خیابان کامینیتو در بوئنوس آیرس آرژانتین
خیابان رنگارنگ و فوق العاده زیبای کامینیتو را می توان محبوب ترین و پر گردشگرترین خیابان در بوئنوس آیرس آرژانتین دانست. این خیابان در یک محله ی نسبتاً کوچک با نام La Boca قرار گرفته است. البته کامینیتو شاید شهرت خیلی خوبی نداشته باشد، چون بعضی ها آن را خیلی اقتصادی، توریستی و بعضی هم آن را نخ‌نما می دانند. ولی واقعیت این است که، علیرغم اینکه این موارد مطرح می شوند، این خیابان نسبتاً کوچک هم تاریخ جالبی را در دل خود دارد، و هم با قدم زدن درآن می توانید عکس های فوق العاده ای بگیرید. البته در این خیابان احتمالاً با گردشگرانی از آمریکا و ژاپن رو به رو می شوید که این هم برایتان تجربه ای جالب خواهد بود. به هرحال، چیزی که واضح است، این است که باید یکبار هم که شده از کامینتو دیدن کرد. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا چیزهای بیشتری در مورد این خیابان یاد بگیریم.
کامینیتو (Caminito) یعنی چه؟
در زبان انگلیسی، کلمه ی Camino به معنای «راه» یا «پیاده رو» است و پسوند ito و یا ita هم در انتها نام های اسپانیایی اضافه می شود و به آن ها معنای کوچک بودن را هم اضافه می کند. بنابراین، کلمه ی Caminito معمولاً به معنای خیابان کوچک، کوچه کوچک، پیاده رو کوچک و یا راهرو کوچک ترجمه می شود و همه ی این ها هم درست هستند. در واقع، خیابان کامینیتو واقعاً هم کوچک است! یعنی کمتر از ۱۰۰ متر طول دارد. البته احتمالاً از کشوری مثل آرژانتین که هم عریض ترین (خیابانی با نام Avenida 9 de Julio) و هم یکی از طویل ترین خیابان های دنیا (خیابانی به نام Avenida Rivadavia) در آن قرار دارند، انتظار بیشتری داشتید. البته شاید همین کوچک و کوتاه بودن خیابان کامینیتو باعث شده که اینقدر رنگارنگ و زیبا باشد.
رنگ های خیابان کامینیتو و تاریخ محله ی La Boca
در بین سال های ۱۸۸۰ تا ۱۹۳۰ تعداد زیادی از افراد به آرژانتین و شهر بوئنوس آیرس مهاجرت کردند. این مهاجران، که شمار آن ها را شاید بتوان حدود ۶ میلیون نفر بیان کرد، سریعاً بوئنوس آیرس را از یک شهر کوچک تبدیل به شهری پر جنب و جوش کرد. حدود ۵۰ درصد از این مهاجران از ایتالیا بودند و در بین این ایتالیایی ها، عموم آن ها از شهر بندری جنوا ایتالیا به آرژانتین آمده بودند. همانطور که بیان شد، جنوا یک شهر بندری بود، و محله La Boca هم بندری بود، پس جای تعجب نمی ماند که چرا بیشتر ایتالیایی ها در همین منطقه ساکن شدند. چون آن ها به مناطق بندری عادت داشتند و به محض پیاده شدن از کشتی و قدم گذاشتن در خاک آرژانتین، همان محله را برای زندگی انتخاب کردند.
ولی این قضیه چه ارتباطی با خیابان رنگارنگ کامینیتو دارد؟ همانطور که بیان شده بود، خیابان کامینیتو در محله ی La Boca قرار دارد. بیشتر مهاجران ایتالیایی، همانند روزهایی که در جنوا بودند، در آرژانتین هم همچنان در بندر کار می کردند. کم کم و بعد از گذشت مدتی، این مهاجران جنوایی که تعدادشان هم زیاد بود، عناصر فرهنگی خود را هم به این محله آوردند. یکی از رسومی که این اهالی بندر داشتند، این بود که از باقی مانده های رنگ هایی که برای کشتی ها و در بندر استفاده می کردند، نمای خانه های خود را رنگ بزنند. بنابراین این چنین بود که محله La Boca اینقدر رنگارنگ شد.
داستان خانه های اشتراکی عجیب در خیابان کامینیتو
مهاجرانی که به بوئنوس آیرس آمده بودند فقط رنگ آمیزی دیوار خانه ها را با خود به این شهر نیاوردند. آن ها همچنین خانه هایی را در این منطقه ساختند و تمام آن ها را با استفاده از بازمانده ها و قطعات اضافی در ساخت کشتی ها در بندرگاه ساخته بودند. البته دلیل ساخت این خانه ها را هم شاید خودتان حدس زده باشید. به خاطر این انفجار جمعیتی که بر اثر مهاجرت به آرژانتین رخ داده بود، تعداد خانه های کافی برای اسکان همه مردم وجود نداشت و مردم این منطقه هم برای پاسخ گویی به این مشکل باید چاره ای می اندیشیدند.
راهکار آن ها ساده بود. ساختن خانه های اشتراکی. این خانه ها طولانی و طویل بودند و در سراسر آن ها اتاق هایی کوچک قرار داشت که رو به یک محوطه مرکزی مشترک باز می شدند. این خانه ها به سرعت و با استفاده از قطعات چوب و آهنی که در بندرگاه ها اضافه بود ساخته شدند. رسم رنگ آمیزی دیوار خانه ها در جنوا به این خانه ها هم منتقل شد و بنابراین نمای بیرونی این خانه ها هم رنگارنگ و زیبا بود. البته بعدها و بعد از گسترش شهر، بعضی از این ساختمان های اشتراکی تخریب شدند و یا اینکه جای خود را به خانه های بزرگی دادند.
آیا کامینیتو «اصالت» دارد و یا صرفاً یک «نمایش» است؟
یکی از مواردی که در بحث های مربوط به گردشگری مطرح می شود، موضوع اصالت جاذبه ها است. تعاریف و رویکردهای مختلفی در مورد اصالت در گردشگری مطرح است. ولی به صورت خلاصه، جاذبه ای اصیل دانسته می شود که واقعی باشد و یا به عبارتی تقلبی نباشد. در ابتدایی ترین مفهوم، جاذبه های اصیل، همان چیزی هستند که ادعا می کنند. یکی از انتقادهایی که به خیابان کامینیتو آرژانتین مطرح است، این است که این خیابان دیگر اصالت ندارد و گردشگرانی که از این خیابان دیدن می کنند تجربه بازدید از مکانی اصیل را نخواهند داشت. آن ها معتقدند که این خیابان دیگر تبدیل به یک امر نمایشی شده و ساختمان های آن دیگر همان هایی نیستند که در اوایل قرن بیستم ساخته شده بودند و در آن ها زندگی میشد. آن ها بر این باورند که این ساختمان ها فقط برای عرضه به گردشگران اینجا قرار دارند و یا بعداً ساخته شده اند و یا اینکه هیچ کس در آن ها دیگر زندگی نمی کند و فقط برای نمایش هستند.
اولین موزه مخصوص عابر پیاده دنیا در فضای باز
هنرمندی آرژانتینی به نام Quinquela Martin حداکثر استفاده را از ساختمان هایی که در این خیابان قرار دارند کرد و به شهرت خیابان کامینیتو افزود. کاری که او انجام داد این بود که این خانه های قدیمی که دیگر فرسوده شده بودند را کمی جابجا و تبدیل به موزه کرد. موزه هایی که مردم می توانند داخل آن ها قدم بزنند و بازمانده های فرهنگ آن زمان را تماشا کنند. این موزه ها در فضای باز ساخته شده اند و کسی هم دیگر در دورن این ساختمان ها زندگی نمی کند.
به هرحال، اگر به بوئنوس آیرس آرژانتین سفر کردید. تماشای این خیابان وقت زیادی از شما نمی گیرد، ولی مطمئناً تجربه آن برای شما هم جالب خواهد بود و برای دقایقی در محیط زندگی قرن بیستمی قدم می زنید و آن را از نزدیک تماشا خواهید کرد.