دریاچه ی ارواح در نوشهر
در نقطه ای بکر از شمال کشور، دریاچه ای بسیار زیبا و مرموز وجود دارد که شاید شما در اولین بازدیدتان از این دریاچه، این نام را برای آن شوخی عجیب به حساب آورید و آن دریاچه جایی نیست جز، دریاچه ی ارواح نوشهر. تا به حال به این فکر کرده اید که چه داستان مبهم و شاید اعجاب انگیزی ممکن است در پشت اسم این دریاچه وجود داشته باشد که اهالی به این دریاچه نام دریاچه ی ارواح را داده اند؟ آیا واقعا این دریاچه ی زیبا و اسار آمیز، جایگاه ارواح است؟ برای گرفتن پاسخ این سوال در ادامه با الی گشت همراه باشید تا به اتفاق هم پرده از راز دریاچه ی ارواح نوشهر برداریم.
مطالب مرتبط: باید این عجایب را ببینید تا باور کنید! عجایب هفتگانه ایران
در ساکت ترین و بکرترین نقطه ی شهرستان نوشهر از استان مازندران، در میان درختان در هم تنیده ی جنگل های پهن برگ، عجیب تربن دریاچه ی ایران که در عین حال بسیار زیبا است قرار گرفته است. دریاچه ی ممرز یا ملا کلا که، به خاطر قرار گیری در این منطقه به این نام نیز خوانده می شود اما مشهور ترین نامش، دریاچ ی ارواح است. طول این دریاچه ی زیبا ۷۰ متر است و عرض آن به ۳۰۰ متر نیز می رسد. این دریاچه یکی از زیبا ترین دریاچه هایی است که شما در طول عمر خود از آن دیدن می کنید. این دریاچه ی مرموز همانند اسمش، ظاهری متمایز و مرموز نیز دارد. آن قدر این دریاچه متفاوت است که همین ظاهرش باعث شده است که نامش به عنوان یکی از میراث ملی طبیعی در این فهرست ملی ثبت شود. ظاهر این دریاچه به گونه ای است که در ابتدا شما فکر می کنید که درختان این دریاچه به صورت برعکس رشد کرده اند و ریشه هایشان به سمت بیرونی در آمده است. آب این دریاچه بسیار تمیز و زلال است و همین امر باعث شده است تا انعکاس درختان داخل دریاچه بر روی آب بر زیبایی های بصری این دریاچه بیشتر بیافزاید. آیا تا به حال اسم درختان مرده را شنیده اید؟ اگر که فکرمی کنید این اصطلاح یکی از دیالوگ های سری فیلم های هری پاتر است، سخت در اشتباهید زیرا درختان مرده، بازماندگانی از تنه درختانی هستند که درست در میان دریاچه قرار دارند و به درختان مرده مشهور شده اند. یکی از عواملی که بر وهم این فضا بیش از پیش می افزاید، وجود همین درختان مرده در وسط دریاچه ی ممرز یا دریاچه ی ارواح است.
جنگل عجیب و شاید ترسناک و وهم انگیزی که دریاچه داخل آن قرار گرفته است نیز در این اعجاب انگیزی بی تاثیر نیست. درختان انبوه سر به فلک کشیده این جنگل، هر کدام زیبایی خاص خودشان را دارند. شما در بازدید از این دریاچه می توانید دو عامل زیبایی و ترس را در کنار هم ببینید که چه زیبا مکمل یکدیگر شده اند و از این منظره زیبا لذت ببرید. هیچ وقت در فصل پاییز به این دریاچه سفر نکنید زیرا، با این که بسیار زیبا است اما به دلیل نا مناسب بودن مسیر دسترسی به این دریاچه، سفر در این فصل احتیاط بسیار زیادی را می طلبد. در زمستان هم اگر توانایی گذر از یک جاده ی برفی و گلی رادارید، حتما به این دریاچه سفر کنید. اما به نظرتان چرا لقب دریاچه ی ارواح را به این دریاچه داده اند؟ در ابتدا باید به شما بگوییم که این دریاچه ظاهری وهم انگیز دارد و بسیاری از محلی ها هنوز هم این دریاچه را محل استقرار ارواح می دانند. فضای بکر و ساکت این دریاچه ی زیبا با در اکثر روزهای سال یا صدای حیوانات وحشی و حشرات دیگر ادغام می شود و در اکثر روزهای سال هم مه گرفته است. این دو عامل را با ظاهر عجیب و غریب رودخانه تصور کنید، ترکیب وهم آوری است. مردم محلی به حق نام مناسبی را برای این دریاچه انتخاب کرده اند. درختان خشکیده ی وسط دریاچه هر کدام به مانند یک روح در وسط دریاچه، این وهم را بیشتر می کند و اگر شما چشمانتان را ببندید و سر از این دریاچه، بدون آگاهی در آورید، تصور خواهید کرد که در دردسر افتاده اید.
این دریاچه ی زیبا علاوه بر ارواح، جاذبه هایی دیگری چون امکان گشت و گذار با آفرود را برای شما نیز دارد. شما برای رسیدن به این دریاچه، باید در ابتدا راهی شهر نوشهر شده و با ورود به یک جاده ی فرعی در میان جنگل که تنها می توان با استفاده از خودروهای کمکی از آن عبور کرد، به دریاچه ی ممرز یا همان دریاچه ی ارواح برسید. در سفرتان به این دریاچه همه ی وسایل رفاهی که فکر می کنید احتیاج دارید را با خود برده و به همراه داشته باشید تا بازدیدی بی نقص و کامل از این دریاچه ی مرموز داشته باشید. طبیعت این دریاچه ی عجیب آن قدر زیبا و محسور کننده است که می تواند برای شما مکانی مناسب برای عکاسی نیز محسوب شود. در اطراف این دریاچه ی مرموز ۲ راه برای اقامت شما وجود دارد؛ در ابتدا می توانید در خانه های محلی ،هتل ها و مهمانسراها اقامت کنید و در وهله ی بعد می توانید کمپی را برپا کنید و در جنگل های اطراف این دریاچه برای مدتی اقامت کنید. برای دسترسی به دریاچه ی ارواح شهرستان نوشهر، باید از مسیر نور به نوشهر بروید و در کیلومتر ۱۲ آن، پس از گذراندن جاده ی ونوش، وارد جاده ی فرعی روستای چلندر و صلاح الدین کلای سفلی شوید.
سپس با عبور از روستا، به محیط بانی منطقه می رسید که در آن جا باید حتما برای ورود به منطقه با مقمامات محلی همانگ کرده و اقدامات اداری لازم را انجام دهید. پس از آن که از محیط بانی گذر کردید، جاده ی شمالی را به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دهید تا به تابلوی دشت و بند ممرز، وارد جاده ی فرعی شوید. این جاده، جاده ای است که شما را به دریاجه ی زیبا و اعجاب انگیز ارواح می رساند. در سفر به این دریاچه از یاد نبرید که این جاده، جاده ای فرعی است و امکان مواجهه با حیوانات وحشی در آن برای شما وجود دارد و حتما با خودروهای کمکی به این دریاچه سفر کنید. برای رفتن به این دریاچه شما باید به استان مازندران، شهرستان نوشهر، ۵ کیلومتری شهرستان چلندر، بروید.
۱۸ نظرات
سلام
امروز همانجا بودم.بچه همانجا هستم .بعد از چند سال که امروز رفتم آنجا اشکم درآمد.نبود فرهنگ ولیاقت بهره مندی از مواهب طبیعی آنجا چند سال دیگر معدن زباله های پلاستیکی گردشگران بظاهر بافرهنگ شده و خواهد شد ودیری نخواهدپائید ارواح از آنجا فرارخواهند کرد
بله واقعا غم انگیز هست این حجم از دپوی زباله در طبیعت های بکر کشورمون
به امید مهر بیشتر به طبیعت
سلام،من از بومی های منطقه هستم،خواهش میکنم بلایی که سر سدخاکی اویدر اومد با اونهمه زباله سر این دریاچه نیارین،به نظر من باید از ورود هرگونه مواد غیر بازیافتی جلوگیری بشه
ما دیروز رفتیم راه ندادن بریم داخل.واقعا باید افسوس خورد ک ایرانی باشی و طبیعت کشورت را اجازه ندن ببینی بعد میگن چرا سفرهای خارجی زیاد شده
با سلام.با چه خودرویی میشه به این دریاچه رفت؟ سواری های معمولی ،امکان استفاده نداره؟ دوستانی که به این دریاچه رفتند ،راهنمایی کنند لطفا.
ما هفته پیش رفتیم ولی گفتن از ساعت ٧ صبح تا ۴ بعدازظهر امکان بازدید هست و با ٢٠۶ یا ماشینی که کمی ارتفاعش پایینه نمیشه رفت، آفرودی و شاسی بلند هم اجازه رفتن نداره، سمند و پرشیا و ٢٠۶ و …. که ارتفاع نرمال کارخانه رو دارن میتونن برن. خلاصه نشد بریم و من خیلی دوست دارم اونجارو ببینم :(
سلام، ترجیحا با ماشین شاسی بلند برین ولی با سواری هم میشه رفت(مخصوصا اگه گل باشه) یه جاهایی واقعا مسیرش سخت میشه واسه سواری.
ممنون بهزاد جان که اطلاعات سفرت به دریاچه ارواح رو با ما در میان گذاشتی :)
ما که با پرایدو خودمون رفتیم.البته پرادو ولی پرایده.البته دنده عقب.به جان خودم هر کی با پراید بتونه بره مایکل شوماخره.واقعا بزور رفتم بالا .باید با پاترول وماشین های افرود رفت .
من امروز با دوستان خوبم رفتیم اونجا…با اجازه محیط بانی..جاده بسیار سخت میباشد فقد ماشین شاسی میتونه از این جاده بره بالا..خیلی زیبا و دیدنی و خیلی ترسناک..دریاچه خیلی زیبا و ترسناک هست واقعا اسمش ارواح هست..بچه اهوازیم
اتفاقا ماشین شاسی بلندو نمیذارن بره داخل چون اطراف دریاچه رو خراب کرده. من دو هفته پیش اونجا بودم ولی ابش اصلا زلال نیست از بس زباله ریختن و ماهی های داخل دریاچه هم در معرض انقراضن…ولی واقعا جای زیبا و بکریه.ماشین شاسی بلندو فقط با خانواده میذارن بری
کلا از وروود هرگونه شاسی بلند جلوگیری میکنن. و منطقشونم اینه که آفرود به طبیعت آسیب میزنه. حالا شما با سواری برو هرچقد خواستی آشغال بریز. هرچی خواستی درخت ببر…
۲۱.بهمن ۹۷ رفتیم. جای بسیار زیبا مخصوص علاقتمندان به طبیعت بکر. جاده ای بسیار زیبا . با ماشین ۲۰۶ رفتیم مشکل خاصی پیدا نشد. ولی دیگه تا اخراش نرفتیم چون نمیشد ماشین را پارک کردیم و نیم ساعت پیاده رفتیم که خیلی هم بهتر بود و لذت بخش. خواهش میکنم هر کی رفت یک کیسه از پلاستیک هایی که ریخت را جمع اوری کنه . باور نمیشه کرد که اونجا هم بطری های نوشابه و اب …. کنار دریاچه میشه پیدا کرد. لطفا این فرهنگ را به همه تذکر بدیم که رفتن اشغال نریزن اونجا.
سال نو مبارک
بااین همه تفاسیر تو تعطیلات عید بریم یا نه؟؟
من با دوستان ۲۲ اردیبهشت امسال رفتیم .با پژو با احتیاط میشه رفت.واقعا همونجوری ترسناک و زیباست.ما فقط رفتیم دور دریاچه رو بزنیم به خیال این که نیم ساعت طول میکشه با این ابعاد .ولی واقعا سخت و ترسناک بود بخصوص رد پای پنجه های بزرگ حیوانات و در واقع حس گم شدن داشتیم ودر نهایت ۳/۵ ساعت طول کشید تا به سر یه جاده در مسیر رفت رسیدیم .پر از درختان بزرگ و درختچه های تیغ که جراحت ایجاد میکنه و سروصدا و .. هم به ترس اضافه کنید.در کل هیچوقت هوس دور زدن و جنگل دریاچه رو نکنید .
مرسی رامین جان که اطلاعات سفرتو با ما در میان گذاشتی
ما عید رفتیم راه ندادن. خیلی مسخرس گفتن به خاطر کرونا. تو فضای آزاد چه کرونایی آخه؟؟ نظرات رو هم میخوندم خیلی از مواقع به غیر از کرونا هم راه نمیدن یا از ماشینا پول میگیرن که اجازه ورود بدن. واقعا جای بسی تاسف داره برای برخی هموطنای شمالی
برای دیدن جاذبه طبیعی که حق همه هست ممنوعیت ؟؟!!!!!
ما با آهنگ شهرام شل پره رفتیم با اهنگ حبیب برگشتیم… البته تا نصف راه بیشتر نرفتیم چون فکر نمیکردیم انقدر طولانی و جادا داغون باشه. جاده های آسفالت به سمت جنگل مثل مسیر پری اُ خیلی جذاب تره. دریاچه اش هم که اونایی که برمیگشتن میگفتن ارزش دیدن نداره