حقایقی از مجسمه آزادی در آمریکا که نمی دانید

تابحال داستان های مختلفی را راجع به مجسمه ی آزادی و فلسفه ساخته شدن آن شنیده ایم. اما یکی از معروفترین آنها که البته درست ترین هم هست و صحت دارد این است که این مجسمه را دولت فرانسه به کشور آمریکا به عنوان هدیه داده است.. گفته می شود این مجسمه را هنرمندی فرانسوی به نام بارتولدی ساخته است و در ساخت آن از مجسمه های مصری الهام گرفته است.
در این مطلب می خواهیم شما را با حقایق جالبی که احتمالا تابحال اصلا نشنیده اید آشنا کنیم. با الی گشت همراه باشید:

مطالب مرتبط:
آمریکا را با دیدنی های جذابش بشناسید
۷ شگفتی در جورجیای آمریکا

زنجیرهایی که پایین پای مجسمه است نماد الغای بردگی است

همه ی ما تا حالا شاید هزاران بار مجسمه آزادی را در کتاب ها، مجلات، روزنامه و تلویزیون دیده ایم و این مجسمه را با تاجی بر سر و مشعلی در دست می شناسیم. اما آیا تابحال به پای این مجسمه دقت کردهاید؟ اگر خوب دقت کنید زنجیرهایی در پایین پای مجسمه می بینید. فلسفه ی وجود زنجیرها این است که فرانسه همیشه کشور آزاده ای بوده است و در دوران قدیم که برده داری در آمریکا هنوز وجود داشت به آن انتقاد شدیدی کرد و کوشش زیادی کرد تا توانست سهم بزرگی در لغو قانون بردگی آمریکا داشته باشد و این طور بود که فرانسه در ساخت این مجسمه وارد شد. زنجیرهایی که در پایین پای مجسمه هستند نماد پایاین دوره ی برده داری در کشور آمریکا است.

هزینه ساخت مجسمه تماما بر گردن بارتولدی و کشور فرانسه بوده است

مسلما ساخت مجسمه ای با این عظمت حتی در آن دوران نیاز به هزینه ی هنگفتی داشت. به همین دلیل بارتولدی از ۴۰ ایالت آمریکا درخواست کمک مالی کرد و به همین نشان ۴۰ عدد دیسک در پایین مجسمه قرار داد تا نام ۴۰ ایالت کمک دهنده را روی آنها بنویسد. اما این دیسک ها تا ابد نانوشته ماندند چرا که هیچ کدام از این ۴۰ ایالت کمک مالی ای در ساخت مجسمه نکردند.

رنگ مجسمه آزادی اول طلایی یوده است

وقتی که این مجسمه ی عظیم توسط بارتولدی و تیمش طراحی شد، در اول رنگ طلایی و مسی داشت اما آنها به این موضوع فکر نکرده بودند که عوامل طبیعی باد و باران و گذشت زمان این رنگ طلایی زیبا را نابود می کند. بعد از گذشت زمان کم کم زنگار سبزی روی مجسمه را گرفت و این مجسمه برای همیشه تبدیل به رنگ سبز شد.

ادیسون می خواست مجسمه را بحرف بیاورد

ادیسون آدم خلاقی بود در همه ی زمینه ها حرفی برای گفتن داشت. در آن زمان هم ایده ای در مورد مجسمه آزادی داشت. دوست داشت او را به حرف بیاورد! بنابراین به فکر گذاشتن یک گرامافون در این مجسم عظیم الجثه افتاد تا این مجسمه حرف بزند و حرف هایش به گوش همه ی مردم برسد، اما مشخص نیست چرا از این کار منصرف شد. البته خیلی هم بد نشد چون دیدن مجسمه ی غول پیکری که مدام حرف می زد اصلا قابل تحمل نیست!

منبع: travelandleisure