبادتگاه ها بوده که در قرن های دهم و یازدهم در میان خرابه ها ساخته شده است. در قرن سیزدهم میلادی پس از آنکه امپراتوری Buddhism سقوط کرد، شهر سانچی نیز رها شده و جنگل ها به سرعت ان را فرا گرفتند. سانچی که یکی از شهرهای باستانی فراموش شده به حساب می اید در سال ۱۸۱۸ توسط یکی از افسران بریتانیایی کشف گردید.
شهر هاتوسا در قرن هفدهم پیش از میلاد به عنوان پایتخت امپراتوری Hittite بوده است. این شهر همزمان با سقوط امپراتوری هیتیت در حدود ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد و در زمان عصر برنز سقوط کرد و پس از آن رها شده و به صورت شهرهای باستانی فراموش شده باقی ماند. برآوردهای امروزی که از جمعیت این شهر صورت گرفته است آن را حاوی ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر جمعیت می داند. خانه های مسکونی که با آجر و چوب و گل ساخته شده بودند از محل ناپدید شده و به غیر یکسری معادن و برخی از کاخ ها سایر قسمت های شهر به صورت ویرانه هایی باقی مانده است. شهر هاتوسا در ابتدای قرن بیستم در مرکز ترکیه توسط یک تیم باستان شناسی المانی کشف گردید. از مهمترین اکتشافاتی که از این سایت به دست آمده می توان به قرص های گلی که شامل برنامه های قانونی، رویه ها و ادبیاتی نزدیک به خاور نزدیک است اشاره کرد.
شهر خشتی چان چان در پرو بزرگترین شهر پیش کلمبیایی در قاره آمریکا به شمار می رود. مصالح ساختمانی مورد استفاده در آن آجرهای خشتی بوده که گل فراوان بر روی ان به سبک عربی تزیین شده است. مرکز شهر شامل چند ستون استوانه ای شکل بوده که محل اجرای مراسم، گورستان ها و عبادتگاه ها در آنجا قرار داشته اند. این شهر توسط Chimu در سال ۸۵۰ میلادی ساخته شده و حکومت او در این شهر تا زمان فتح ان توسط امپراتوری اینکا در سال ۱۴۷۰ ادامه یافت. برآوردها حکایت از این دارند که حدود ۳۰ هزار نفر در شهر چان چان به عنوان یکی از شهرهای باستانی فراموش شده زندگی می کرده اند.
شهر مساورد در جنوب غربی کلرادو واقع شده و به خانه های صخره ای مشهور است که مردم باستانی Anasazi در انجا زندگی می کرده اند. در قرن دوازدهم میلادی آناسازی شروع به ساخت خانه ها در غارهای کم عمق و زیر تخته سنگ های برامده در امتداد دیواره های دره های عمیق کرد. برخی از این خانه ها به اندازه ای بزرگ بوده اند که ۱۵۰ اتاق در داخل آن قرار گرفته بود. تا سال ۱۳۰۰ میلادی تقریبا تمام آناسازی ها این شهر را ترک کرده اند اما ویرانه های ان تقریبا به طور کامل حفظ شده است. دلیل ترک ناگهانی شهر مساورد هنوز مشخص نشده اما برخی از نظریه ها بر این است که از بین رفتن محصولات در اثر خشکسالی و یا نفوذ خارجی ها از سمت شمال ممکن بوده دلیل این مهاجرت باشد.
پرسپولیس پایتخت ایران در زمان یونان باستان بوده است و به عنوان مرکزی برای برگزاری جشن های امپراتوری قدرتمند ایران مورد استفاده قرار می گرفته است. اینجا شهری زیبا بوده که با آثار هنری ارزشمندی تریین شده بود اما متاسفانه امروزه مقدار بسیار کمی از آن باقی مانده است. در سال ۳۳۱ پیش از میلاد اسکندر بزرگ در روند تسخیر امپراتوری ایران پرسپولیس را به آتش کشیده تا انتقام آتش کشیدن آکروپولیس یونان را بگیرد. پرسپولیس به عنوان پایتخت ایران در زمان امپراتوری مقدونی باقی ماند اما به تدریج از جایگاه خود تنزل پیدا کرد.
شهر لپتیس ماگنا که به Lepcis Magna نیز شهرت دارد شهری برجسته از امپراتوری رم بود که در لیبی واقع شده. بندر طبیعی این شهر موجب شد تا این مکان به عنوان یک مرکز تجاری بزرگ در مدیترانه و صحرای آفریقا شناخته شده و همچنین بازاری برای تولیدات محصولات کشاورزی در این منطقه حاصلخیز شکل گرفت. امپراتور رم Septimius Severus که در سال های ۱۹۳ تا ۲۱۱ زندگی می کرد در این شهر متولد شده و به یکی از حامیان اینجا تبدیل شد و تحت حمایتش یک برنامه بلند پروازانه برای ساخت و ساز آغاز شد. هرچند در طول قرن های بعد به دلیل مشکلات فزاینده امپراتوری رم شهر لپتیس از جایگاه خود تنزل پیدا کرد. پس از فروپاشی اعراب در سال ۶۴۲ میلادی این مکان ویران شده و به عنوان یکی از شهرهای باستانی فراموش شده برای قرن ها زیر شن و ماسه دفت گردید.
شهر یورگنس سابقا در نزدیکی رودخانه Amu-Darya در ازبکستان واقع شده بود و یکی از بزرگترین شهرها در مسیر جاده ابریشم به شمار می رفت. قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم دوران طلایی برای این شهر به شمار می رفت زیرا ان را به پایتختی برای امپراتوری خاورزم در آسیای مرکزی تبدیل کرد. در سال ۱۲۲۱ چنگیز خان با حمله به این شهر ان را ویران ساخت. زنان جوان و کودکان به عنوان برده به سربازان مغول داده شده و مابقی قتل عام شدند. این شهر پس از تخریبی که چنگیز خان انجام داد مجددا احیا شد اما تغییر ناگهانی جریان رودخانه آمودریا به سمت شمال موجب شد تا ساکنان آن مجبور شوند این مکان را برای همیشه ترک نمایند.
هر کدام از این شهرها همراه خود خاطرات فراوانی را به همراه دارند. از طرفی دیگر با توجه به پراکندگی ان ها در سراسر جهان می تواند شناخت مناسبی از فرهنگ های متفاوت و همچنین سبک های زندگی مختلف در آن زمان را ارائه نماید. اما انچه که بیش از هر چیزی باعث شگفتی است این بوده که این چنین مردمان با سطحی از تکنولوژی که در مقایسه با وسایل و مصالح امروزی بسیار ابندایی می باشد توانسته اند چنین ساختارهای عظیمی را ساخته که حتی پس از گذشت قرن ها و همچنین در اثر تغییرات اب و هوایی همچنان ساختارهایی اساسی از آن ها باقی مانده است.
منبع: www.touropia.com