آن قدر جاذبه های عجیب و غریب در چین وجود دارد که لیست بلند و بالایی را که تا به الان درباره ی آن ها ارائه داده ایم، هنوز به پایان نرسیده است! در دل دریاچه کیاندو در چین هم یکی از همان جاذبه های عجیب و البته باستانی چینی قرار است که داستانی عجیب در دل خود دارد. در زیر این دریاچه یک شهر باستانی با قدمتی بسیار زیاد وجود دارد که نزدیک به ۱۳ قرن از ساختش می گذرد! این شهر که روزگاری یکی از مهم ترین مراکز مبادلات تجاری در منطقه ی خود بوده است، امروزه به شهری زیر آب در دریاچه کیاندو در چین تبدیل شده است. در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر، هم این دریاچه ی چینی را بشناسید و هم درباره ی داستان این شهر زیر آب افسانه ای بیشتر بدانید.
مطالب مرتبط: پارک ملی ژانگی دانکسیا، کوهستانی رنگارنگ در چین دریاچه افسون شده غربی در هانگژو چین جاذبه هایی در چین، فقط برای طبیعت گردان حرفه ای!
درباره ی شهرهایی که در زیر آب های دریاچه ی کیاندو در چین قرار گرفته اند، داستان و یا بهتر بگوییم مستندات تاریخی بسیاری وجود دارد. دریاچه ی کیاندو قبل از این که تبدیل به دریاچه ای با جزایر بسیار شود و یا اصلا به وجود بیاید؛ منطقه ای بوده است که در آن ۲ شهر که الان اگر بودند و هنوز هم زندگی در آن جریان داشت به شهرهایی باستانی تبدیل شده بودند، قرار داشت! قبل از به وجود آمدن دریاچه کیاندو در چین ۲ شهر شی چنگ و هی چنگ (Shi Cheng and He Cheng) وجود داشته است. این دو شهر در دامنه ی کوه ووشی (Wu Shi) قرار گرفته بوده اند و بعد از سیلی که می آید، این ۲ شهر دیگر مثل گذشته های خود نشدند و مرکزیت و اهمیت خود را از دست دادند. قبل از وقوع سیل در اطراف این ۲ شهر، شهرهای شی شنگ و هی شنگ نزدیک به ۱۳ قرن یعنی ۱۳۰۰ سال پیش یکی از مهم ترین مراکز تجاری، فرهنگی و حتی سیاسی در زمان سلطنت خاندان تانگ در چین بوده اند.
در بین این شهرها، شهر هی شنگ در زمان خاندان هان و از بین سال های ۲۵ تا ۲۰۰ میلادی به عنوان شهری مهم در چین و شهر شی شنگ در بین سال های ۶۱۸ تا ۹۰۷ میلادی دارای شکوفاترین وجوه تمدن در خود بوده است. نام این ۲ شهر، در بسیاری از کتب تاریخی چینی نامشان آمده است. این دو شهر پس از وقوع سیل شدیدی که در این منطقه آمد، روز به روز اهمیت اولیه ی خود را از دست داده و دیگر آن مرکزیت قبل را نداشتند.
البته این ها به این معنی نیستند که این شهر به صورت کامل متروکه شد اما، دیگر هم مثل گذشته ی خود نشد. این شهرها برای قرن ها وجود داشتند تا این که دولت وقت چین در سال ۱۹۵۹ میلادی تصمیم بر این گرفت که در اطراف این شهرها، یک ایستگاه هیدروالکتریک در اطراف هانگزو که همین شهرها قرار گرفته بودن به وجود آورد. در پی عدم دقت و تلاش چین برای حفظ این دو شهر که دیگر تبدیل به جاذبه های تاریخی شده بودند، در راه تامین آب روزانه و لوله کشی شده ی این شهر؛ به زیر آب های این دریاچه رفتند.
البته تنها قربانی چینی ها برای ایستگاه هیدرو الکتریکی دو شهر شی چنگ و هی چنگ نبودند بلکه، ۵۰ هزار هکتار زمین کشاورزی و زراعی، ۲۷ شهر و ۱۳۷۷ روستای دیگر هم که دارای حیات و زندگی بودند در زیر آب ها فرو رفتند و مردم این جزیره ی خالی از سکنه به دیگر شهرهای بزرگ چین منتقل شدند. در پی این تصمیم چین نه تنها منابع زیادی از بین رفت و آثار باستانی متوجه آسیب های جدی گشت بلکه، ۲۹۰ هزار نفر هم که در این مناطق ساکن بودند، کاملا آواره و بی خانمان شدند. یکی از شوکه کننده ترین اتفاقاتی که قرن اخیر در چین افتاده است و نقطه ای بسیار منفی در حفاظت از آثار باستانی در این کشور به حساب می آید، همین تصمیم بوده است. پس از این اتفاق تقریبا ۴۱ سال گذشت و هیچ کسی هم دیگر این شهرها را به یاد نداشت.
بالاخره پس از گذشت این مدت فردی به نام کویی فنگ که در سازمان گردشگری چین کار می کرد، برای به وجود آوردن امکان و جاذبه ای گردشگری در این منطقه در سال ۲۰۰۱ میلادی بود که به این منطقه آمد و این شهرها را مجددا در زیر آب های دریاچه کیاندو در چین کشف نمود. پس از این که کویی فنگ این دو شهر را کشف کرد، تصمیم بر این گرفت تا با یک تیم غواصی حرفه ای این شهرهای زیر آب رفته در دریاچه کیاندو در چین را مورد بررسی مجدد قرار دهد تا از لحاظ تاریخی و همچنین وضعیت حال حاضرشان، این شهرها را مجددا مورد بررسی قرار دهند.
تیم آقای کویی فنگ برای اثبات کشف خود یک آجر هم از این شهرهای غرق شده به همراه خود آوردند و بلافاصله در مصاحبه ای آن را به چین و دنیا نشان دادند. آن ها درباره ی کشف این شهرهای تاریخی غرق شده گفتند که خوش شانس بوده اند که آن ها را زود و بدون دردسر کشف کرده اند. پس از این هم که دولت محلی چین از این اتفاق خبردار شد، تیم اکتشافی را که از کارکشته ترین کارشناسان حوزه ی باستان شناسی و غواصان حرفه ای بودند را به دریاچه کیاندو در چین فرستاد. پس از این اقدامات مدت زمان زیادی طول نکشید که شهرهای باستانی و فراموش شده ی شی چنگ و هی چنگ باز هم کشف شدند و مورد توجه رسانه های مختلف قرار گرفتند.
درباره ی سیلی که در این منطقه آمد بالاتر کمی توضیح داده بودیم و در ادامه ی آن باید بگوییم که در زمان وقوع این سیل مهیب مقداری از این شهرها به زیر آب رفته بودند که با این کشف، آن قسمت ها هم مجددا پیدا شدند. از این قسمت ها پله و تیرهای چوبی که غرق شده بودند را هنوز هم به شکل اول در دل خود نگه داشته بوده است. از آن زمان به بعد بود که دیگر چینی ها به این دریاچه و شهرهایی که در زیر آن مدفون شده بودند علاقه مند شدند و اکتشافات خود را در این منطقه ادامه دادند.
به همین خاطر بود که در سال ۲۰۰۵ میلادی مجددا توسط اداره ی گردشگری هانگزو باز هم ۳ شهر باستانی دیگر در زیرآب های دریاچه کیاندو در چین پیدا کردند. به همین خاطر در ۶ سال بعد از این آخرین اکتشاف یعنی در سال ۲۰۱۱، محققان پروژه ی تحقیقات باستان شناسی جدی را در این منطقه آغاز کردند. در ژانویه ی همان سال در نشریه ی بین المللی نشنال جئوگرافی برای اولین بار عکس هایی که از زیر آب و این شهرها گرفته شده بود، منتشر شد و خیلی ها توانستند با این شهر آشنا شوند. در این زمینه که این شهرها کشف شده بودند، مقامات محلی و دولتی خوشحال بودند اما آن ها یک مشکل بزرگ داشتند که حالا که دنیای زیر آب دریاچه کیاندو در چین را پیدا کرده اند، چگونه از آن مراقبت کنند؟
با این که روش های مختلفی مثل ساخت دیوار محافظ و بسیاری از دیگر امکانات پیشنهاد شد اما هر کدام به دلایل فنی و مالی رد شدند. در نهایت این پیشنهاد مطرح شد که مردم و علاقه مندان این امکان را داشته باشند تا بتوانند شهرهای غرق شده را ببینند. برای این امر آن ها زیردریایی هایی با طولی نزدیک به ۴ متر و ارتفاعی نزدیک به ۲۴ متر را با هزینه ای نسبتا زیاد ساختند. این زیردریایی که دارای ۴۸ صندلی است، پس از پایان ساختش هیچ وقت مورد استفاده قرار نگرفت! در واقع مقامات محلی درباره ی استفاده از این وسیله مخالفت کرده بودند. البته این مسئله هم تشخیص داده شد که در صورت انجام این کار، موج هایی که از حرکت این زیردریایی به وجود می آمد، باعث ایجاد خرابی در این آثار می شد. به نظر می رسد که کارشناسان در زمینه ی علوم باستان شناسی این عقیده را دارند که هنوز راهی وجود ندارد که بتوان از این جاذبه های زیر آبی بدون رساندن آسیب به آن ها چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت آن ها را در امان نگاه داشت و به همین خاطر فعلا بهترین کاری که می توان کرد این است که اصلا با این شهرها و هر آن چه که در ان ها وجود دارد کاری نداشته باشند زیرا هر حرکت نسنجیده و ناگهانی باعث تخریب کل و یا بخشی از این جاذبه ها می شود.
فنگ مینگ هوآ که سابقا در مسند ریاست میراث تاریخی و فرهنگی کل کشور چین بوده است، درباره ی شرایط نگهداری از دنیای زیر آب دریاچه کیاندو در چین می گوید که در حال حاضر هیچ روشی اختراع نشده است که بتوان با استفاده از آن از این دنیای زیر آبی محافظت کرد. به گفته ی او، برخی از آثار چوبی که در این قسمت وجود داشته اند را زمانی که غواصان با خود بر روی آب آورده اند به مرور زمان و در مجاورت هوا دچار تغییرات و پوسیدگی شده اند و این در صورتی است که همین چوب ها در زیر آب کاملا سالم مانده بوده اند و شکل خود را حفظ کرده بوده اند. البته این در حالی است که این چوب ها به مرور زمان در آب ممکن است در معرض فشار و جریان آب قرار بگیرند و نابود شوند و یا اتفاق دیگری بیفتد. آقای مینگ هوآ برای این که درصد خرابی را به پایین ترین حد خود برسانند پیشنهاد می کند که در این منطقه ماهی گیری، حفاری و قایقرانی کاملا ممنوع شود. برای این منظور مجامع مختلف علیمی پیشنهادات مختلفی را ارائه نمودند. به طور مثال تنها یک سال پس از کشف این شهر باستانی در زیر دریاچه ی کیاندو در چین آرمایشگاه علوم مکانیکی در چین پیشنهاد دادند تا تونل آبی به نام ارشمیدس را بسازند.
ولی این تونل که به آن تونل معلق نیز می گویند، پروژه ای کارا ولی دشوار از لحاظ اجرا بود. در این زمینه باید بگوییم که هنوزهم کشوری نتوانسته تا این پروژه را به ثمر برساند و کشورهایی همچون ژاپن، برزیل، نروژ و سوئیس بر روی آن کار می کنند ولی هنوز هم به نتیجه ی کارسازی نرسیده اند. درباره ی تونل ارشمیدس باید بگویی که اگر بتوانند تا این پروژه را به ثمر برسانند، هم اولین تونل معلق جهان ساخته شده است و هم این دنیای باستانی و ارزشمند زیر آب های دریاچه ی کیادو حفظ می شود. به هر حال با توجه به سرعت پیشرفت علم در تمامی زمینه ها، عجیب نیست که تا چند سال آینده خبر بیرون آمدن این شهرهای باستانی از زیر آب های دریاچه ی کیاندو در چین را بشنویم. چه بسا این که اصلا این امکان فراهم شود تا گردشگران و توریست ها هم بتوانند تا از زیر آب، از این آثار بازدید کنند آن هم به صورتی که هیچ آسیبی به این شهرها و هر آن چه که در زیر آب است، وارد نشود. به امید روزی که در تور چین بتوانید از اینم جاذبه بازدید کنید.
این دریاچه در واقع دریاچه یای مصنوعی است که بر روی آن هزاران هزار جزیره پوشانده شده است. به کیاندو، دریاچه ی هزار جزیره هم می گویند. دریاچه ی کیاندو در فاصله ی ۱۵۰ کیلومتری از شهر هانگزو قرار گرفته است و در توابع ژیژانگ قرار گرفته است. درباره ی این دریاچه باید بگوییم که دریاچه کیاندو، دریاچه ای مصنوعی است که هانطور که گفتیم زمانی به وجود آمد که دولت وقت چین تصمیم به ساخت ایستگاه هیدرولیکی به نام زین برای تامین آب شهری شهر هانگزو نمود که باعث به زیر آب رفتن مناطق بسیاری شد. در این دریاچه که پس از به وجود آمدنش در آن سیل مهیبی هم به وجود آمد، نزیک به هزار جزیره ی کوچک و در حدود ۱۰۷۸ جزیره ی بزرگ وجود دارد و به همین خاطر به آن لقب هزار جزیره را داده اند.