آیا این توپ های سنگی غول پیکر را آدم فضایی ها ساخته اند؟

یکی از عجیب ترین اسرار باستان شناسی در دلتای دیکیس کشور کاستا ریکا کشف شده است. در دهه ۱۹۳۰ میلادی صدها مورد از سنگ کروی یافت شد که ابعادشان از قطر چند سانتی متر تا بیش از دو متر تغییر می کند و وزن برخی از آن ها به بیش از ۱۶ تن می رسد. تقریبا جنس تمامی آن ها از سنگی به نام گرانودیوریت است، سنگی آذرین و سخت. سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا در واقع مجسمه های یکپارچه ساخته شده توسط دست انسان هستند. در ادامه با الی گشت همراه شوید تا بیشتر با این سنگ های اسرار آمیز آشنا شویم.

مطالب مرتبط:
عجیب ترین خانه ها در دنیا که تبدیل به جاذبه توریستی شده اند!
عجیب ترین میوه های استوایی که تا به حال اسمشان را هم نشنیده اید! + تصاویر
کشف عجیب بقایای یک ماموت ۱۲ هزار ساله در میان بسته های ارسالی به یک خیریه!

تعداد سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا بیش از ۳۰۰ مورد است و وزن بزرگ هایشان به چندین تن می رسد. امروز از آن ها برای تزیین ساختمان های رسمی مانند Asamblea Legislativa، بیمارستان ها و مدارس استفاده می شود. همچنین در برخی از موزه های جهان نیز می توانید آن ها را مشاهده کنید. برخی از آن ها نیز در مجسمه هایی که در باغ ها و خانه های افراد ثروتمند و شاخص نصب شده اند نگهداری می شوند.

ممکن است سنگ ها از بستر رودخانه ترابا (Térraba) یافت شده باشند جایی که توسط فرایندهای طبیعی از منابع مواد اصلی در کوه های Talamanca حمل می شود. هرگز هیچ سنگ کروی غول پیکری که ساختش نیمه کاره مانده باشد پیدا نشد. مانند سنگ های یکپارچه دنیای قدیم، سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا ۵۰ مایل دورتر از این مکان اسرار آمیز قرار داشتند.

سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا از زمان انتشار Erich von Däniken’s Chariots of Gods در سال ۱۹۷۱، سوژه پیشگویی های شبه علمی بوده است. پس از انتشار کتاب هایی مانند آتلانتیس در آمریکا، فرمان روایان جهان باستان، توسط Ivar Zapp و جورج ایکسون (Adventures Unlimited Press، ۱۹۹۸) و طرح آتلانتیس: باز کردن قفل اسرار باستانی از تمدن غول پیکر، توسط کالین ویلسون و رند فلم آوت (Delacorte Press، ۲۰۰۱) این اشیا مجددا مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته اند. سخنرانی نویسندگان این مجموعه ها در تلویزیون، رادیو، مجلات و صفحات وب به صورت گسترده منتشر شد و موجب شد آن ها به خاطر دادن اطلاعات اشتباه درباره اشیا تاثیر منفی بسیاری بر روی افکار عمومی داشته باشند.

اگرچه برخی از این نویسندگان مدعی شدند که این اشیا را کشف کرده اند اما حقیقت این است که از همان ابتدای کشف، اسرار سنگ های کروی توسط شرکت United Fruit در سال ۱۹۴۰ مورد مطالعه باستان شناسان قرار گرفت و فورا بعد از آن مطالعات گسترده بر روی آن ها آغاز شد و در سال ۱۹۴۳ اولین نتایج منتشر شد.

در کاوش های باستان شناسی که در سال های دهه ۱۹۵۰ بر روی سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا انجام شد، متوجه شدند که آنها با سفال و دیگر مواد معمولی از فرهنگ های ما قبل تاریخ کلمبیایی در جنوب کاستاریکا همراه هستند. هر گونه رمز و رازی که درون آن ها نهفته است در واقع کمبود اطلاعات به خاطر تخریب کره ها و اطلاعات باستان شناسیشان است که قرن ها پیش گم شده است.

می توان گفت که سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا از زمان پیدا شدنشان به خطر افتاده اند. بسیاری از آنها نابود شده اند، توسط جست و جو کنندگان گنج سرقت شده و یا توسط فعالیت های کشاورزی شکسته و خراب شده اند. در زمان مطالعاتی که در دهه ۱۹۵۰ صورت گرفت، پنجاه توپ در محل حضور داشت. امروزه فقط تعداد انگشت شماری در محل اصلی خود باقی مانده اند.

کره ها به احتمال زیاد توسط سابیدن تخته سنگ به شکل کروی از طریق ترکیبی از شکستگی کنترل شده، سوراخ کردن با تیزی و سنگ زنی ساخته شده اند. بررسی گرانودیوریت که ماده اصلی تشکیل دهنده آن ها است نشان می دهد که در لایه ها در هنگام تغییرات سریع در دمای بالا شکل گرفته اند. ممکن است کره ها از طریق استفاده از گرما (زغال سنگ داغ) و سرما (آب سرد) خرد شده باشند و هنگامی که مشاهده می شد شکلی نزدیک به کره دارند این پروسه را متوقف کرده و با استفاده از اشیا تیز و شیی شبیه به چکش به آن شکل می دادند.

در واقع می توان گفت روند ساخت آن ها شبیه به ساخت تبرهای سنگی، ابزارهای سنگی آن دوران و مجسمه ها بوده است که در واقع بدون استفاده از هیچ فلز، لیزر و دخالت دست موجودات فلزی انجام شده است.

سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا به احتمال زیاد توسط اجداد مردم بومی که در زمان فتح اسپانیا در منطقه زندگی می کردند ساخته شده بود. این افراد به زبان چیبچان صحبت می کردند که مربوط به زبان بومیان از شرق هندوراس به شمال کلمبیا بود. فرزندان مدرن آن ها Boruca ،Téribe و Guaymí هستند. این فرهنگ ها در شهرک های پراکنده زندگی می کردند، که بعضی از آنها بیش از ۲۰۰۰ نفر بودند. این افراد از ماهیگیری و شکار و همچنین کشاورزی روزگار خود را می گذراندند. آنها ذرت، مانویک، لوبیا، کندو، نخل فیجی، پاپایا، آناناس، آووکادو، فلفل، کاکائو و بسیاری دیگر از میوه ها، محصولات ریشه ای و گیاهان دارویی را کشت می کردند. آنها در خانه هایی بودند که به طور معمول کروی بود زندگی می کردند که پایه هایشان با سنگ ها گرد کف رودخانه ساخته شده بود.

سنگ های کروی غول پیکر کاستا ریکا از مکان های باستان شناسی شناخته شده اند در اقیانوس اطلس فقط دارای نشانه های سفالگری از فرهنگ آگواس بوئنس هستند که تاریخ آن حدودا ۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تا ۸۰۰ سال بعد از آن است. گفته شده که کره های سنگی همراه با زیورآلات طلای دفن شده یافت شدند که سبک آن شبیه به سال های ۱۰۰۰ میلادی است. آنها نیز در ورقه های شفاف حاوی پلیکانر، بوینس آیرس یافت شده اند، نوعی سفالگری از دوره Chiriquí که در حدود سال ۸۰۰ بعد از میلاد ساخته می شدند.