تاریخ ایسلند، سرزمینی سرد و یخی

تاریخ ایسلند

باز هم می خواهیم به تاریخ سفر کنیم اما نه در سرزمین های گرم و استوایی یا کوهستانی و نیمه خشک و یا بیابانی، بلکه یکی از سرزمین هایی که برای هر کسی سفر به آنجا جذابیت های ویژه ای دارد، یک کشور سرد با تاریخی شنیدنی و جالب. در سفر به تاریخ امروز به منطقه ایسلند می رویم و تاریخ ایسلند را که سرزمینی با آب‌ وهوای سرد و قطبی است می خوانیم. در تاریخ ایسلند آنچه که درباره ی نخستین ساکنان این سرزمین ثبت شده به عده ای از کشیش‌های ایرلندی نسبت داده شده است که این افراد در قرن های هفتم و هشتم میلادی به سرزمین مهاجرت کردند و در آن جا ساکن شدند.

این مهاجران کسانی هستند که بعدها یعنی در قرن ۹ توسط وایکینگ‌ها که در تاریخ ایسلند نقش مهمی دارند از این جزیره اخراج شدند. جغرافیا و موقعیت ویژه ی این سرزمین در تاریخ آن و ساکنانش نقش عمده ای داشته است. با این حال این سرزمین که پایین ‌تر از مدار قطبی قرار دارد توده هوایی معتدل از سرمای شدید سرزمین جزیره ای ایسلند کم کرده است. امروز الی گشت از تاریخ ایسلند و مردمانش برای شما می گوید.

تاریخ ایسلند از گذشته های دور تا امروز

مطالب مرتبط:
طبیعت ایسلند شما را شگفت زده می کند!
رشد بی سابقه گردشگری ایسلند در سال ۲۰۱۷

محققان و تاریخ نگاران تاریخ ایسلند کشیش‌های ایرلندی را نخستین ساکنان این سرزمین در سده‌ ۷ و ۸ میلادی می دانند که البته حضورشان دوام چندانی نداشت و توسط کسان دیگری به نام وایکینگ‌ ها از سرزمین یخی بیرون شدند. وایکینگ‌ های نروژی حدودا نیمه قرن ۹ میلادی با هدف ایجاد یک سرزمین جدید برای خود جزیره سرد و یخی ایسلند را کشف کردند.

حضور وایکینگ ها در ایسلند

طبق نظر محققان تاریخ ایسلند اولین کسی که این موطن جدید را کشف کرد وایکینگی به اسم نادودور بود. این مرد که گویا راه و مقصد خود را گم کرده بود و قصد رفتن به جزایر فارو را داشت بعد از یک سفر دریایی دراز مدت به سرزمینی به نام ایسلند رسید! (گمراه شدن همیشه هم بد نیست و گاهی باعث می شود راه ها و درهای دنیای جدیدی به روی ما باز شود و در تاریخ ماندگار شویم!!) اما بعد از این موضوع کوشش های اولیه ی وایکینگ‌ها برای اسکان همیشگی در سرزمینی پوشیده از برف و یخ، توسط فلوکی ویلگروآسون یکی از همان مردان وایکینگ شکل گرفت.

این مرد ماجراجو در قسمت شمال غربی جزیره ایسلند به خشکی رسید اما از بخت نه چندان خوبش آن سال زمستان سرد و استخوان سوزی داشت که حیوانات اهلی که در این سفر اکتشافی همراه فلوکی ویلگروآسون بودند همه تلف شدند و مرد ماجراجوی تاریخ ایسلند به نروژ برگشت. این وایکینگ پر دل و جرات و اهل ریسک و خطر همان کسی است که برای خانه و سرزمین جدیدش نام انتخاب کرد و بر این سرزمین جدید اسم ایسلند گذاشت که معنی آن یعنی سرزمین یخ بود.

مهاجرت نروژی ها و کوچ نشین ها به ایسلند

بعد از این ماجرا مهاجران دیگری که گویا دنبال تنوع بودند خانه و سرزمین را ترک کرده و به قصد ساختن یک خانه دائمی و سکونت همیشگی در آن، از سرزمین آبا و اجدادی خود نروژ و همچنین دیگر کوچ ‌نشین‌های وایکینگ جزایر بریتانیا راه ایسلند را در پیش گرفته و به این سرزمین آمدند. این افراد مهاجر اختیار خود را در این سفر به شخصی از اهالی نروژ به اسم اینگولفور آرنارسون سپرده و به دنبال او با ایل و تبار خود به ایسلند رسیدند.

اینگولفور آرنارسون که رهبری این قوم مهاجر را به عهده داشت و خود نیز با خانواده اش به این مهاجرت اقدام کرده بود با اعضای خانواده و برده‌هایش و حیواناتی که به همراه آورده بود در ریکیاویک استقرار یافت و همان جا ساکن شد. این شهر بعدها پایتخت سرزمین جزیره ای ایسلند شد. مهاجرت همچنان ادامه یافت.

استقلال ایسلند

حالا با این سیل مهاجران برف و یخ دوست، جمعیت این جزیره در سال ۹۳۰ میلادی به حدود ۴۰ هزار نفر رسید. در این زمان وقت وقت آن بود که ریش سفیدان و بزرگان حرکتی کنند که اولین اقدام سیاسی در این جزیره پدیدار شود و شالوده ی یک نهاد سیاسی و حکومتی پی ریزی شود بنابراین در این سال ریش ‌سفیدان جزیره با عنوان آلدینگ در مکانی به اسم دینگوتلیر انجمنی یا بهتر بگوییم شورایی را تشکیل دادند. نام آلدینگ تا امروز اسمی است که بر پارلمان ایسلند است. در حال حاضر نوع حکومت در سرزمین یخ و سرما جمهوری است.

اما تاریخ ایسلند برای شکل گیری خود فراز و فرودهای زیادی هم به خود دیده است. این کشور از سال ۱۲۶۲ تا ۱۹۱۸ جزء  پادشاهی نروژ بود و بعد قسمتی از پادشاهی دانمارک شد. ناسیونالسیم و میهن دوستی واژه هایی بودند که در دوران معاصر در این سرزمین معنا پیدا کرد و در قرن ۱۹ تفکرات ناسیونالیستی در باور و اندیشه ایسلندی ها مجال رشد یافت و از این زمان بود که ملی ‌گرایی ایسلندی شرایطی را برای این کشور فراهم کرد که این باورها ریشه های استقلال خواهی را در تفکر مردم این سرزمین آبیاری کرد و منجر به استقلال این کشور در قرن نوزدهم شد، ایسلند از دانمارک و هر کشور دیگری مستقل شد.

اما با این همه پیوند های گوناگون دو کشور دانمارک و کشور تازه استقلال یافته ایسلند در آن دوران غیر قابل انکار بود. تا اینکه در جنگ دوم جهانی این پیوند از میان رفت و جمهوری اعلام شد. در سال ها و دهه های بعدی تنش و کشمکش و اختلاف بر سر حق ماهیگیری و آب‌ های ساحلی ایسلند کار را به جایی رساند که به درگیری با نیروی دریایی بریتانیا رسید. این درگیری‌ها و جنگ های سه گانه در تاریخ ایسلند به جنگ‌های روغن ‌ماهی مشهور است.

این کشور که تا قرن بیستم یکی از فقیرترین کشورهای دنیا محسوب می شد بعد از جنگ دوم جهانی با سیاست های اقتصادی، صنعتی کردن ماهیگیری و کمک های مالی به رفاه نسبی رسید پس از آن رفته رفته به یکی از مرفه‌ ترین کشورهای دنیا تبدیل شد و از لحاظ شاخص توسعه انسانی در جایگاه و رتبهٔ اول در بین کشورهای دنیا قرار گرفت.