پنگوئن های این جزیره بر روی بمب زندگی می کنند!

جزایر فالکلند | Falkland Islands

جزایر فالکلند (Falkland Islands) شبه جزیره ای در جنوب اقیانوس اطلس است که حدود ۵۰۰ کیلومتر تا سواحل جنوبی پاتاگونیا در آمریکای جنوبی فاصله دارد. نکته ی جالب درباره این جزیره تعداد زیاد پنگوئن های آن است که امروز گردشگران زیادی را برای تماشا این جزیره می کشانند. این پنگوئن ها در منطقه ای محافظت شده زندگی می کنند برای همین آدم ها هیچ صدمه ای نمی توانند به آن ها وارد کنند البته منظورمان از منطقه محافظت شده آن چیزی که در ذهن شماست نیست! این پنگوئن ها بر روی تعداد زیادی بمب های زیر زمینی زندگی می کنند و از آنجایی که آدم ها از ترس جانشان به این منطقه نزدیک نمی شوند اینجا درست مثل یک حفاظتگاه شده است. اینکه این پنگوئن ها چطور در یک همچین جایی زندگی می کنند داستان جالبی دارد که در ادامه درباره اش بیشتر حرف می زنیم، الی گشت را همراهی کنید.

مطالب مرتبط:
شاهکار طبیعت را در پاتاگونیا ببینید
پاتاگونیا، سرزمینی فراموش شده

شبه جزیره فالکند در فاصله ۵۰۰ کیلومتری آمریکای جنوبی قرار دارد برای همین در طول تاریخ، آرژانتین همیشه این شبه جزیره را برای خودش می دانسته اما از سال ۱۸۳۳ این شبه جزیره بخشی از قلمروی بریتانیا شده است. درگیری های زیادی بین بریتانیا و آرژانتین بر سر تصاحب این جزایر وجود داشته که اوج آن ها در سال ۱۹۸۲ اتفاق افتاد. در این سال نیروهای آرژانتین به جزیره حمله و جنگ بزرگی را راه انداختند به طوری که در عرض ۱۰ هفته، ۶۵۰ نیروهای آرژانتینی، بیش از ۲۵۰ نیروی بریتانیایی و ۳ نفر از اهالی جزیره از بین رفتند. در آخر جزیره دوباره به بریتانیا رسید اما در واقع برنده های واقعی این جنگ پنگوئن های دوست داشتنی بودند! چون از همین سال جمعیت آن ها روز به روز بیشتر و بیشتر شد.

شبه جزیره فالکند به پنگوئن هایش معروف است پرندگانی که تعداد آن ها در جزیره تا همین چند صد سال میلیونی بود اما دست تقدیر اتفاقات بدی را برای آن ها رقم زد. ماجرا به قرن ۱۸ برمی گردد، در آن زمان صنعت جدیدی به اسم روغن نهنگ رواج زیادی پیدا کرده بود و افراد زیادی به صید نهنگ مشغول شده بودند. از طرفی موقعیت جغرافیایی شبه جزیره فالکند جایی ایده آل را برای  صید نهنگ و گرفتن روغن نهنگ ایجاد کرده بود. برای تهیه ی روغن نهنگ باید چربی این جانور در ظرف های بزرگ و پر از آب بر روی آتش قرار می گرفت اما جزایر فالکلند یک بدی بزرگ دارند: کاملا خالی از درخت اند و تنها پوشش گیاهی این جزیره بوته های کوتاهی هستند که در برابر وزش باد مقاومند و البته اصلا به درد سوخت نمی خورند!

بدون چوب صیادان نهنگ چطور می توانستند آتش روشن کنند؟ آن ها به سراغ پنگوئن ها رفتند چون این جزیره پر از پنگوئن است و از طرفی در زیر پوست پنگوئن ها مقدار زیادی چربی هست. صیادان نهنگ این واقعیت را می دانستند که این چربی کاملا قابل اشتعال است و می تواند جانشین مناسبی برای سوخت باشد! این که پنگوئن ها رام هستند و نمی توانند پرواز کنند هم باعث می شد تا به راحتی شکار شوند. برای همین هر وقت که سوخت کافی برای روشن ماندن آتش نبود صیادان نهنگ چند تا پنگوئن را به جای سوخت در آتش می انداختند! تا زمانی که تجارت روغن نهنگ از رونق بیفتند میلیون ها پنگوئن در این جزیره شکار شدند. ۳۰۰ سال پیش قبل از اینکه پای اروپایی ها به این شبه جزیره باز شود ۱۰ میلیون پنگوئن در این محل زندگی می کردند اما بعد از مدتی جمعیت آن ها ۹۵ در صد کاهش پیدا کرد.

آرژانتین که همیشه می خواست این شبه جزیره را به سرزمین خود برگرداند برای اینکه دست بریتانیا را از سرزمین هایی که تصرف کرده بود کوتاه کند حدود ۲۰ هزار مین را در امتداد ساحل و چراگاه های نزدیک پایتخت کار گذاشت اما در نهایت هم نتوانست این شبه جزیره را برای خودش کند. بعد از پایان جنگ بریتانیا تلاش کرد تا این مناطق را پاکسازی کند اما این کار پر زحمت و خطرناک بود برای همین بریتانیا تصمیم گرفت تا این مناطق را فنس کشی کند و با قرار دادن تابلوهای هشدار مردم را از این مناطق دور نگه دارد. از آن جایی که آدم ها از ترس به این مناطق نزدیک نمی شدند اینجا کم کم به منطقه ای امن برای زندگی پنگوئن ها تبدیل شد. این پرنده ها آنقدر سبک اند که راه رفتن آن ها در این مناطق اصلا باعث عمل کردن بمب ها نمی شود برای همین پنگوئن ها به راحتی در منطقه ای امن و امان در پشت فنس ها زندگی می کنند پس تعجبی ندارد که در طول ۳۰ سال گذشته جمعیت آن ها روز به رو بیشتر شده به طوری که امروز یک میلیون پنگوئن در این شبه جزیره زندگی می کنند. این منطقه ی محافظت شده ی عجیب آنقدر برای اکوتوریسم جذابیت دارد که هیچ کس اقدامی برای پاکسازی جزایر فالکلند نمی کند.

جزایر فالکند در احاطه ی اقیانوس اطلس جنوبی قرار گرفته و تا شرق پاتاگونیا ۴۹۰ کیلومتر فاصله دارد. خیلی ها به این شبه جزیره می روند تا پنگوئن های تماشایی، فوک ها و البته پرندگان دریایی را تماشا کنند. اینجا پر از پرندگان دریایی نادری هست که دوستداران طبیعت را به این منطقه می کشاند.

منبع: amusingplanet.com