خطوط ساجاما (sajama-lines)
بولیوی را می توان در کنار پرو یکی از اسرار آمیزترین کشورهای دنیا دانست، جایی که در آن مکان های ناشناخته و عجیب و غریبی که هنور هم هیچ توضیحی برای آن ها نیست، کم نیست. در این کشور خطوط غول آسایی بر روی زمین های آن پیدا شده است، خطوطی صاف که هم دیگر را قطع کرده اند. این خط ها هیچ شکل خاصی را تشکیل نمی دهند اما تا ده ها کیلومتر مستقیما به راه خود ادامه داده اند. خطوطی که به خطوط ساجاما مشهور شده اند. واقعا این خط ها را چه کسی ترسیم کرده است و هدف از خلق آن ها چه بوده است؟ آیا بیگانگان و نیروهای ماورایی چنین شاهکاری را خلق کرده اند؟ با الی گشت همراه باشید:
مطالب مرتبط: گورستان قطارها در بولیوی + تصویر این کوه در بولیوی انسان می خورد!
هنوز مشخص نشده است که دقیقا چه کسی خطوط ساجاما را رسم کرده است اما چیزی که مشخص است این است که کسی یا افرادی که آن ها را کشیده اند، به دقیق ترین شکل ممکن این کار را انجام داده اند که با توجه به وجود کوه ها و تپه ها و ناهمواری های زیادی که در این منطقه وجود دارد، اصلا کار راحتی نبوده است. اسم این خطوط از روی اسم آتشفشانی که در نزدیکی آن واقع شده است، گرفته شده. اگر روی زمین باشید این خط ها را حتی ممکن است نبینید و فقط کسی که در ارتفاع و در آسمان است می تواند این شاهکار ماقبل تاریخ را ببیند.
طبق تحقیقی که انجام شده، دانشمندان نتوانسته اند تاریخچه ی دقیقی برای این خط ها تخمین بزنند اما آن ها را به دوران ماقبل تاریخ نسبت داده اند. پهنای خطوط ساجاما بین ۱ تا ۳ متر است و از چند متر تا چندین کیلومتر کشیده شده اند. اما تئوری ها مختلفی در مورد ساجاما وجود دارد، یکی از آن ها این است که این خطوط را افراد بومی به عنوان راهنماهایی هنگام بازدید از مکان های زیارتی و مقدس استفاده می کرده اند.
به طور کلی خطوط ساجاما وسعت ۲۲۰۰۰ کیلومتر مربع را در بر می گیرند که این وسعت تقریبا ۱۵ برابر بزرگتر از خطوط جنجال برانگیز نازاکا (خطوط اسرار آمیز دیگری در پرو) است. علیرغم اینکه این خطوط در نزدیکی خطوط مشهور نازاکا قرار دارند اما تا حالا تحقیقات بسیار کمی روی آن ها شده است.
اولین مطالعه ی علمی روی خطوط ساجاما توسط دانشگاه پنسیلوانیا در سال ۲۰۰۳ انجام شد که به نتایج خیلی خاصی هم نرسید و بعد از آن هم دیگر مطالعه و تحقیقات قابل توجهی روی این خطوط نشد. واقعا مشخص نیست که چرا به چنین خطوط اسرار آمیزی تا این اندازه کم توجهی شده است و یا شاید هم کنار گذاشتن تحقیقات در مورد آن ها به عمد است. شاید بتوان گفت که تنها مدارکی که در حال حاضر از این خطوط در دست است، عکس هایی است که از آن ها در اینترنت منتشر شده است که آن ها هم چندان عکس های با کیفیت و به درد بخوری نیستند!