رودخانه اسرار آمیز در پرو
در جنگل بارانی آمازون پرو رودخانه ای در جریان است که فورا می تواند حیوانات کوچک را آب پز کند. در حالی که دمای آب در بیشتر قسمت های طول ۶.۴ کیلومتری آب بین ۵۰ تا ۹۰ درجه سیلسیوس است اما در بعضی از قسمت ها با دمایی در حد نقطه جوش و ۱۰۰ درجه روبرو می شویم. آب این رودخانه آنقدر داغ است که در عرض چند ثانیه سوختگی های زیاد را ایجاد می کند. اما نکته عجیب درباره این رودخانه این است که با اینکه همیشه داستان هایی درباره وجود آن از از گوشه و کنار شنیده می شد اما تا همین چند سال قبل دانشمندان وجود یک همچین رودخانه ای در اعماق جنگل آمازون را رد می کردند! در ادامه الی گشت را همراهی کنید تا از رودخانه جوشان پرو بیشتر بدانید.
مطالب مرتبط: راز تراس های اسرار آمیز پرو جاذبه های دیدنی پرو
مردم بومی آشانینکا قرن هاست که رودخانه اسرارآمیز جوشان را می شناسند و اسمش را Shanay-timpishka به معنای «رودخانه ای که با گرمای خورشید به جوش می آید» گذاشته اند. به گفته افسانه های باستانی، این آب گرم توسط یک مار بزرگ به نان یاکوماما (به معنی مادر آب ها ) ایجاد شده و جالب است که یک سنگ بزرگی هم که به شکل سر مار است در بالای رودخانه قرار دارد که از نظر مردم بومی درستی این افسانه را تایید می کند. برای مردم دیگر نقاط دنیا سال ها این جاذبه عجیب طبیعی، مثل افسانه بود چون به غیر از شواهد کمی که به دهه ۱۹۳۰ برمی گشت هیج مدرک علمی ای درباره وجود رودخانه جوشان وجود نداشت و بیشتر زمین شناسان به راحتی وجود آن را رد می کنند چون معتقد بودند که برای جوشیدن همه بخش های این رودخانه احتیاج به دمای زمینی زیادی هست و این غیر ممکن است که آمازون یک همچین گرمایی داشته باشد چون فاصله نزدیک ترین آتشفشان فعال به آن حدود ۶۵۰ کیلومتر است.
اما وجود این رودخانه به طور رسمی در سال ۲۰۱۱ توسط یک دانشمند زمین شناسی به اسم «آندرس روزو»تایید شد. او بعد از شنیدن داستان ها و افسانه های مختلف درباره این رودخانه کنجکاو شد و تصمیم گرفت که خودش به سراغ این رودخانه برود تا درباره آب اسرار آمیز آن تحقیق کند. پدربزرگش به او گفته بود که رودخانه Shanay-timpishka توسط اسپانیایی هایی که صدها سال قبل در جست و جوی طلا به اعماق جنگل آمازون رفته بودند کشف شده بود. آن ها زمانی که از این جنگل برگشتند از اتفاق های ترسناکی مثل مار آدم خوار، بیماری، قحطی و رودخانه جوشان عجیب و غریب حرف می زنند. ۲۰ سال بعد از اینکه این دانشمند این داستان ها را شنید کسی را دید که ادعا می کرد این رودخانه را از نزدیک دیده است. در نهایت این دانشمند خودش به بازدید از رودخانه رفت و تایید کرد که آب رودخانه به دمای جوش می رسد. «روزو» کتابی درباره این رودخانه جوشان نوشت و در آن گفت که این رودخانه دقیقا شبیه سونا است و با گذاشتن دستش در داخل آب در عرض جند ثانیه دستش دچار سوختگی چند درجه شده است. او در این کتاب همچین گزارش هایی با جزئیات دقیق درباره حیواناتی داد که به طور اتفاقی در داخل این رودخانه افتاده بودند: «اولین جایی که خیلی سریع می سوزد چشم ها است. آب حیوانات را با خود می برد، آن ها تلاش می کنند تا شنا کنند اما گوشت آن ها به دلیل داغی آب تا استخوان می سوزد، برای همین قدرت آن ها رفته رفته کم می شود تا اینکه در نهایت به درجه ای می رسد که آب وارد دهان شان می شود و از درون هم می سوزند. »
در واقع این آب آنقدر داغ است که محلی ها برای چای درست کردن از آن استفاده می کنند. آن ها بر این باور هستند که بخار این رودخانه داروی برگ های درخت Came Ranaco را مقوی تر می کند. اما تا به حال هیچ کس نتوانسته راز این رودخانه جوشان را کشف کند. «روزو» فقط به یک نظریه درباره این رودخانه رسیده است و آن اینکه این آب داغ از مناطق گسلی به داخل این رودخانه می ریزد و یا شکاف های زمین بخش های مختلف رودخانه را داغ می کند. طبق گفته های او، همانظور که خون در رگ ها و سرخرگ ها در جریان است زمین هم آب های گرمی دارد که در گسل ها و شکاف های آن در جریانند و خودشان را به شکل چشمه های آب گرم و یا رودخانه های جوشان نشان می دهند. «روزو» همچنان علاقمند است تا درباره موجوداتی که می توانند از این گرمای بیش از حد جان سالم به در ببرند اطلاعاتی را به دست بیاود چون این اطلاعات می تواند به دانشمندان کمک کند تا چگونگی پیدایش زندگی انسان در زمین را کشف کنند. در زمانه ای که به نظر می آید همه چیز اندازه گیری و درک شده است این رودخانه دانسته های ما را به چالش می کشد و یادآوری می کند که همچنان شگفتی های زیادی برای کشف وجود دارند. چیزی که تعحب آوره این است که محلی ها همیشه واقعی بودن این رودخانه را می دانستند و رودخانه بخشی از زندگی همیشگی شان بوده است.
هدف «روزو» این است تا این رودخانه جوشان را به عنوان اثر ملی پرو معرفی کند و جنگل های اطرافش را برای تحقیقات اکولوژی محدود کند. کسانی که دوست دارند این رودخانه جوشان را ببینند باید مراقب باشند چون این سفر به هیچ وجه سفر آسانی نیست و در آن باید خودتان را برای جایی با رطوبت بسیار بالا و بسیار گرم آماده کنید چون در اینجا هم خورشید داغ است و هم رودخانه دمای بسیار بالایی دارد. برای رسیدن به اینجا مسیر پیاده روی زیادی در پیش رو دارید؛ ناحیه پر از حشرات گزنده است، هیچ سیستم تهویه ای ندارد و هیچ اینترنت و یا آنتن موبایلی نیست. یک ساعت تا نزدیک ترین کلینیک و حداقل سه ساعت تا نزدیک ترین بیمارستان فاصله دارد. در واقع در این جنگل باید خودتان مراقب خودتان باشید چون وقتی وارد این جنگل می شوید با چالش های زیادی روبرو می شوید.
منبع: odditycentral.com