امروزه غذای چینی یکی از پرطرفدارترین غذاهای جهان است و علاوه بر خودِ چین، در سرتاسر دنیا هم رستوران های ویژه ای برای سرو غذاهای چینی وجود دارد. آشپزی چین ویژگی های منحصر به فرد خاص خود را دارد که باعث جذابیت و محبوبیت آن شده است. البته باید بدانید چیزی که در کشورهای غربی به اسم غذای چینی وجود دارد با غذای چینی اصیل و سنتی کمی متفاوت است. در این مطلب می خواهیم در مورد حقایق جالب غذای چینی صحبت کنیم که احتمالا خیلی از آن ها را تا به حال نمی دانستید. با الی گشت همراه باشید.
مطالب مرتبط: آشنایی با معروف ترین غذاهای چینی با چاپستیک مثل چینیها غذایتان را نوش جان کنید در مورد «غذای ملی چین» چه می دانید؟
یکی از حقایق جالب غذای چینی این است که این غذاها از ۵ طعم اصلی تشکیل شده است که در طب سنتی باید حتما در تعادل و توازنی مناسب قرار داشته باشند. این طعم ها عبارتند از: شیرین، ترش، شور، تلخ و تند! طعم غذاها در سرتاسر چین و در هر منطقه متفاوت است و این طور نیست که غذای چینی همه جا یک طعم و مزه داشته باشد. به طور مثال، آشپزی سیچوآن به خاطر تند و پرادویه بودن معروف است. آشپزی هنگ کنگ اغلب شیرین است، غذاهای شمال چین شور و نمکی و اقلیت جنوب چین هم بیشتر ترش است.
وقتی توریست ها و گردشگران خارجی برای اولین بار با غذاهای چینی مواجه می شوند شوکه و غافلگیر می شوند. یکی از حقایق جالب غذای چینی تنوع چیزهایی است که چینی ها می خورند! بسیاری از غذاهای چینی برای ما عجیب و غریب، برخی چندش آور و بعضی دیگر غیرعادی هستند! مثلا غذاهایی مثل هات پات سگ، سوسک و انواع حشرات، عقرب، مار، موش، گوش، پا، کله، قلب، شش، کلیه، جگر و امعا و احشاء خوک و خونِ پخته شده!!!
چینی ها دوبرابر غربی ها میوه و سبزیجات مصرف می کنند و در اکثر غذاهایشان هم حجم زیادی از سبزیجات استفاده شده است. یکی از حقایق جالب غذای چینی این است که تنوع میوه و سبزیجات در این کشور آن قدر زیاد است که احتمالا اسم خیلی از آن ها را تا به حال نشنیده اید. میوه هایی مثل پومیلو، خیار تلخ، یارد یام چینی، فونگی و ده ها میوه و سبزی که حتی اسمشان را نمی توان ترجمه کرد و معادلی برای آن ها وجود ندارد.
یکی از حقایق جالب غذای چینی تازه بودن آن است. در سرتاسر چین و تقریبا در هر خیابان و محله، یکی دوتا فروشگاه وجود دارد که جک و جانور و ماهی و … را به صورت زنده می فروشد. بنابراین چینی ها برای تهیه غذای روزانه شان تقریبا هر روز از این فروشگاه ها خرید می کنند و به هیچ وجه از غذاهای کنسرو شده یا یخ زده استفاده نمی کنند. مخصوصا سبزیجاتی که در غذا استفاده می شود حتما و حتما باید تازه باشد.
در حقیقت، بر اساس طب سنتی چین، هر غذا می بایست در فصلش خورده شود تا با مقدار بیش از حدِ یین (هوا یا طبع سرد) یا یانگ (هوا یا طبع گرم)، خشکی یا رطوبت مقابله کند. مثلا در فصل زمستان مردم چین حجم زیادی از ترب سفید (حاوی مقادیر بالای یانگ) مصرف می کنند تا با سرمای هوا مقابله کنند.
چینی ها اصلا از اسراف و دور ریختن غذاها خوششان نمی آید و تقریبا تمام بخش های یک حیوان را می خورند. مثلا وقتی می خواهند ماهی درست کنند تیغ آن را جدا نمی کنند و آن را به صورت کامل، همراه تیغ و استخوان و کله و دم می پزند و می خورند! گاهی استخوان ماهی بر اثر پخت کمی نرم شده و می توان آن را جوید، اما گاهی هم خوردن آن کار هرکسی نیست و برای گردشگران واقعا عجیب است. در واقع یکی از حقایق جالب غذای چینی این است که به اعتقاد مردم چین، گوشت چسبیده و نزدیک به استخوان بهترین بخش گوشت است و مغز استخوان بسیار مقوی و خوشمزه است. بنابراین استخوان ها عمدا خرد می شوند تا در هنگام پخت کمی نرم و سپس خورده شوند!
حتما می دانید که چینی ها برای غذا خوردن از کارد و چنگال و قاشق استفاده نمی کنند و با استفاده از چوب هایی به نام چاپستیک غذا می خورند. به همین دلیل در هنگام پخت غذاها به این نکته توجه می شوند و کلیه مواد غذایی، گوشت و سبزیجات به اندازه ای خرد می شوند که به راحتی با چاپستیک بتوان آن ها را برداشت.
یکی دیگر از حقایق جالب غذای چینی مصرف بالای چاپستیک در چین است. هر فرد چینی به طور متوسط ماهانه ۲ یا ۳ جفت چاپستیک مصرف می کند که با توجه به جمعیت ۱.۴ میلیاردی چین به رقم شگفت انگیزی می رسیم! البته دولت چین اخیرا مالیاتی برای چاپستیک وضع کرده تا مصرف بی رویه چاپستیک را کاهش بدهد.
از جمله حقایق جالب غذای چینی تعدد روش ها و شیوه های پخت غذاست. به طور مثال، ماهی را به می توان به صورت بخارپز، آبپز، خوراک، تفت داده شده، سرخ شده، سوخاری، کباب شده، برشته، نمکی، داخل سرکه و به صورت ترشی، همراه با سس سویا یا با سس ترش و شیرین سرو کرد.
چینی ها عادت دارند برای غذاهایشان اسامی عجیب و غریب انتخاب کنند که این موضوع باعث سردرگمی و گیجی توریست ها می شود. یکی از حقایق جالب غذای چینی این است که این اسامی گاهی هیچ ارتباطی به مواد و ترکیبات غذا ندارد. به طور مثال: غذای «جگر سفیدِ زن و شوهر» هیچ ارتباطی به آدم خواری ندارد و در واقع جگر، زبان و سایر قسمت های گاو است که با روغن چیلی مزه دار شده است.
چینی ها دوست دارند با توجه به شکل، اندازه، رنگ، تلفظ اسم و افسانه ها و داستان هایی که در مورد ریشه غذا وجود دارد آن را سمبل و نمادِ مفهومی خاص می دانند. این موضوع تا جایی پیش می رود که مفاهیمی خرافی برای هر غذا قائل هستند و در مراسم، جشن ها و فستیوال های مختلف غذاهایی ویژه را به عنوان شگون و خوش یمنی می خورند. به طور مثال، دامپلینگ هایی که به شکل شمش تهیه می شوند نماد ثروت در سال جدید هستند و کیک ماهِ گرد هم سمبل اتحاد و پیوند خانوادگی در اواسط پاییز است.
از حقایق جالب غذای چینی تفاوت عمده ای است که بین آشپزی شمال و جنوب چین وجود دارد. آب و هوای خشک تر و سردتر شمال، بستر مناسبی برای کشت و پرورش گندم و محصولات مرتبط به وجود آورده است. به همین دلیل مردم شمال چین بیشتر دامپلینگ، نودل گندم، نان گندم و انواع خمیر و نان شکم پر می خورند. اما در جنوب چین، بیشتر شاهده غذاهای برنجی، نودل برنج، به اضافه تنوع زیادی از میوه و سبزیجات است.
سرآشپزهای چینی به ویژه در آشپزی جیانگ سو در دکور و تزیین غذا بسیار اغراق می کنند که گاهی باعث عجیب و غیرعادی شدن ظاهر غذا می شود. در واقع، آن ها معتقدند که اولین گاز به غذا را با چشم هایمان می زنیم. غذاها و جانوران دریایی به شیوه ای تزیین می شوند که انگار زنده هستند و با سبزیجات و میوه های مختلف ظاهر قابل توجهی به آن می دهند.
منبع: chinahighlights.com