خانه وحشتناک ۱ دلاری!

وحشتناک ترین خانه جهان

در گوشه گوشه ی نقاط جهان، در هر کشوری خانه ها و عمارت هایی هستند که قدمت زیادی داشته باشند و حتی در زمان کنونی، تبدیل به یک جاذبه برای خود شده باشند. اما در این میان هستند عمارت ها و خانه هایی که عامل وحشت همگان  می شوند و القاب وحشتناک به دنیال خود می کشند. ساختمان کربکر، یکی از عمارت هایی است که امروزه به عنوان وحشتناک ترین خانه ی جهان آن را می شناسند. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا به اتفاق هم مرروی بر سرنوشت ترسناک و تیره ی این ساختمان وحشتناک یک دلاری داشته باشیم.

مطالب مربوط:
معمای ۷ حفره عجیب در زمین!
عجیب ترین کارگاه سفالگری دنیا در این شهر است!

این خانه در سال ۱۸۶۰، توسط یک تاجر قهوه در بهترین و زیباترین نقطه لوییزویل در ایالت کنتاکی آمریکا ساخته شد. تمامی متد معماری این ساختمان زیبای سابق، از آخرین روش هایی بودند که که معماران در ساخت و طراحی منازل از آن استفاده می کردند. با این که این خانه سرنوشتی عجیب با خود دارد و ظاهرش متروکه است اما، هر بیننده ای با کمترین دقتی در این عمارت می تواند به رگه هایی از زیبایی این عمارت پی ببرد و با خود بگوید که این ساختمان روزی عجب زیبایی داشته است! این ساختمان که زیباییش را با پیچک هایی که تمام ابعاد پنجره را گرفته است، قربانی شرایط حاکم بر روزگار شد و زیباییش را اینگونه از دست داد. محله ی راسل در بین سال های ۱۸۶۰ تا ۱۸۷۰، یکی از شیک ترین محل های لوییزویل برای زندگی اعیان و اشراف بود وعده ی زیادی برای زندگی دراین محله سرودست می شکستند. عمارت کربکر با ساختمان های زیبایی در خیابان های جفرسون، چست نات و وال نات از نظر زیبایی شناختی در رقابت بود اما از نظر طراحی باشکوه و جزئیات دقیق، هیچ ساختمانی در این ایالت به پای ساختمان کربکر نمی رسید. مالک این ساختمان، تاجر سرشناس قهوه در آمریکا بود که تا سال ۱۹۲۲، تا آخرین لحظه ی زندگیش در این خانه اقامت کرد. این عمارت، در سال ۱۸۳۳ به دست معماری به نام ریچاردسون به سبک رومی ساخته شد.

برای طراحی نمای این عمارت دو طراح به نام های آرتور لومیس و چارلز کلارک از معماران بسیار مشهور شهر لوییزویل، استخدام شدند که تلفیق هنر و معماری این دو طراح باعث شد تا عمارت ظاهری متفاوت با هر عمارتی دیگر به خود بگیرد و به زیبایی مشهور شود. همانطور که حدس می زنید در ساختن هر قسمت از نمای این عمارت وسواس خاصی در مقوله ی زیباشناختی آن به خرج داده شد و هر تکه از این عمارت، در زمینه زیبایی شناسی و معماری ،حرفی برای گفتن داشت. حتی نمای سنگی این عمارت پر از ریزه کاری و کنده کاری است و دیوارهای ساختمان با آجر ساخته شده است.طراحی داخلی عمارت نیز همانند آن بسیار زیبا و مسحور کننده است و چشم هر بیننده ای را در زمان خود، خیره می کرده است. حتی الان نیز که به یک مخروبه تبدیل شده است، آثار زیبایی این عمارت مشهود است. سقف این عمارت، با ریزه کاری های ظریف ،قاب بندی های اریب و تزئینات دیگر که همگی نشانگر شکوه این عمارت بوده است، در جای جای این ساختمان وجود دارد. سنگ‌ و بتن مقابل عمارت نیز با دقت بسیار زیادی و با سلیقه ساخته و با جزییات بسیار زیبایی آراسته شده بوده اند. تصور این که مهمانان اشرافی و مجلل برای شرکت در مهمانی های مجلل و باشکوه  این عمارت از این پله‌ها بالا و پایین می‌روفتند، برای هر کش که تخیلی واقع گرا و زنده دارد، کار زیاد دشواری نیست. بعد از فوت کربکر ،این عمارت خالی از سکنه باقی نماتند و کشیش کلیسای آفریقایی متودیت زبون، به نام جورج کلمنت، این عمارت را خرید و از دهه ی ۱۹۳۰ به بعد در این ساختمان ساکن شد.

از سال ۱۹۳۰ به بعد این محله دیگر جایگاه افراد موفق و ثروتمند ی که برای اقامت در این محله با یکدیگر رقابت می کردند نبود و این عمارت هم جایگاه خود را از دست داد و به نظر می آید که هیچگاه دیگر آن شکوه را به دست نمی آورد. این عمارت بار دیگری به فردی فروخته شد که از طبقه ی اول آن به عنوان محل کسب و کار خود، خریداری کرد. انگار سرنوشت نمی خواهد روی خوش به این ساختمان و اهالیش نشان دهد چونانکه، مالک جدید آن که از این عمارت برای کسب وکارش استفاده می کرد، با رکود اقتصادی که در سال ۲۰۰۵ به وجود آمد، شرکت مالیاتی، کارش را تعطیل کرد و این ساختمان هم بدون استفاده باقی ماند. از آن زمان به بعد عمارت باشکوه سابق که آرزوی خیلی ها، زندگی و رفت و آمد به آن بود، رفته رفته به شکل مخروبه در آمد و کسی دیگر از آن استفاده نکرد. یکی از دلایل عدم استفاده از این عمارت این بود که کسی دیگر توان پرداخت مالیات و هزینه های دیگر این خانه بزرگ را نداشت. در همان سال، عمارن کربکر معروف، در لیست اموال دولتی متروی لوییزویل قرار گرفت. امروزه داخل این عمارت دیگر نشانی از گذشته های با شکوه خود ندارد و در بسیاری از نقاط حتی فرو ریخته است.

نمای بیرونی همچنان تا حدی به قوت خود باقی مانده است اما داخل بنا، خیر. در سال ۲۰۰۸ بخشی از بنای داخلی عمارت فرو ریخت و  برای مدتی به نظر می‌رسید تمام ساختمان به منظور حفظ امنیت عمومی و ساخت ساختمانی جدید،  تخریب خواهد شد. تا به حال مسئولین عمرانی  این شهر ده‌ها هزار دلار برای مقاوم سازی ساختمان هزینه کرده اند اما برای تعمیر آن، نه. اوایل امسال دولت آمریکا این عمارت را در مجموع به قیمت یک دلار به گروه طراحی اوراکل، فروخت. اوراکل قصد دارد این خرابه را تعمیر و آن را تبدیل به یک آپارتمان شیک کند. با این که  قیمت یک دلار برای این عمارت که سابقه ای با شکوه داشته است،  توهین آمیز به نظر می‌رسد اما گروه اوراکل  نیز مشکلات زیاد این ملک را کنار گذاشته  و آن را خریداری کرد. شاید ارزش این ملک ۱ دلار نباشد و این شهر  تا به حال۱۰۰ هزار دلار برای مقاوم سازی این عمارت هزینه کرده باشد اما، برای این که این عمارت قابل سکونت شود، میلیون‌ها دلار پول نیاز است. عمارت کربکر بسیار بداقبال است که در غرب لوییزویل فعلی قرار گرفته است زیرا، این نقطه جزء منطقه‌ی تجاری شهر است و برای سکونت مناسب نیست. این عمارت باشکوه فقط نمونه‌ای از چندین عمارت با سرنوشتی مشابه است. در این محله آمار جرم  و جنایت و وحشی‌گری بسیار بالاوعادی است و می‌توانید چندین ساختمان را ببینید که در معرض خطر تخریب قرار دارند. به هر دلیلی، هیچ امیدی برای بازگشت این عمارت به شکوه و رونق قبلی خود نیست.