تاریخ جزیره ایرلند
امروز در اولین روز هفته اولین سفر تاریخی خود را با سفر به بیستمین جزیره بزرگ دنیا آغاز می کنیم. این جزیره که در اروپا سومین جزیره بزرگ این قاره محسوب می شود در شمال غرب آن واقع شده است و جزیره بزرگ تری به نام بریتانیای کبیر در شرق جزیره ایرلند قرار گرفته و دریای ایرلند حایل و جدا کننده میان دو سرزمین جزیره ای بریتانیا و ایرلند است. تاریخ جزیره ایرلند را در دو بخش باید بررسی کرد چون این جزیره شامل جمهوری ایرلند که گاهی به آن ایرلند جنوبی هم می گویند به پایتختی دوبلین و ایرلند شمالی به پایتختی شهر بلفاست، است. در مجموع جمعیت این جزیره بالغ بر ۶ میلیون تن است که بیش از ۴ میلیون تن در جمهوری ایرلند زندگی می کنند. ما در این بخش به بررسی تاریخ جمهوری ایرلند یا ایرلند جنوبی می پردازیم. در این سفر تاریخی به تاریخ جزیره ایرلند و تاریخ جمهوری ایرلند الی گشت را همراهی کنید.
تاریخ جمهوری ایرلند Ireland
مطالب مرتبط: یک نفس هوای تازه در دوبلین، پایتخت تماشایی ایرلند! راهنمای سفر به دوبلین، پایتخت ایرلند
اگر بخواهیم تاریخ جمهوری ایرلند را مورد بررسی قرار دهیم، طبق نظر پژوهشگران و محققان از منظر تقسیم بندی های سیاسی، اگر جزیره ایرلند را شش قسمت در نظر بگیریم پنج قسمت از آن، سرزمین مورد بحث ما یعنی جمهوری ایرلند را تشکیل می دهد و یک ششم آن در اختیار ایرلند شمالی است، بنابراین ما در تاریخ جزیره ایرلند به این قسمت می پردازیم. مرز میان جمهوری ایرلند و ایرلند شمالی یک مرز ساده است که میان این دو کشور جدایی انداخته است و دریای ایرلند در شرق، اقیانوس اطلس در غرب، و در جنوب و جنوب غربی آن دریای کلتی و کانال سن جورج قرار دارد.
هیبرنی Hibernie نام قدیمی آن است و از این رو به آن ایرلند جنوبی می گویند تا با ایرلند شمالی اشتباه نشود. این جزیره تا قرن هفدهم دارای جنگل‌های انبوه و پوشیده از انواع درختان جنگلی بود ولی امروزه یکی از مناطق اروپا است که بی جنگل ترین منطقه محسوب می شود. در جزیره ایرلند ۲۶ گونه پستاندار بومی این جزیره زندگی می‌کنند.
ایرلند و سودای استقلال و جمهوری خواهی
در برسی تاریخ جمهوری ایرلند باید به چگونگی شکل گیری قیام ها و سازمان های آن توجه داشت. سازمانی انقلابی و نظامی تحت عنوان ارتش آزادی خواه ایرلند برای باز پس گیری این سرزمین از بریتانیا و جدایی و استقلال کامل از آن دولت شکل گرفت که اقدام بعدی این سازمان پس از کسب استقلال اتحاد بین دو ایرلند بود. این سازمان در ۱۹۱۳ تشکیل شد و سه سال بعد یعنی ۱۹۱۶ خیزشی به راه انداخت که به قیام عید پاک در تاریخ جزیره ایرلند معروف است.
هدف اصلی این قیام در تاریخ جزیره ایرلند ازبین بردن سلطه بریتانیا و استقلال طلبی بود. طی این قیام که روز عید پاک شکل گرفت داوطلبان ایرلندی عضو حزب و ارتش ایرلند موفق به اشغال ساختمانهای مهم دولتی شهر شده و ایرلند را دولتی مستقل و جمهوری اعلام کردند اما این پیرزوی و تسخیر شهر دیر نپایید و طی یک هفته فاتحان بوسیله سربازان بریتانیایی که از سلاح و تجهیزات نظامی قوی تری برخوردار بودند شکست را پذیرفتند و این نبرد ناموفق ایرلندی های استقلال طلب، خسارات زیادی به دنبال داشت، ۵۰۰ کشته و اعدام ۱۵ تن از رهبران قیام حاصل این حرکت آزادی خواهانه بود.
ارتش آزادی خواه در تاریخ جزیره ایرلند سه سال بعد از قیام مذکور بوسیله اعضای برجسته سازمان داوطلبان تاسیس شد. وظیفه و رسالت اصلی این سازمان از این زمان تا سال ۱۹۲۱ که جنگ استقلال ایرلند رخ داد یک سلسله عملیات های چریکی گسترده بر ضد استعمارگران انگلیسی بود که آزادی خواهان بصورت پیوسته به آن اقدام می کردند.
سرانجام در نتیجه روحیه استقلال خواهی و مبارزات بی وقفه نیروهای ایرلندی در سال ۱۹۲۲ این سرزمین به عنوان ایالتی خود مختار از انگلستان جدا شد و به عنوان یک دولت مستقل به وجود آمد. اگرچه که در سال ۱۹۱۲ مجلس بریتانیا با بیانیه ای اعطای خود مختاری به ایرلند را تصویب کرده بود اما پروتستان های ایرلندی جنگ داخلی را برای ایرلند پیش بینی می کردند و با شروع جنگ جهانی اول لایحه خودگردانی ایرلند پیش از آنکه به مرحله اجرا درآید خود به خود به حالت تعلیق درآمد.
Sinn Féin شین فین
شین فین در زبان ایرلندی یعنی ما خودمان، یکی از احزاب اصلی ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند است که توسط آرتور گریفیث، روزنامه نگار، پایه گذاری شد. شیوه مبارزاتی شین فین مقاومت منفی در مقابل انگلیسیها و سرسپردگان انگلیسی بود اما با گذر زمان به مبارزه جدی مسلحانه ضد بریتانیایی تغییر موضع داده و این حزب در سراسر جزیره ایرلند فعالیت داشت. این حزب بزرگ ترین حزب ملی گرا بوده و دومین حزب مجلس ایرلند شمالی محسوب می شود. مواضع این حزب چپ گرایانه نیز بود. پس از آن اعضای حزب مجلس دیل آیریان را در شهر دوبلین ایجاد کرده و ایرلند را تنها جمهوری مستقل اعلام کردند.
سرانجام بعد از سه سال جنگ طی قرار دادی بین بریتانیا و ایرلند جنوبی صلح بوجود آمد و ایرلند به یک کشور خود مختار تبدیل شد. شاید بشود از مایکل کالنیز به عنوان بهترین رهبر ارتش جمهوری خواهان ایرلند در طی سال های نبرد برای استقلال یاد کرد. این مرد که به رفیق بزرگ مشهور بود سربازانش طی عملیاتی حساب شده و دقیق در سال ۱۹۲۰ بر افسران سازمان جاسوسی بریتانیا که تعداد آن ها بسیار زیاد بود غلبه کردند. یک سال بعد آتش بس موقت به درگیری ها پایان داد. مایکل کالنیز به همراه هیئتی ایرلندی به لندن رفته تا برای توافقنامه ای با بریتانیا مذاکره کند.
حالا در سال ۱۹۲۲ اگرچه ایرلند جنوبی تحت عنوان دولت آزاد ایرلند استقلال واقعی خود را کسب کرد اما در شمال ایرلند شش استان تحت تصرف پادشاهی متحد بود که ایرلند شمالی را تشکیل می داد و این سرآغاز شکافی در سازمانی بود که هدفش استقلال و اتحاد سرزمین ایرلند بود. حامیان صلح با بریتانیا ارتش دولت آزاد یا ارتش ملی ایرلند را شکل دادند.
اما دسته دیگری که با هرگونه سازش و صلح ساز مخالف می زد و آزادی سراسر خاک ایرلند را در اهداف و برنامه های خود قرار داده بود عنوان ارتش جمهوری خواه را همچنان یدک می کشید و با یاران و همراهان دیروزی خود وارد نبرد شد. و این یعنی آغاز جنگ داخلی که مقارن سالهای ۱۹۲۲ و ۱۹۲۳ بود. در جنگ داخلی ارتش جمهوری خواه متحمل شکست و خسارت شد اما از پای ننشسته و همچنان به مبارزاتش ادامه داد. اما در این زمان وضعیت ایرلند شمالی به گونه دیگری بود. در مبحث دیگری تحت عنوان تاریخ ایرلند شمالی ادامه جریان استقلال دو ایرلند را پی خواهیم گرفت.