ستون مارکوس اورلیوس، نقشی از نبردهای باستانی روم

ستون مارکوس اورلیوس | The Column of Marcus Aurelius

به نظر می رسد که ستون مارکوس اورلیوس و فاستینا (Faustina) که در پیازا کولونا (Piazza Colonna) و در شهر رم واقع شده است توسط کومودوس (Commodus) و به یاد پدر و مادر خود در حدود سال ۱۸۰ میلادی نصب شده است. این ساختار زیبا از ستون معروف قدیمی تراجان (Trajan) که در سال ۱۱۳ میلادی در رم ساخته شده بود الهام گرفته شده است. این ستون نمایشنامه هایی از مبارزات موفق نظامی امپراتوری رم را در برابر کوییدی ها در سراسر دانوب که در سال های ۱۷۲ تا ۱۷۵ میلادی روی داده بود به شکلی حکاکی شده به نمایش می گذارد. با الی گشت همراه شوید تا در مورد این ساختار بی نظیر بیشتر بدانیم.

ساختار ستون مارکوس اورلیوس

مطالب مرتبط:
مقبره ماسولوس در بدروم ترکیه، باقی مانده ای از عجایب هفتگانه
کشف آثار ۲۲۰۰ ساله متعلق به نبرد دریایی روم باستان!
ورونا ایتالیا، پایتخت عشق جهان و زادگاه رومئو و ژولیت!

ستون مارکوس اورلیوس در حال حاضر ۳۹ متر بلندی داشته اما بیش از ۷ متر از ساختار پایه آن در زیر زمین باقی مانده است. بخش های پایینی آن هرگز حفاری شده است. در اصل در بالای این ستون یک مجسمه که احتمالا امپراتور بوده است قرار گرفته و ارتفاع کلی این ساختار را بیشتر افزایش می داده است. بر اساس فهرست های مرجعی که در قرن چهارم میلادی نوشته شده است ارتفاع این ستون شگفت انگیز ۵۱.۹۵ متر یا ۱۷۵ فوت رومی می باشد. داخل ستون توخالی بوده و یک پله مارپیچی درون آن قرار گرفته است که امکان دسترسی به بخش بالایی ستون را ارائه می نماید. برای دسترسی به داخل ستون می بایست از طریق پایه سمت ویا دل کورسو (Via del Corso) وارد شوید که البته در حال حاضر به روی عموم بسته می باشد. تصور می شود که یک عبادتگاه برای امپراتور در نزدیکی این ستون واقع شده است.

حکاکی ها و مجسمه های روی ستون

این ستون که در سبک دوریک ساخته شده در ۲۱ حلقه برجسته حکاکی شده تقسیم بندی شده است که هر کدام از آن ها دارای ۱۳۰ سانتی متر ارتفاع بوده و نشانگر مبارزات مارکوس اورلیوس در سرزمین های شمال دانوب است. این مبارزات در سال های ۱۷۲ و ۱۷۳ میلادی علیه مارکومان و در سال های ۱۷۴ تا ۱۷۵ میلادی علیه سارمات ها بوده است. روایت هایی که از این دو مبارزه حکاکی شده است به شخصیت های پیروز و اولین پایگاه نیروی دریایی که از رود دانوب عبور کرده است اشاره دارد. اکثریت حکاکی های موجود بر روی ستون مارکوس اورلیوس مربوط به اتفاق های میدان جنگ می باشد، اما پس زمینه های جالبی مانند امپراتور و سربازانش، لجستیک و شاهکارهای مهندسی جنگ های رومی و همچنین تصویری از سربازان در هنگام عبور از پل پونتون (pontoon) نیز دیده می شود. حکاکی ها در طراحی های مجسمه سازی دوران باستانی می باشد. در ساخت حگاکی ها تاکید بر این بوده است که بتوان پرسپکتیو را در قسمت های بالایی ایجاد نماید. سرها بیش از بزرگ بوده و بدن ها خیلی کوتاه یا بلند می باشند و ویژگی های صورت به میزان حداقل خود می رسد.

نگهداری از ستون برای قرن ها

این ستون توسط مردم محلی به نام سنتناریا (Centenaria) شناخته شده که به ارتفاع، پایگاه و سرامایه ستون اشاره می نماید و آن را به اندازه ۲۹.۶ متر مشخص کرده است. این مطلب در کتیبه ستون ماکوس اورلیوس ذکر شده است. یک متصدی یا سرپرست اختصاصی برای نگهداری این بنای یادبود وجود داشته است. آدراستوس (Adrastus) یک آزادی خواهی بود که در سال ۱۹۳ میلادی زندگی کرده و درخواست نمود تا کلبه ای در نزدیکی این ستون بنا نموده تا بتوتند نقش نگهبان را به شکلی بهتر اجرا نماید. درخواست او مورد قبول قرار گرفته و کلبه ای برای او در آن نزدیکی بنا گردید.

در طول قرن ها ستون مارکوس اورلیوس همانند بسیاری دیگر از آثار تاریخی و ویرانه ها نه تنها تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی بلکه از سلایق انسانی نیز رنج برده است. صحنه های این ستون در طولی بسیار بیشتر از ستون تراجان حک شده است بنابراین بسیار بیشتر تحت تاثیر تغییرات آب و هوا قرار می گیرد. این ستون حتی رعد و برق و زلزله را نیز متحمل شده و حتی بدتر از آن در دوران قرون وسطی میخ های مختلفی که در آن قرار گرفته بوده برداشته شده اند و در نتیجه ظاهر آن به طور چشمگیری تغییر کرده است.

ترمیم و بازسازی

ستون مارکوس اورلیوس توسط پاپ سیکستوس پنجم در سال ۱۵۸۹ میلادی بازسازی شده و در اطراف پایه های آن کتیبه هایی قرار گرفت. پایه ستون تغییر شکل داده شده و مجسمه برنزی نیز در بالای آن قرار گرفت. برخی از فعالیت های ترمیم مشکوک بود یعنی در اصل آن ها وجود داشتند به عنوان مثال مجسمه هایی که در نیمه ستون قرار دارند در چهار جهت شامل این موضوع می گردند. این مجسمه ها سرزمین های بربرها که توسط مارکوس اورلیوس فتح شده اند به همراه سه پیروزی در گارلند را نشان می داده که به طور کامل از ساختار ستون حذف شده اند و این موارد را فقط می توان در نقاشی های دوره رنسانس مشاهده نمود. این تغییرات و سایر تعمیرات در بخش های آسیب دیده را امروزه می توان به وضوح مشاهده کرد. زیرا این بخش ها با سنگ مرمر خاکستری رنگ ترمیم شده که به طور واضح با سنگ مرمر سفید رنگ این بنا تفاوت دارد.

منبع: www.ancient.eu