هنگامی که افسانه ها از حیوانات الهام می گرفتد، بزرگترین مارکولک دنیا، اژدهای کومودو نقش بزرگی داشت. این موجود که در جزایر اندونزی یافت می شود، جانوری باستانی است که همیشه با خود داستان های ترسناکی به جای گذاشته و داستان های اسطوره ای زیادی در رابطه با او وجود داشته است. اما می توان گفت که تنها چند سال است که افسانه هایی که در رابطه با اژدهای کومودو وجود داشته از بین رفته و حقیقت واقعی در مورد آن، آشکار گشته است. الی گشت می خواهد در ادامه شما را با چند حقیقت جالب در مورد این موجود و بزرگترین مارمولک دنیا آشنا کند؛ با ما همراه باشید.
مطالب مرتبط: آشنایی با انواع عقرب؛ کدام نوع خطرناک تر است؟ آشنایی با انواع مختلف کوسه ها ملاقات با موجا، پیرترین تمساح دنیا
با اینکه سم کشنده و منحصر به فرد اژدهای کومودو به اشتباه به بزاقشان نسبت داده شده است، مطالعه ای در سال ۲۰۰۹ نشان داد که این موجود زهر را از طریق مجراهایی در دهان خود به زخم هایی که در بدن طعمه خود ایجاد کرده اند، وارد می کند. اگرچه قربانیان آن ها ممکن است فرار کنند اما این زهر به صورت آرام اما دردناک آن ها را فلج کرده و نهایتا بعد از یک روز می کشد. این موجودات مانند بسیاری دیگر از خزندگان از زبان خود برای شناخت محرک های مزه و بو استفاده می کند.
حواس چشایی کومودوها به طرز بی نقصی تکامل یافته اند و کومودو می تواند هوا را مزه کند و ذراتی که توسط حیوانات مختلف پشت سر گذاشته شده را به راحتی تشخیص دهد. اگرچه که بینایی و حس بویایی آن ها بسیار ضعیف است، زبان دوبخشی و چنگال مانندشان توانایی این را دارد که قربانیان در حال مرگ خود را در فاصله ۹ کیلومتری پیدا کند.
آن ها نه تنها همگون خوار هستند، بلکه گفته می شود که نوزاد خود را نیز می خورند. زمانی که نوزادان از تخم در می آیند، آن ها به طور غریزی از هر درختی که در اطرافشان است بالا می روند تا از خورده شدن توسط مادرها یا کومودوهای در اطراف دیگر جلوگیری کنند. آن ها می توانند تا ۴ سال بالای درخت بمانند و زمانی که پایین می آیند، تا ۳۰ سال می توانند به زندگی خود ادامه دهند.
روش دیگری که کومودوها برای فرار از خورده شدن توسط بزرگترها به کار می برند این است که خود را در مدفوع و روده حیوانات مرده قایم می کنند و می پوشانند. از آنجایی که اژدهایان کومودو به حس چشایی و بویایی خود تکیه می کنند، این روش موثری برای خورده نشدن است.
آن ها که جزو جانوران لاشخور محسوب می شوند، به این کار نیز شناخته شده اند که قبر انسان ها را می کَنند تا از اجساد پوسیده شده استفاده کنند. مردم محلی برای اینکه این جانواران را از قبر عزیزانشان دور نگه دارند، روی قبر را با سنگ های محکم می پوشانند تا از حفر شدن توسط اژدهای کومودو در امان بماند.
اژدهایان کومودو که همواره تشنه گوشت است، به طور کامل گوشت خوار است و می تواند تا ۸۰% وزن خود را غذا بخورد. آن ها تا به حال در حال قورت دادن یک‌جای بز دیده شده اند، به صورتی که طعمه خود را به تنه درخت می کوبند تا کمکی باشد که بتواند آن را قورت دهند. نکته قابل توجه دیگر این است که برعکس اندازه و اشتهای آن ها، متابولیسم اژدهای کومودو بسیار کم است. همین موضوع باعث می شود که آن ها حدودا در سال تنها ۱۲ وعده غذایی بخورند، هرچقدر هم که غذایشان بزرگ باشد.
امروزه، آن ها بزرگترین مارمولک هایی هستند که هنوز هم وجود دارند. بزرگترین کومودویی که تا کنون ثبت شده بیش از ۳ متر طول و ۱۶۶ کیلوگرم وزن دارد. به طور متوسط، این مارمولک های غول پیکر در حدود ۱.۸ متر در ماده ها و ۲.۴ تا ۲.۷ متر در نرها اندازه گیری شده اند. اندازه بزرگ آن ها مربوط به این می شود که در این جزایری که آن ها زندگی می کنند، هیچ گونه شکارچی خاصی ندارند و بنابراین با نداشتن هیچ شکارچی، کسی را هم ندارند که با آن مقابله کند.
کومودوها نه تنها می تواند از درخت و دیگر جاها بالا بروند و به سرعت بدوند (تقریبا به همان اندازه که انسان می تواند)، بلکه توانایی شنا کردن را نیز به این موجودات عجیب و غریب اضافه کنید. زمانی که آن ها به دنبال غذا می گردند، به راحتی می توانند در اطراف جزایر East Nusa Tenggara شنا کنند که این ویژگی هم از جمله ویژگی هایی است که به بقای آن ها در طول این همه سال کمک کرده است. اژدهای کومودو می تواند فاصله بین دو جزیره را بدون توقف شنا کند.
این موجودات سالیان سال است که در روی زمین به وجود آمده اند و همچنان به زندگی خود ادامه می دهند. با اینکه اژدهای کومودو برای اولین بار در سال ۱۹۱۰ کشف شد اما کومودوها بقایای مارمولک های غول پیکری هستند که در فلورس برای حداقل ۹۰۰ هزار سال وجود داشته اند. علاوه بر آن، فسیل هایی که شبیه این موجودات پیدا شده اند، به ۳.۸ میلیون سال پیش برمی گردند.
یکی از کومودوهای معروفی که در باغ وحش Smithsonian National Zoological Park واشنگتن زندگی می کند، یک کومودوی بالغ به نام کراکن است که در مواقع مختلفی که چه تنها بوده و چه در کنار شخصی که از او مراقبت می کرده، بسیار بازیگوشی از خود نشان داده است. کراکن از خود نشانه هایی از علاقه، کنجکاوی و بازی را بدون هیچگونه طمعی برای غذا یا خشونت نشان داده و با لوازمی مانند بند کفش، جعبه، فریزبی و … بازی می کرده است.
در هر صورت اژدها بودن آن ها چه حقیقت باشد چه افسانه، لقبی که به آن داده شده به نظر خیلی ها برازنده‌اش است. آیا شما تا به حال اژدهای کومودو دیده اید؟
منبع: theculturetrip.com
۲ نظرات