ریو دو ژانیرو شهری در برزیل که بین کوه و دریا قرار گرفته، به قدری دیدنی است که یونسکو در نامگذاری ریو به عنوان میراث جهانی به موقعیت فوق العاده زیبای آن اشاره کرده است. البته این افتخارات تنها به دلیل موقعیت طبیعی ریو نبوده، بلکه چشم انداز فرهنگی شهری و ترکیبی از معماری و فضای سبز برنامه ریزی شده نیز از مشخصه های رشد و زیبایی این شهر شگفت انگیز هستند. در این پست از مجله گردشگری الی گشت، به جاذبه های ریو دو ژانیرو که هر ساله توسط میلیون ها توریست از سراسر جهان مورد بازدید قرار می گیرند خواهیم پرداخت.
شما میتوانید رزرو بهترین هتل های برزیل یا تور ترکیبی (برزیل + آرژانتین) را با تضمین بهترین قیمت از الی گشت رزرو نمایید.
ریو دو ژانیرو دومین شهر بزرگ برزیل است و از سال ۱۷۶۳ تا ۱۹۶۰، یعنی زمانی که برازیلیا ایجاد شد، پایتخت این کشور بود. این شهر توسط استعمارگران پرتغالی در اواسط دهه ۱۵۰۰ تأسیس شده و به بندری برای حمل و نقل طلا از مناطق معدنی داخلی تبدیل شد.
ریو در طول تاریخ خود از دارایی های فیزیکی خود کاملا آگاه بوده است – کوه های سر به فلک کشیده پشت شهر، Sugarloaf بر فراز بندرش، و سواحل هلالی طولانی شهر که از جاذبه های گردشگری اصلی آن هستند. ریو همچنین این مناظر را با ساختمان های متمایز از هر دوره از تاریخ و پارک های شهری و فضاهای باز که هر کدام از جاذبه های ریو دو ژانیرو به شمار می روند، جذاب تر هم کرده است است. محبوب ترین جاذبه های گردشگری ریو عبارتند از:
مطالب مرتبط: برزیلی ها چه غذاهایی می خورند؟ سد ایتایپو | پروژه ای عظیم در مرز برزیل و پاراگوئه استادیوم ماراکانا چگونه خود را به عنوان نماد فوتبال برزیل مطرح کرد!
مجسمه غول پیکر مسیح مشرف به شهر از قله ۷۰۹ متری کورکووادو تقریباً به اندازه Sugarloaf نماد ریو است. این بنای مشهور جهانی بین سال های ۱۹۲۲ و ۱۹۳۱ ساخته شد و تقریباً تماماً از طریق کمک های کاتولیک های برزیلی تأمین مالی شد.
این مجسمه آرت دکو توسط مجسمه ساز لهستانی-فرانسوی پل لندوفسکی طراحی شده و توسط مهندس برزیلی هیتور داسیلوا کوستا و با همکاری مهندس فرانسوی آلبرت کاکو ساخته شده است. ایـن مجسمه که از بتن و سنگ صابون ساخته شده است، ۳۰ متر ارتفاع دارد و بازوهای آن ۲۸ متر کشیده به اطراف شده اند. وزن این مجسمه ۶۳۵ تن است. در داخل پایه هشت متری آن یک کلیسای کوچک وجود دارد، جایی که مشاهده مراسم عروسی و غسل تعمید در آن غیرعادی نیست.
راه آهن Corcovado از Rua do Cosme Velho از مسیری ۳.۵ کیلومتری تا مجسمه و از پارک ملی Tijuca عبور می کند. پیشنهاد می کنیم برای فرار از شلوغی معمول این منطقه، از این بنای تاریخی که یکی از دیدنی ترین جاذبه های ریو دو ژانیرو به شمار می رود صبح زود دیدن کنید.
در میان شناخته شده ترین جاذبه های ریودوژانیرو، قله صخره ای Sugarloaf قرار دارد که ۳۹۴ متر بالاتر از بندر قرار گرفته است. این قله روی نقطه ای از زمین قرار دارد که به خلیج رسیده و به دور بندر می پیچد و با یک نوار از زمین کم ارتفاع به شهر متصل می شود.
می توانید با تله کابین از Praça General Tibúrcio به بالای Morro da Urca بروید، قله ای کم ارتفاع تر که از آن یک تله کابین دیگر به سمت قله Sugarloaf می رود. از اینجا می توانید کل ساحل کوهستانی که خلیج و جزایر آن را در بر می گیرد را مشاهده کنید.
زیر قله، ساحل ۱۰۰ متری Praia da Urca، بین Morro Cara de Cão و Sugarloaf قرار دارد. در Cara de Cão سه قلعه وجود دارد که قلعه ستاره شکل قرن شانزدهمی برای بازدید عموم باز است.
تعداد کمی از شهرهای جهان دارای یک ساحل شنی زیبا در قلب خود هستند. ای در حالی است که این ساحل دیدنی چهار کیلومتر در امتداد مرکز شهر ریو دو ژانیرو امتداد دارد. در چند قدمی ماسه های طلایی آن، Avenida Atlântica، Avenida Nossa Senhora de Copacabana، و خیابان های کوچک تر همسایه قرار دارند که در آن ها ساختمان های جذاب تاریخی، هتل های عالی، و رستوران ها و کافه های محبوب را خواهید دید.
پادشاه بی چون و چرای منطقه و هتل های ریو، کاخ معروف کوپاکابانا است که در دهه ۱۹۲۰ ساخته شده و اکنون به عنوان یک اثر ملی در میان جاذبه های ریو دو ژانیرو از آن محافظت می شود. کاخ کوپاکابانا که میزبان خانواده سلطنتی و ستارگان سینما بوده، یادآور روزهای قدرت، ثروت و ظرافت است، زمانی که ریو پایتخت برزیل بود.
در انتهای ساحل، قلعه کوپاکابانا متعلق به سال ۱۹۱۴ قرار دارد که صحنه شورش افسران در سال ۱۹۲۲ بوده که قلعه را تصرف کردند و توپخانه آن را به سمت شهر بردند. شورش کوتاه مدت روز بعد هنگامی که دولت کشتی های جنگی را برای بمباران قلعه وارد کرد، پایان یافت. می توانید در مورد تاریخچه نظامی برزیل در Museu Histórico do Exército (موزه تاریخ ارتش) که در همین منطقه قرار دارد، بیشتر بیاموزید. بیرون، در محوطه قلعه، قطعات توپخانه اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ وجود دارد.
کوپاکابانا چهار کیلومتر به سمت غرب ادامه می یابد و سپس سواحل ایپانما و لبلون توسط کانال Jardim de Alá که تالاب Lagoa Rodrigo de Freitas را تخلیه می کند از هم جدا می شوند. اینجا در امتداد گردشگاه در کنار دریا، هتل های بزرگ، کافه های متعدد، و رستوران های بسیاری قرار دارند.
این دو منطقه، اگرچه بیشتر به‌خاطر سواحل شان شناخته می شوند، دارای یک محیط فرهنگی پرنشاط، با گالری های هنری، سینما، و تئاتر آوانگارد است. Praça de Quental در Leblon هر یکشنبه صحنه بازار عتیقه جات است و Praca General Osorio یکشنبه ها میزبان Feira de Artesanato de Ipanema با صنایع دستی، موسیقی، هنر و غذاهای محلی است.
یکی از مشهورترین جشن های جهان، هر زمستان در ریودوژانیرو برگزار م ی‌شود. جشن ها اندکی پس از سال نو آغاز می شوند، اما شکوه آن ها در چهار روز مانده به چهارشنبه خاکستر (Ash Wednesday) به اوج خود می رسد و صدها هزار تماشاگر را به رژه های خیابانی، مهمان ی‌های سامبا و نمایش های بی نظیر به خود جذب می کند. سایر شهرهای برزیل هم کارناوال را جشن می گیرند. این جشن همچنین یک رویداد توریستی مهم در باهیا و رسیفه است، اما کارناوال ریو مجلل ترین آن هاست و رد واقع از جاذبه های اصلی ریو دو ژانیرو به حساب می آید.
دیدنی ترین رویداد کارناوال رژه مدارس سامبا است که در مکان منحصر به فردی که توسط معمار مشهور برزیلی اسکار نیمایر طراحی شده برگزار می شود. Sambódromo یک مسیر طولانی رژه است که با جعبه هایی به سبک استادیوم طراحی شده است تا ۹۰۰۰۰ تماشاگر بتوانند رژه های رقصندگان با لباس‌ه ای درخشان را در حین رقابت تماشا کنند. مسیر رژه ۷۰۰ متر طول و ۱۳ متر عرض دارد. این مکان اولین بار در سال ۱۹۸۴ مورد استفاده قرار گرفت و به عنوان محلی برای بازی های المپیک ۲۰۱۶ به روز رسانی شد.
پارک ملی تیجوکا از جنگل تیجوکا و چندین منظره مشرف به شهر محافظت می کند و کریستو ردنتور، مجسمه بزرگ مسیح در کورکووادو را احاطه کرده است. برای کاوش در پارک، می توانید قطار را در یک نقطه میانی به سمت Corcovado ترک کنید و جاده را در جنگل برای دیدن یکی از زیباترین جاذبه های ریو دو ژانیرو دنبال کنید.
جنگل ۳۳۰۰ هکتاری تیجوکا، یکی از بزرگ ترین جنگل های جهان در داخل یک شهر، در اواخر دهه ۱۸۵۰ در زمینی که توسط مزارع قهوه از بین رفته بود، کاشته شد تا از چشمه هایی که آب ریودوژانیرو را تامین می کردند محافظت شود. بیشتر درختان گونه های بومی هستند و زیستگاه میمون های کاپوچین، کواتیس (راکون برزیلی)، توکان های رنگارنگ، شاهین ها، پروانه های آبی درخشان و بسیاری دیگر از گونه های حیات‌وحش را فراهم می کنند که می توانید هنگام کاوش در مسیرها و جاده های این پارک آن ها را مشاهده کنید.
در نزدیکی ایستگاه راه‌آهن Corcovado، Largo do Boticário، یکی از زیبا ترین میدان‌های ریو قرار دارد که توسط خانه هایی به سبک استعماری احاطه شده است. از پاویون به سبک پاگودا در Morro da Vista Chinesa، در ارتفاع ۳۸۰ متری از ساحل، مناظری از پارک شهرداری، باغ گیاه شناسی و بخش طولانی از ساحل جنوبی قابل مشاهده است.
در منطقه Mirante Dona Marta مناظر بیشتری وجود دارد؛ شامل منظره ای بر فراز صخره ای بر فراز خلیج بوتافوگو و چندین آبشار از چشمه های جنگلی از جمله ۳۰ متری Cascatinha Taunay سرازیر می شوند.
موزه دو آچود (Museu do Açude) در باغ های وسیع نزدیک پارک، با مجموعه های ارزشمند چینی شرکت هند غربی قرار دارد که نمایی قدیمی از ریودوژانیرو توسط هنرمندان برزیلی و خارجی و کاشی های سنتی پرتغالی از قرن هفدهم تا نوزدهم به نمایش گذاشته است.
Jardim Botânico در ریو با مساحت ۳۵۰ هکتار در پای کورکووادو، یک پناهگاه زیست محیطی را با باغ های نمایشی و یک آزمایشگاه علمی ترکیب می کند که همه محیط پارک قرار گرفته اند. نقاط برجسته این باغ که یکی از دیدنی ترین جاذبه های ریو دو ژانیرو به شمار می رود عبارتند از Orchidarium، گلخانه ای آهنی و شیشه ای که در دهه ۱۹۳۰ ساخته شده و خانه بیش از ۲۰۰۰ گونه ارکیده است، و باغ های ژاپنی با درختان گیلاس، پل های چوبی و حوضچه های کوی و بونسای.
این باغ همچنین شامل بیش از ۸۰۰۰ گونه حیات گیاهی و پرندگان و جانورانی است که اینجا را زیستگاه خود کرده اند، از جمله میمون های مارموست و توکان. می توانید از میان باغ ها، زیر نخل های سر به فلک کشیده سلطنتی و درختان پائوبرازیل قدم بزنید.
مارکانا یکی دیگر از جاذبه های ریو دو ژانیرو و بزرگ ترین استادیوم برزیل است که میزبان مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ بود.
این استادیوم برای مسابقات بین باشگاه های فوتبال بزرگ ریو، فلامنگو، بوتافوگو، فلومیننسه و واسکو داگاما و همچنین برای برگزاری کنسرت ها مورد استفاده قرار می گیرد. این تور کوتاه برای طرفداران مشتاق ورزش کوتاه بسیار جالب خواهد بود.
ساحل Lagoa Rodrigo de Freitas، در نزدیکی Copacabana و Ipanema، جایی که بسیاری از رویدادهای المپیک در آن برگزار شد، توسط پارک ها و باشگاه های ورزشی پوشیده شده است و آب های آن برای مسابقات رگاتا و سایر ورزش های آبی بسیار محبوب هستند.
اگر از سواحل کوپاکابانا و ایپانما دیدن کرده اید و حالا به دنبال چیز متفاوتی هستید، به پرینها بروید؛ جایی که جنگل های بارانی با اقیانوس تلاقی می کنند. این ساحل طبیعی تر از ساحل های موجود در قلب ریو است. شن های طلایی و تخته سنگ های گرد بزرگ در کنار ساحل قرار دارد. اگر دوست دارید موج سواری کنید، اینجا مکانی عالی برای انجام این کار است.
سانتا ترزا، منطقه ای از خیابان های شیب دار، آرام و خانه هایی با قدمت صد ساله، یکی از دیدنی ترین محله ها و جاذبه های ریو دو ژانیرو است. کافه ها و رستوران های این منطقه مورد علاقه هنرمندان و روشنفکرانی است که به فضای بوهمیایی آن می افزایند. جاذبه ها و کارهای زیادی در این منطقه برای انجام دادن وجود دارد، از جمله بازدید کلیسا و صومعه سانتا ترزا که قدمت آن به سال ۱۷۲۰ می رسد.
موزه چاکارا دو سیو (Chácara do Céu) دارای مجموعه ای هنری از آثار عمدتاً مدرن، از جمله آثار پیکاسو، میرو، و ماتیس، و همچنین مجسمه های چینی از قرن هفدهم تا نوزدهم است. Parque das Ruínas که در مجاورت آن قرار دارد، باقی مانده یک است که از بین رفت و حالا تبدیل به یک مکان هنری، و محلی برای اجرای موسیقی شده است.
در لبه سانتا ترزا، جایی که به محله لاپا می پیوندد، یکی از جدیدترین جاذبه های گردشگری ریو، اسکاداریا سلارون، قرار دارد. اینجا خورخه سلارون، هنرمند شیلیایی الاصل، از سال ۱۹۹۰ تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۳، پله های جلوی خانه اش را با موزاییک های ساخته شده از کاشی، سفال و آینه پوشانده که بسیاری از آن ها به رنگ های آبی، سبز و زرد – رنگ های پرچم برزیل – هستند.
سلارون با استفاده از کاشی های شکسته ای که از محل های ساخت و ساز و تخریب ساختمان های قدیمی پیدا کرده بود، کارش شروع کرد. اما وقتی قدم های او توجه گردشگران را به خود جلب کردند، مردم شروع به آوردن سفال ها و کاشی هایی از سراسر جهان برای او کردند. اکنون قطعاتی از بیش از ۶۰ کشور جهان در ۲۵۰ پله، اینجا در یکی از شناخته شده ترین جاذبه های ریو دو ژانیرو نمایش داده شده است. این پله ها همچنین یک لوکیشن فیلم برداری بسیار محبوب هستند.