اخبار مربوط به کشف همواره جز موارد جذاب خبرگزاری های داخلی و خارجی بوده است. در این مطلب سعی داریم تا درباره رساله جراحی ۳۶۰۰ ساله که ماجرایی عجیب کالبد شکافی انسان ها را در آن زمان در پی داشته را شرح دهیم. ادوین اسمیت یک مصرشناس آمریکایی در سال ۱۸۶۲ یک تومار پاپیروس باستانی را از یک از دلال مصری خرید اما نمی دانست که چطور باید آن را بخواند. اسمیت از این که بر روی این سنگ نوشته متن مهم و ارزشمندی وجود دارد مطمئن بود اما هیچ گاه نتوانست آن را بخواند. اسمیت تا زمان مرگش در سال ۱۹۰۶ این پاپیروس را نگه داشت و پس از وی دخترش این سنگ نوشته ی مهم را به جامعه تاریخ نیویورک تحویل داد. اهمین این سنگ نوشته برای اولین بار در این کشور کشف شد، اگر شما هم کنجکاو هستید بدانید ماجرای رساله‌ی جراحی ۳۶۰۰ ساله چه بوده می توانید در ادامه با مجله ی گردشگری الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: این قوم مجارستانی ادعا می کنند که اجدادی ایرانی داشته اند! کشف فسیل ۴۳ میلیون ساله یک نهنگ چهارپا! قوانین عجیبی که باعث اخراج شما از هواپیما می شود
همانطور که در بالا هم گفتیم، یک مصرشناس آمریکایی به نام ادوین اسمیت در سال ۱۸۶۲ یک تومار پاپیروس باستانی را از دلالی مصری خریداری کرده اما تا زمان مرگش هیچ گاه متوجه نشد که بر روی این پاپیروس چه متن ارزشمندی نوشته شده است؛ پس از آنکه اسمیت از دنیا رفت، دخترش این پاپیروس تاریخی را به جامعه تاریخ نیویورک تحویل داد و اهمیت این سند اکنون با نام پاپیروس ادوین اسمیت شناخته می شود و برای این بار آن جا کشف شد.
جالب است بدانید که با بررسی های انجام گرفته، پاپیروس تاریخی ادوین اسمیت در واقع یک سند پزشکی است. این سند پزشکی یکی از قدیمی ترین کتاب های جهان درباره دانش جراحی بوده است و تاریخ آن به ۱۶۰۰ سال قبل از میلاد بازمی گردد. مطابق با بررسی های دقیق تری که انجام گرفت این نوشتار نشان دهنده ی تنهای سند دانش پزشکی قدیمی در جهان می باشد که حدود ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نوشته شده است.
گزارش های حاکی از آن است که کسی که در قرن هفدهم پیش از میلاد از روی این سند کپی کرده اشتباهات زیادی را مرتکب شده و از جمله ی آن ها اصلاح در حاشیه سنگ بوده و در آخر هم به دلایل نامعلوم این سنگ نوشته را ناقص کنار گذاشته است. لازم به ذکر است که بگوییم پاپیروس ادوین اسمیت، حتی با وجود ناقص بودن، سندی مهم و بسیار ارزشمند در زمینه دانش پزشکی و حسوب میشود و قدیمی ترین رساله‌ی جراحی ۳۶۰۰ ساله به شمار می آید؛ زیرا برای اولین بار نشان داد که مصریان باستان بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تصور می کردند در مورد کالبد انسان و پزشکی دانش داشتند. این سند به صورت مشخصی نشان داد که فهم و درک مصریان از آسیب های تروماتیک که پاپیروس ادوین اسمیت هم درباره‌ی آن است بیشتر از جادو یا معجون، به کالبدشناسی متکی بوده و این نشان دهنده علم و دانش بالای آن زمان بوده است.
ممکن است که رساله‌ی جراحی ۳۶۰۰ ساله یک کتابچه قدیمی برای راهنمای جراحی نظامی باشد. این شامل ۴۸ مورد مرتبط با زخم هاو تروماهایی همچون آسیب دیدگی، شکستگی، زخم، در رفتگی و تومور می باشد. این موارد نیز در قالب هایی ارائه شده اند که چندان با نسخه های مورد استفاده ی پزشکان مدرن تفاوتی ندارد. هر کدام از این موارد با یک سابقه‌ی پزشکی و شرح حال فیزیکی بیمار (شامل مواردی از جمله گرفتن نبض، بررسی زخم برای التهاب) و ظاهر کلی بیمار (رنگ چهره و چشم ها، کیفیت ترشحات بینی و میزان سفتی اندام ها و شکم و غیره) آغاز می شود.
از جمله مواردی که در این سنگ نوشته وجود دارد نیز عبارت از راه کارهای درمانی پس از معاینه، تشخیص بیماری و پیش بینی های ذکر شده که پزشک در آن با دسته بندی زخم یا آسیب به سه دسته مختلف، میزان احتمال نجات یافتن و بهبود بیمار را تشخیص می داده اند. دسته بندی ها به این صورت بوده که:
“دردی که من درمان خواهم کرد”، “دردی که با آن مبارزه خواهم کرد” و “دردی که درمان نمی‌شود”.
در پایان هم شیوه های مختلف درمانی نوشته شده است که این شیوه های شامل بستن زخم با بخیه یا پانسمان، جلوگیری و درمان زخم های عفونی با عسل، بندآوردن خونریزی با گوشت خام و همچنین ثابت نگه داشتن استخوان شکسته با آتل که نشان می دهد در آن زمان مصریان به اطلاعات بالایی در زمینه پزشکی دست یافته اند.
رساله‌ی جراحی ۳۶۰۰ ساله که از آن با نام پاپیروس ادوین اسمیت نیز یاد می شود شامل اولین تشریح کشف شده در مورد بخیه ی جمجمه، پرده های مغزی، سطح خارجی مغز، مایع نخاعی و همینطور ارتعاشان درون جمجمه ای بوده است.
گویا مصری ها به این موضوع که مغز نقش مهم و اساسی در عملکرد بدن دارد واقف بودند از همین رو در بیشتر بخش های رساله‌ی جراحی ۳۶۰۰ ساله ما شاهده کلمه “مغز” هستیم. ارتباط میان محل آسیب جمجمه و آن بخش از بدن که تحت تأثیر قرار گرفته نیز در این سند ثبت شده است. آسیب های ناشی از ضربه دیدن استخوان های ستون فقرات بر تضعیف قوای حرکتی و عملکردهای حسی هم در این سند به چشم می خورد.
سخن پایانی
قرن ها طول کشید تا ما در دنیای امروز بدن انسان را بشناسیم! علم و دانش امروز ما اغلب از طریق آثار پزشکان یونانی مانند هِروفیلوس (Herophilus)، اراسیستراتوس (Erasistratus) و بقراط افزایش پیدا کرد و با این حال همچنان در رساله‌ی جراحی ۳۶۰۰ ساله که از آن با نام پاپیروس ادوین اسمیت یاد می شود در اطلاعاتی در خصوص پزشکی و دارو وجود دارد که حتی از بقراط هم بیشتر بوده است. ای کاش می توانستیم از علم و دانش مصری ها در هزاران سال پیش بیشت رو کاملتر آگاه می شدیم، شاید کلید حل بسیاری از مشکلات ما در دست آن ها باشد، شما چه فکر می کنید؟!
۱ نظرات