بومیان آمریکایی که به عنوان سرخ پوستان نیز شناخته می شوند، افرادی هستند که در سراسر قاره آمریکا به جز هاوایی قبل از کشف این سرزمین زندگی می کرده اند. بیش از ۵۰۰ قبیله از این بومیان شناخته شده که بیش از نیمی از آن ها با هندی ها مرتبط می باشند. اصطلاح هندی های آمریکایی شامل برخی از بومیان آلاسکا می باشند در حالی که بومیان آمریکایی به سرخ پوستان و تمام قومیت های از این دست گفته می شود. منطقه هاوایی جزء یومیان آمریکا به شما نرفته و در سرشماری اقلیت های اقیانوس آرام قرار می گیرند. با الی گشت همراه شوید تا مطالب جالب توجهی را در مورد این بومیان بدانیم.
تقریبا ۲۲ درصد از ۵.۲ میلیون نفر بومیان آمریکایی در مناطق قبیله ای زندگی می کنند.
در حدود ۲۸.۲ درصد از سرخ پوستان آمریکایی زیر خط فقر دولت فدرال زندگی می کنند.
در حدود ۳۶ درصد از سرخ پوستان قبل از ۶۵ سالگی با بیماری قلبی رو به رو می شوند. این میزان در مقایسه با ۱۵ درصدی است که سفید پوستان با آن مواجه هستند.
سرخ پوستان ۱۷۷ درصد بیشتر در خطر دیابت بوده، ۵۰۰ درصد بیشتر احتمال دارد تا دچار بیماری سل شوند و همچنین ۸۲ درصد بیشتر از خودکشی می میرند.
میزان مرگ و میر نوزادان بومیان آمریکا ۶۰ درصد بیشتر از سفید پوستان می باشد.
تقابل های بومیان آمریکایی و مهاجران اروپایی
بسیاری از زنان بومی آمریکا تیراندازان ماهر و همچنین اسب سواران توانایی بودند.
مهاجران اولیه آمریکا هزاران سال پیش از آمدن اروپایی ها اسب ها را برای تغذیه می کشتند. گسترش مجدد اسب ها توسط اروپایی ها به طور چشمگیری بر فرهنگ بومیان تاثیر گذاشت. آن ها از اسب برای سفر، شکار و جنگ استفاده می کرده اند.
بیش از ۸ هزار نفر از بومیان آمریکا در طول جنگ جهانی اول خدمت کرده با اینکه آن ها شهروند ایالات متحده به شمار نمی رفتند.
بیش از ۲۴ هزار بومی آمریکایی در طول جنگ جهانی دوم خدمت کرده اند. یکی از قابل توجه ترین گروه های آن ها ناواهو بود. آن ها گروهی ویژه از داوطلبان بوده که یک کد مخفی غیرقابل شکست را ایجاد کردند.
آخرین نبردی که بین سرخ پوستان آمریکایی و دولت ایالات متحده رخ داد در سال ۱۸۹۰ در نبرد وندنی (Wounded Knee) در منطقه ای به همین نام در داکوتای جنوبی بوده است. در این نبرد حدود ۳۰۰ سرخ پوست سیوکس (Sioux) کشته شدند.
واقعیاتی در مورد قبایل و نحوه حضور بومیان آمریکایی
بر اساس اداره آمار ایالات متحده بزرگترین قبیله هایی بومیان عبارتند از چروکی (Cherokee)، ناواهو (Navajo)، چیپوا (Chippewa)، آپاچی (Apache)، چوکات (Choctaw)، ایروکی (Iroquois)، لومبی (Lumbee)، پابلو (Pueblo) و سیوکس (Sioux) می باشد.
حدود ۴.۵ میلیون نفر از بومیان آمریکا و آلاسکا در ایالات متحده وجود داشته که این گروه ۱.۵ درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می دهند.
بیشتر دانشمندان بر این باور هستند که اجداد بومیان آمریکا از آسیا به این منطقه مهاجرت کرده اند. به نظر می رسد که در حدود ۲۰ هزار سال پیش آن ها از طریق یک مسیر زمینی که در امروزه تنگه برینگ در آنجا وجود دارد گذشته اند.
اولین ارتباطی که بین بومیان آمریکایی و اروپایی ها به وجود آمد در قرن یازدهم میلادی بود که دریانوردان با مردم بومی این منطقه در سواحل نیوفانلند کانادا رو به رو شدند. وایکینگ ها این مردم بومی را بربرها یا خارجی نامیدند.
اروپایی ها چندین بیماری جدید و مرگبار را به بومیان آمریکا منتقل کردند. شناخته شده ترین آن ها بیماری ابله بود که باعث از بین رفتن بسیاری از آن ها گردید. از جمله دیگر بیماری هایی که باعث کشتار بسیاری در بومیان گردید وبا و سرخک بوده اند.
قوانین سخت گیرانه ایالات متحده برای بومیان آمریکایی
کنگره ایالات متحده در سال ۱۸۳۰ قانون حذف سرخ پوستان را تصویب کرد. این قانون باعث شد تا آن ها مجبور شوند از شرق رودخانه می سی سی پی عقب نشینی نمایند. در سال ۱۸۳۸ ارتش ایالات متحده اقوام بومیان آمریکایی را مجبور ساخت تا از جورجیا تا لوئیزیانا را پیاده حرکت نمایند. این مسیر به دنباله شکاف نیز شناخته می شوند. هزاران نفر از کسانی که در این مسیر بودند در اثر بیماری، گرسنگی و یا در معرض هوای سرد جان خود را از دست دادند.
رقص شبح علاوه بر سیستم اعتقادی بومیان آمریکا در حدود سال های ۱۸۹۰ ظاهر شد. اعتقاد بر این بود که این رقص آیینی می تواند شیوه زندگی قدیم را همانند قبل از حضور اروپایی ها بازگرداند. در این رقص وعده بازگشت بوفالوها و برقراری ارتباط با ارواح مردگان داده می شده است. اگرچه که این آیین صلح آمیز بوده است اما مقامات ارتش انجام آن را ممنوع کرده بودند.
هنگامی که کریستوف کلمب در سال ۱۴۹۲ قاره جدید را کشف نمود بین ۲ تا ۱۸ میلیون سرخ پوست در آن جا زندگی می کردند. تا سال ۱۹۰۰ جنگ و بیماری جمعیت بومیان را به ۲۵۰ هزار نفر در ایالات متحده و ۱۰۰ هزار نفر در کانادا رساند.
تعداد ۵۶۶ قبیله بومی آمریکایی در دولت فدرل به رسمیت شناخته شده اند. علاوه بر آن تعداد نامعلومی قبایل نیز وجود دارند که برای دولت شناخته شده نیستند.
گسترش جمعیت بومیان آمریکایی در عصر جدید
پیش بینی می شود که در سال ۲۰۶۰ جمعیت سرخ پوستان آمریکا و آلاسکا به ۱۱.۲ میلیون نفر یعنی ۲.۷ درصد از جمعیت ایالات متحده برسد.
از سال ۲۰۱۳ تعداد ۱۴ ایالت بیش از ۱۰۰ هزار نفر سرخ پوست را در خود جای داده بودند. از جمله آن ها می توان به کالیفرنیا، اوکلاهما، آریزونا، واشنگتن، نیویورک و … اشاره کرد.
در سال ۲۰۱۳ ایالت هایی که بالاترین درصد آمریکایی های بومی را در خود جای داده بودند شامل آلاسکا با ۱۴.۳ درصد، اوکلاهما با ۷.۵ درصد، نیومکزیکو با ۹.۱ درصد، داکوتای جنوبی با ۸.۵ درصد و مونتانا با ۶.۸ درصد بوده است.
تعداد خودکشی های بومیان آمریکا بیش از ۳ برابر میانگین ملی ایالات متحده است. محققان عوامل بسیاری مانند فقر، بیکاری، خشونت خانوادگی، الکل و اعتیاد به مواد مخدر را از جمله دلایل آن می دانند.
جوانان بومی آمرکایی دو برابر بیشتر از هر گروه قومی دیگری قبل از ۲۴ سالگی می میرند.
آسیب های اجتماعی و نبردهای خونین بومیان آمریکایی
تقریبا ۲۸.۲ درصد از بومیان آمریکا زیر خط فقر دولت فدرال زندگی می کنند. یک چهارم از کودکان سرخ پوستان در فقر زندگی کرده که این میزان برای کل ایالات متحده ۱۳ درصد می باشد. نرخ نوجوانان بومی آمریکایی که از دبیرستان فارغ التحصیل می شوند ۱۷ درصد بوده که از میانگین ملی کمتر می باشد. از سوی دیگر میزان سوء مصرف مواد مخدر بیشتر است.
یک دختر جوانی که در قبیله ای متولد می شود، یک سوم یا بالاتر احتمال این وجود دارد که در طول زندگی خود مورد آزار و اذیت جنسی قرار بگیرد. زنان بومی بیشترین میزان حمله به یک گروه را در ایالات متحده تجربه می کنند. این موضوع تا حدی به دلیل وجود قوانین پیچیده ای است که در مورد آمریکایی هایی که زنان بومی را در سرزمین های قبیله ای مورد آزار قرار دهند وجود دارد.
نبرد کلی کریک (Kelley Creek) که به عنوان آخرین قتل عام نیز شناخته می شود، یکی از آخرین کشتارهایی است که که بین بومیان آمریکایی و نیروهای ایالات متحده روی داده و موجب خاتمه جنگ های بومیان شده است. در سال ۱۹۱۱ یک گروه کوچک از شوشونز (Shoshones) و بانوکز (Bannocks) چهار مامور را در یک مزرعه کشتند.
ازدواج های بین نژادی بومیان آمریکایی
گرونیمو (Geronimo) که از ۱۸۲۹ تا ۱۹۰۹ زندگی می کرده به معنی کسی است که فریاد می زند. او به آپاچی ها کمک کرد تا زمین های خود را در برابر تجاوزهای ایالات متحده نگه داشته و برای ۲۵ سال در مقابل زمین های قبیله ای خود به دفاع بپردازند.
پوکوهانتس (Pocahontas) که در سال های ۱۵۹۵ تا ۱۶۱۷ زندگی می کرده در ماتوکا (Matoaka) متولد شده و به نام آمونوت (Amonute) نیز شناخته می شده است. پوکوهانتس به معنی یک نافرمان یا کودک شیطان بوده است که نام مستعار دوران کودکی کسی است که شادمانی طبیعی داشته است. او در روزهای آخر خود با ربکا رولف رفت. ازدواج بین جان رولف و پوکوهانتس نخستین ازدواج میان نژادی در تاریخ آمریکا بوده است.
چندین نام خانوادگی در ویرجینیا به پوکوهانتس باز می گردد مانند ادیت ویلسون همسر وودرو ویلسون و همچنین نانسی ریگان.
آمریکایی های بومی نسبت به همتایان سفید پوست خود احتمال بیشتری دارد که اضافه وزن داشته و چاق تر باشند.
ایالت آلاباما از آلیبامو گرفته شده و نام قبیله موسکوگن (Muskogean) بوده و به معنی کسی است که زمین های اطراف را برای کشاورزی روشن می نماید.
آرکانزاس نیز از کواپو (Quapaw) گرفته شده و به عنوان آکانسی نیز شناخته می شود. این نام قبیله ای است که به مردم پایین دست مشهور بوده اند.
داکوتا همچنین نام قبیله ای از سیوکس بوده و به معنی متحدان می باشد.
ایلینویز که به فرانسوی ایلینوک نیز گفته می شود به معنای مردان برتر می باشد، نام اتحادی در قبایل الگونکی (Algonquian) است.
