کردستان زیبا وسرسبز یکی از بهترین مقاصد گردشگری برای کسانی است که قصد طبیعت گردی در ایران را دارند. مرکز این استان شهر سنندج است. کردستان دارای طبیعتی دل فریب و زیباست. رودخانه های بزرگی از کوه های آن سرچشه می گیرند. روستای ژیوار در ناحیه ی هورامان کردستان، شهر سروآباد در جنوب کوه های کوسالان و در کنار رودخانه ی سیروان، قرار دارد. ژیوار درزبان کردی به معنی زندگی است. این روستا مانند اسمش زیبا و زنده است مردم آن را هزار ماسوله نیز می نامند. برای سفر به این روستای زیبا با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: بزرگ ترین سینمای روباز جهان در سنندج! پالنگان، روستایی پلکانی با قدمت هزاران ساله
استان کردستان وسعتی به اندازه ۲ درصد کل ایران دارد. این استان در منطقه ای کوهستانی و در میان دشت ها و دره ها واقع شده است. مردم روستای ژیوار بر این باورند که این منطقه زمانی شهری مهم و مرکزی بوده است. به جز معماری ویژه آن، چشمه های پرآب، مراسم پیرشالیار و تعداد سکنه آن نشان می دهد که در روزگاری دور (زمان ساسانیان) این شهر موقعیت خاص خود راه داشته است.
روستای ژیوار در میان دره است و این موقعیت خاص باعث شده که سال ها پیش ساخت پلکانی خانه ها را برایش انتخاب کنند. معماری روستای ژیوار مانند ماسوله پلکانی و ساختمان هایش سنتی است. یعنی حیاط خانه بالایی پشت بام خانه ای است که در ارتفاع پایین تر قرار گرفته است. اما وسعت آن از ماسوله بیشتر است. خانه های آن از سنگ ساخته شده اند.
روستای ژیوار به علت قرار گرفتن در منطقه ای کوهستانی زمستان هایی سرد و سخت را پشت سر می گذارد. اغلب گردشگران ترجیح می دهند در بهار دل پذیر و فصل شکفتن طبیعت به آن سفر کنند ، برخی دیگر تابستان را انتخاب می کنند تا چند روزی به دور از گرمای شهرها سپری کنند. البته کوهنوردان زیادی پاییز و زمستان به این روستا و ارتفاعات اطراف آن می روند. این روستا در رتبه بندی میزان پاک بودن آب و هوای شهرها و روستاهای کشور رتبه سوم را کسب کرده است. احتمالا یکی از دلایل اصلی آن صعب العبور بودن منطقه و تردد دشوار خودروها است که موجب بکر ماندن ژیوار شده است.
باغ های وسیع انجیر، انگور و انار در این روستا قرار دارند. از اصلی ترین محصولات ژیوار انار است و اکثر مردم آن با فروش محصولات درخت هایشان به ویژه انار زندگی خود را می گذرانند.در میان روستا دره دربند واقع شده که قدیمی ترین محله به حساب می آید. لباس های رنگارنگ مردم محلی از دیگر جذابیت های آن است. لباس مردم این روستا کردی است که مانند سایر شهرهای ایران تا پیش از ورود پارچه های خارجی توسط خودشان تهیه می شد.
از زیبایی های طبیعی منطقه دره ها و رودهای بسیار آن است که هر کدام از یک کوه سرچشه می گیرند. از به هم پیوستن این رودها دو رودخانه ایجاد شده است که یکی از آن ها سیروان است. این رودخانه ی خروشان و زیبا از غرب روستا گذر می کند و مهم ترین رود منطقه است. همانند سایر رودخانه ها باعث آبادانی و ایجاد زندگی و طراوت در منطقه شده است. گل ها، درختان و گیاهان زیادی از این رود ایجاد شده است و آبزیان زیادی نیز درون رودخانه زندگی می کنند. می توانید زمانی را برای قدم زدن و پیاده روی در اطراف رودخانه اختصاص دهید اما به دلیل باریک بودن عرض آن قایقرانی در آن امکان پذیر نیست. این رود اورامانات را به دو بخش تقسیم کرده که برای سال ها تنها راه عبور از رودخانه پل دو آب در نزدیکی پاوه بود. سیروان در انتها وارد کردستان عراق می شود.
این جشن به مناسبت ازدواج پیر شالیار با دختر حاکم بخارا شاه بهار خاتون برپا می شود. مراسم پیر شالیارهر سال دو بار در نیمه بهار و نیمه زمستان برگزار شده و عروسی «پیر شالیار» در سه روز جشن گرفته می‌شود. این مراسم آئیین خود را دارد. با پخش کردن گردوهای باغ پیر شالیار آغاز شده و با قربانی کردن، پخش غذا و دف زدن به مدت سه روز ادامه میابد. هر سال با حظور مردم محلی و گردشگران بسیار این مراسم را جشن می گیرند.
این پل به دلیل محل قرار گرفتنش در نقطه تلاقی رود سیروان با آب چم پاوه رود به پل دو آب شهرت یافت. بر طبق آن چه بر روی خود پل هک شده است ساخت آن به سال ۱۳۱۴ برمی گردد . مصالح آن سنگ و آهن است. این پل دوبار در سیلاب های شدید دچار خرابی های جزئی شده است. این پل در جنگ تحمیلی اهمیت زیادی یافت و منطقه ای مهم برای عبور و مرور شد. بارها مورد هدف قرار گرفت اما خوشبختانه سالم ماند.
این کوه ها متعلق به رشته کوه زاگرس می باشند. شاهو با میانگین ارتفاع ۳۴۰۰ متر از سطح دریا بلندترین کوه استان کرمانشاه است. ییلاقات و مراتع و مناظر چشم نواز بسیاری در این مناطق وجود دارند، وسعت آن حدود پنجاه و هفت هزار هکتار است. گیاهان و جانوران خاصی نیز در این منطقه زندگی می کنند. متاسفانه برخی گونه های جانوری آن در حال انقراض می باشند. چشمه قل در کنار رود سیروان از میان سنگ ها سرریز شده و به رودخانه سیروان می ریزد.این چشمه دائمی نیست بلکه بر اثر آب شدن برف های ارتفاعات هر سال یک بار در اواخر فصل بهار از دل زمین جاری می شود. متاسفانه راه رسیدن به این منطقه تنها پیاده امکان پذیر است.
این آرامگاه در مسیر پاوه به نودشه در جوار رود سیروان قرار دارد بسیار مورد احترام مردم منطقه است. نسب او به امام موسی کاظه (ع) می رسد. گفتارهای وی در کتاب دیوان گوره در قرت هشتم جمع آوری شد. این کتاب شامل شعرها، دعاها و مراسم مذهبی آن زمان است.
روستای ژیوار با موقعیت خاص، طبیعتی بکر و زیبا، معماری منحصر به فرد و محصولات کشاورزی اش متاسفانه به دلیل نداشتن جاده های عبوری مناسب و شرایط لازم همچنین عدم اطلاع رسانی درباره آن دچار محدودیت های زیادی است که امیدواریم در آینده نزدیک مشکلاتش حل شود.
۴ نظرات