راز شکل گیری خلیج های کارولینا| معمایی که حل نمی شود!

خلیج های کارولینا چگونه ایجاد شده اند؟

در دهه ۱۹۳۰ وقتی برای اولین بار در طول تاریخ از روی هواپیما عکس هایی از اقیانوس اطلس به ثبت رسید یک ویژگی جغرافیایی جدید در این ناحیه کشف شد. از جنوب نیوجرسی تا شمال فلوریدا، ساحل پوشیده از هزاران فرورفتگی بیضوی شکل عجیب شبیه به چاله های ماه بود. حالا، به مجموع این فرورفتگی ها خلیج های کارولینا می گویند، هرچند که نام های دیگری هم دارند مثلا در مریلند، به آن ها آبگیرهای مریلند و در شبه جزیره دلماروا به آن ها خلیج دلماروا گفته می شود. لغت «خلیج» اشاره به درخت های متنوعی دارد که می توانند در محل این فرورفتگی ها و یا در اطراف آنها شکل بگیرند. برای آشنایی با خلیج های کارولینا در ادامه با الی گشت همراه باشید.

مطالب مرتبط:
خلیج عجیب روسی بطری را به سنگریزه رنگارنگ تبدیل می کند+ تصویر
راز رنگ نارنجی صخره های خلیج آتش چیست؟

خلیج های کارولینا بیضی شکل هستند و اندازه آن ها بسیار متغیر است. بیشتر آنها زمین های مردابی با پوشش گیاهی هستند که در زمستان و بهار با آب باران پر شده و در ماه های تابستان خشک می شوند. این خلیج ها ویژگی های مشترک زیادی دارند اما برجسته  ترین ویژگی، جهت گیری آنها در یک سمت مشخص است، بطوری که حتی کوچکترین آن ها هم در همان سمت قرار گرفته دارد. تمامی خلیج های کارولینا به سمت شمال غربی به جنوب شرقی هستند، البته در بعضی از محل های مختلف نوسانات کوچکی هم دیده می شود. تمایل برای جهت گیری خاص باعث شده که دانشمندان زیادی به این نتیجه برسند که این خلیج ها در اثر برخورد تعدادی از شهاب سنگ ها با سواحل اقیانوس اطلس به وجود آمده اند.

این نظریه در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ طرفداران زیادی داشت چون در آن زمان تکنولوژی های پیشرفته و تجزیه  تحلیل های داده ای که امروز مورد استفاده قرار می گیرد وجود نداشت. تحقیقات مدرن نشان می دهند که این فرورفتگی ها خیلی کم عمق تر از آن هستند که توسط شهاب سنگ ایجاد شده باشند و هیچ کدام از آن ها شواهد زمین شناسی غیر معمول از منشاء فرازمینی ندارند. آن دسته از افرادی که نظریه ی منشا فرازمینی را رد می کنند، فرضیات ژئومورفولوژیک متفاوتی پیشنهاد می دهند مثل حرکت جریان های دریایی وقتی که این منطقه زیر آب بوده، بالا آمدن سطح آب های زیرزمینی یا جریان های باد. با این وجود، هیچ کدام از این فرضیات نمی توانند توضیح دهند که چرا این خلیج ها بیضوی شکل هستند و یا چرا در این جهت قرار دارند.

به نظر می رسد که روزگاری حدود نیم میلیون خلیج کارولینا در امتداد خط ساحلی اطلس وجود داشته است ولی امروز فقط چند صد تا از آنها همچنان باقی مانده اند. بسیاری از آنها به صورت طبیعی فرسایش پیدا کرده اند،  برخی به خاطر کشاورزی، قطع درختان و خانه سازی از بین رفته اند و حتی در طول جنگ جهانی دوم، یکی از این خلیج ها برای تمرین بمباران مورد استفاده قرار گرفت.
امروز، تنوع زیست محیطی این خلیج ها هر کسی را غافلگیر می کند بسیاری از گونه های پرندگان، مرغان دریایی مهاجر و پستانداران در این مرداب ها رشد و زندگی می کنند، گونه هایی که بعضی از آن ها کمیاب و یا در خطر انقراض قرار دارند. دیگر ساکنان این خلیج ها سنجاقک ها، مارمولک سبز، و قورباغه های سبز درختی هستند، چندین گیاه گوشتخوار هم این خلیج های کارولینا را برای زندگی انتخاب کرده اند!

منبع: amusingplanet.com