دریاچه ای از شیک توت فرنگی! + تصاویر

دریاچه رتبا در سنگال

در جهانی زندگی می کنیم که پدیده های عجیب غریب کم ندارد، پدیده هایی که گاه مصنوعی و ساخته ی دست بشر و گاه شاهکار طبیعتند. مقصد الی گشت اینبار یکی از کشورهای قاره ی آفریقا یعنی سنگال است و می خواهیم کاملا مستقیم به سراغ یکی از عجیب ترین دیدنی های این کشور برویم، دریاچه ای که حالا دیگر نه تنها در سنگال، نه تنها در آفریقا بلکه در دنیا مشهور شده است. می خواهیم پرده از راز این دریاچه برداریم و ببینیم که واقعا دلیل رنگ صورتی آن چیست:

از این دریاچه صورتی رنگ بیشتر بدانید

مطالب مرتبط:
تصاویری دیدنی از حیات وحش در تانزانیا
زندگی عجیب مردم آفار در آفریقا (عکس)

دریاچه ی صورتی رنگی که قصد معرفی آن را به شما داریم، دریاچه رتبا (Retba) نام دارد و دلیل مشهور شدن آن دقیقا رنگ بسیار خاصی است که دارد، در واقع هیچ دریاچه ای در دنیا نمی توانید پیدا کنید که رنگی مشابه رنگ دریاچه رتبا در سنگال داشته باشد  و جالب اینکه رتبا دریاچه ای طبیعی است و همین موضوع باعث شده تا به یکی از برترین جاذبه های گردشگری سنگال تبدیل شود.

دریاچه رتبا در سنگال با شهر داکار پایتخت این کشور حدود ۱ ساعت فاصله دارد و حدود ۳ کیلومتر مربع وسعت دارد. این دریاچه با عمق ۳ متری اش در نزدیکی اقیانوس اطلس قرار دارد  به وسیله ی چند تپه از این اقیانوس جداشده است. این موضوع باعث می شود تا غلظت نمک بسیار بالایی داشته باشد، غلظت بالای نمک باعث می شود تا نوع خاصی از جلبک به نام دونالیا سالینا جذب آن شود و این جلبک ها هستند که به طور طبیعی باعث تولید رنگ صورتی می شوند.

البته بسته به این که در چه زمانی از روز باشیم، رنگ این دریاچه ممکن است از بنفش به صورتی پر رنگ متغیر باشد. در واقع طریقه ی ساخته شدن دقیق رنگ این دریاچه به این ترتیب است که جلبک هایی به نام دونالیا سالینا عاشق آب های شور هستند، آن ها رنگدانه هایی از خود تولید می کنند که نور خورشید را جذب می کند و همین موضوع باعث می شود تا رنگ این دریاچه به صورتی تغییر کند.

این دریاچه در ۳۵ کیلومتری شمال شرقی داکار قرار دارد و از دهه ی ۱۹۷۰ میلادی تا الان مردم این نقطه در حال حفر این دریاچه برای بدست آردن نمک از آن بوده و هستند. برای این کار آن ها تا کمر در دریاچه فرو رفته و شروع به خراشیدن ته آن می کنند تا بتوانند این ماده ی معدنی مهم و کاربردی را بدست بیاورند و بعد آن را در سبدهایی که در کلک های چوبی شان وجود دارد، بریزند. بعد از آن، این نمک استخراج شده به ساحل برده می شود تا به دسته های کوچک تر تقسیم بندی شود.

وقتی به این تپه ها سفید نمک در کنار رودخانه ی صورتی رنگ نگاه می کنید، تضاد بسیار زیبایی می بینید. همان طور که می دانید این نمک برای پوست اصلا خوب نیست و در نتیجه کارگران برای اینکه از آسیب آن در امان بمانند، روی پوست خود نوعی روغن خاص می زنند، در هر لیتر این دریاچه چیزی حدود ۳۸۰ گرم نمک وجود دارد!