نگاهی به تجربه خوراکی ها در سفر به گرجستان
خوردن و نوشیدن و فرهنگ میزبانی به خوبی خانواده ها و میهمانان را به دور میز جمع میکند. غذاهای گرجستانی و میزبانی مردم این کشور شما را در خود میگیرد و حتی در بعضی از موارد نیز فشار آن را حس خواهید کرد. در اینجا نگاهی داریم به تجربیات یک گردشگر از غذاهای کشور گرجستان. با الی گشت همراه باشید:
مطالب مرتبط: خوراکی هایی از گرجستان رانندگی در گرجستان؛ از سکون تا جنون
لوبیو (Lobio)
این غذا در نقطه ای بین سوپ لوبیا و غذای دیگری به نام لوبیای سرخ شده است. البته طعم و سفت و شل بودن آن می تواند در نقاط مختلف، متفاوت باشد. این غذا شبیه به یک وعده غذایی مکزیکی ساخته شده است. به طوریکه لوبیا به نظر می رسید و مزه رضایت بخشی داشت. بهتر است که این غذا را با مچادی بخورید تا تاثیر واقعی آن را حس کنید. ما به هرجایی که سفر می کردیم به دنبال این غذا بودیم و در برخی از عجیب وغریب ترین جاهای ممکن نیز توانستیم تا لوبیو را پیدا کنیم.
سس تکمالی (Tkemali)
معمولا سس تکمالی به مقداری اندک در کنار پنیر، خاچاپوری و گوشت مصرف می شود و یک سس آلو ترش است که گفته می شود خاصیت پاک سازی دستگاه گوارش را دارد. هرجایی که ما در کنار یک خانواده به خوردن غذا مشغول بودیم، یک خمره پرشده از تکمالی در سر میز حاضر بود.
سیبزمینی له شده و پنیر فراوان
این غذا، وعده غذایی کشاورزان سوانتی به حساب میآید. هیچ وقت لحظه رویارویی با این بشقاب بسیار بزرگ (برای هر کس یک بشقاب) پر از غذا در آدیشی را فراموش نمی کنم. ما تنها پس از خوردن چند قاشق از این غذا سیر شده بودیم و به سختی می توانستیم از جای خود تکان بخوریم.
پنیر و نعنا
قطعات کوچکی از پنیر مرطوب که به همراه نعنای خردشده (و سایر سبزیجات) سرو میشود. در ورودی مرکز گردشگری سوانتی در ممستیا (Mestia) بود که این غذا به عنوان یک وعده غافلگیرکننده به ما ارائه شده است.
چویشتاری (Chvishtari)
نان پنیر و ذرت (نسخه ویژه مردمان سوانتی از ماچدی با پنیر)
ساتسیوی (Satsivi)
گوشت سفید (مرغ یا بوقلمون) که به همراه یکلایه نازک از سسی که از سیر، گردو و سبزیجات تهیه شده است ارائه میشود. این غذا به عنوان یک وعده غذایی زمستانه به حساب می آید. (عبارت sivi در زبان گرجستانی به معنای سرما است) و معمولا در دوره کریسمس و تعطیلات سال نوی میلادی، به خصوص در منطقه آدجاری (Adjari) طبخ می شود. علی رغم اینکه ما این غذا را در رستوران های گرجستانی در خارج از این کشور خورده بودیم ولی متاسفانه در داخل این کشور فرصتی برای امتحان کردن آن نیافتیم.
پخالی (Pkhali)
پخالی نوعی خمیر است که از اسفناج، گردو و سیر تهیه شده است و به خوبی با خاچاپوری و تونیس پوری ترکیب می شود. این مورد نیز یکی دیگر از گزینه های مورد علاقه ما بود.
آدجیکا (Adjika)
این غذا در حقیقت یک سس غلیظ مشابه با ترشی است که حس و حالی شبیه به محصولات هندی دارد. در طول اقامت ما این مورد همواره به همراه سالاد خیار و گوجه برای ما سرو می شد
ساتسیوی (Satsivi)
گوشت سفید (مرغ یا بوقلمون) که به همراه یکلایه نازک از سسی که از سیر، گردو و سبزیجات تهیه شده است ارائه میشود. این غذا به عنوان یک وعده غذایی زمستانه به حساب می آید. (عبارت sivi در زبان گرجستانی به معنای سرما است) و معمولا در دوره کریسمس و تعطیلات سال نوی میلادی، به خصوص در منطقه آدجاری (Adjari) طبخ می شود. علی رغم اینکه ما این غذا را در رستوران های گرجستانی در خارج از این کشور خورده بودیم ولی متاسفانه در داخل این کشور فرصتی برای امتحان کردن آن نیافتیم.
سولگونی (Sulguni)
تا جایی که ما متوجه شدیم، سولگونی، پنیر ملی این کشور است. این پنیر که در آب نمک خیس داده شده است لایه خارجی نسبتا سفت و بخش داخلی بسیار نرمی دارد. خوردن این پنیر با تونیس پوری به عنوان نان و مقداری سبزیجات و گوجه، گزینه ای عالی است.
غذایی که آنها را در گرجستان امتحان نکردیم:
“خوراک مغز و زبان با قارچ در کوزه” یکی از غذاهای ویژه ای بود که ما را به یاد غذایی به نام “گوشت ترش و شیرین” در سفرمان به جنوب شرقی آسیا انداخت و به نظر ما مزه جالبی داشت که امتحانش ضرر که ندارد هیچ منفعت هم دارد!